زیردریایی رباتیک، عمیق‌ترین سوراخ حرارتی اقیانوس آرام را کشف کرد

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از MBARI، مجاری آب‌گرم در کف اقیانوس‌ها، یکی از رازهای سربه‌مهر طبعیت کره زمین هستند که با کشف تازه، دیگر ناشناخته نمی‌مانند. یک ربات زیر دریایی از «مؤسسه تحقیقاتی آکواریوم مونتربی» که به صورت خودکار عمل می‌کرد، به همراه یک همسفر کنترل از راه دور خود که کار تصویر و نمونه‌برداری را برعهده داشت، موفق شدند 12500 فوت (3800 متر) زیر عمق آب‌های حوزه ماهیگیری مکزیک، به عمیق‌ترین مجاری داغ اقیانوس آرام دست پیدا کنند.

آنچه این دو ماشین طی دو روز به آن دست ‌یافتند، برای ماهواره‌ها و دیگر تجهیزات نقشه‌برداری، سال‌ها صرف وقت لازم داشت تا بتوانند آن‌ را کشف کنند.

محلی که این دو زیر دریایی موفق به دستیابی به آن شده‌اند، قبل از این تکنولوژی، برای انسان غیر قابل دسترسی بود.

در عمق 3800 متری زیر آب‌های اقیانوس، فشار به قدری بالاست که هیچ زیر دریایی نفربری نمی‌تواند به آن سفر کند. در شکاف گرمایی مورد بحث نیز، دمای آب تا 350 درجه سانتی‌گراد می‌رسد.

در این محل تعداد زیادی رسوبات دودکش مانند دیده می‌شود که آب جوشان به همراه فلزات مایع از آنها فورا می‌کند و تنها موجوداتی که در این نقطه خشن زندگی می‌کنند شامل یک نوع کرم لوله‌ای و یک نوع باکتری هستند.

این دو با یکدیگر همزیستی جالبی دارند که در آن باکتری مواد معدنی را به عنوان غذا مصرف می‌کند و ترکیبات دفعی او نیز غذای کرم را تشکیل می‌دهد.

حفره‌های هیدروترمال به شکاف‌هایی در کف اقیانوس گفته می‌شود که تا پوسته ادامه می‌یابد و مستقیم با سنگ‌های لایه محافظ ماگما (گدازه‌های آتشفشانی) در ارتباط است.

آب در داخل این شکاف‌ها به ماگمای جوشان می‌رسد و پس از آن که دمایش تا 400 درجه سانتی گراد بالا رفت، همراه با مواد معدنی ماگمایی، به بیرون فوران می‌کند.

حفره‌های هیدروترمال

این پدیده موجب رسوب مواد معدنی و تشکیل اشکالی در کف دریا می‌شود که مانند دودکش هستند و آب جوشان را به اعماق کمتر پرتاب می‌کنند.

این ساختارها همانند چشمه‌های بزرگ از آب با درجه حرارت 250 تا 400 درجه سانتی‌گراد، آب دریاها را غنی و گرم نگه می‌دارند. در اطراف این چشمه‌ها، تنوع زیستی بسیار محدود است یا این‌که فضای اطراف آنها به کلی از هر نوع حیاتی خالی‌ است.

مترجم: محمدرضا احمدی‌نیا