اولین نشانه‌های زندگی در خشکی در دل یک سنگ باستانی کشف شد

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از ScienceAlert، دانشمندان موفق به کشف شواهدی از حیات اولیه در خشکی شده‌اند؛ این شواهد در یک سنگ رسوبی چشمه آب گرم در غرب استرالیا پیدا شده است و می‌تواند به محققان کمک کند تا یکی از مهم‌ترین مسائل زیست‌شناسی تکاملی را حل کنند: آیا حیات روی زمین اولین بار در تالاب‌های کوچک زیرزمینی پدیدار شده است یا در اعماق اقیانوس؟

این فسیل‌ خاص بسیار قدیمی است و قدمت آن به سه میلیارد سال پیش بازمی‌گردد. همچنین اولین شواهد شناخته‌شده از ساکنان چشمه‌های آب گرم در این سنگ باستانی کشف شده است. به گمان چارلز داروین، منشاء حیات در چشمه‌های آب گرم کوچکی اتفاق افتاده است. با وجود شواهد حال حاضر، شاید واقعا حق با داروین بوده است.

این اکتشاف، شواهدی از وجود میکروب‌ها را در چشمه‌های آب گرم، زودتر از زمانی که قبلا تصور می‌کردیم، ارائه داده است. همچنین رکورد قبلی برای کهن‌ترین نشانه‌ها را از زندگی میکروبی روی خشکی شکسته است. تا پیش از این باستانی‌ترین نشانه به یک سنگ رسوبی 2/7 الی 2/9 میلیارد ساله در جنوب آفریقا تعلق داشت.

این سنگ رسوبی نشان می‌دهد که نشانه‌های اولیه حیات برای اولین بار روی خشکی پدیدار شده است و به طور کلی این نظریه که منشاء حیات اولیه در اقیانوس‌ها بوده و در مرحله بعد به ساحل مهاجرت کرده است را رد می‌کند.

تارا جوکیک، یکی از اعضای تیم از دانشگاه نیوساوت‌ولز در استرالیا، در این باره می‌گوید: «این یافته‌ها فقط رکورد حیات سه میلیارد ساله در چشمه‌های آب گرم را نمی‌شکند، این شواهد نشان می‌دهد که حیات در خشکی بسیار زودتر از آنچه پیش از این تصور می‌کردیم (تقریبا 580 میلیون سال زودتر) ظهور کرده است. این امر حاوی پیامدهایی است که نشان می‌دهد منشاء اولیه حیات در چشمه‌های آب گرم-آب شیرین در خشکی پدیدار شده است و این ایده که حیات در اقیانوس‌ها توسعه یافته و سپس به خشکی آمده و با شرایط جدید سازگار شده است به کلی اشتباه است».

جوکیک و همکارانش با تجزیه و تحلیل سنگ‌های رسوبی یک صخره در پیلبارا کراتون در غرب استرالیا موفق به کشف این شواهد شدند.

این سنگ‌های رسوبی پیش از این به عنوان بقایای یک محیط زیست دریایی گم‌شده شناسایی شده بود اما شواهد جدید حاکی از آن است که در تمام این مدت دانشمندان درباره این سنگ در اشتباه بوده‌اند. براساس نتایج مطالعه جدید، این سنگ دارای یک نشانه خاص از خشکی است: یک ماده معدنی به نام «آبفشان‌سنگ»، نوعی سنگ سیلیسی رسوبی. این ماده معدنی به طور انحصاری در اطراف چشمه‌های آب گرم و آبفشان‌ها یافت می‌شود.

تا به حال، قدیمی‌ترین آبفشان‌سنگ شناخته شده درون یک سنگ 400 میلیون ساله پیدا شده بود. این امر بدین معناست که اگر وجود آبفشان‌سنگ در این سنگ رسوبی 3/48 میلیارد ساله نیز تایید شود، آنها را تبدیل به پاتیل باستانی کردیم که حیات اولیه این سیاره در آن ظهور کرده استچراکه اولین نشانه‌های حیات سیاره‌مان در این نوع سنگ منحصر به‌فرد پدیدار شده است.

همچنین تیم تحقیقاتی تعدادی از «نشانه‌های زیستی» جدید را در این سنگ رسوبی شناسایی کرده‌اند که شامل دو نوع مختلف از «stromatolites»، لایه‌های رسوبی انباشته‌شده توسط کلونی‌های باکتریایی باستانی مبتنی بر آب، به نام «گنبدی غنی از آهن» و «استروماتولایت مخروطی» می‌شود.

پژوهشگران همچنین نشانه‌هایی از بافت محجر میکروبی در سنگ پیدا کردند. آثاری از حباب هم دیده شده که در یک ماده چسبناک به دام افتاده است؛ به احتمال زیاد این ماده چسبناک توسط یک ارگانیسم میکروسکوپی تولید شده و همین امر به حباب‌ها کمک کرده است تا شکل ظریف‌شان را برای چندین میلیارد سال حفظ کنند.

مترجم: هانا حیدری