گلایه های داوری که شغل اصلیاش آتشنشانی است
به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا، «شهروند» درباره اتفاقات ساختمان پلاسکو و مفقود شدن چندین آتش نشان با حاج ملک هم کلام شده که این مصاحبه را در ادامه میخوانید:
از سانحه ناگوار ساختمان پلاسکو بگویید. با توجه به اینکه خود شما آتشنشان هستید، فکر میکنید دلیل بروز این حادثه چه بوده است؟
این اتفاق تلخ و وحشتناک را به همه مردم ایران تسلیت میگویم. من بهعنوان یک آتشنشان نمیتوانم درباره دلایل رخ دادن این حادثه صحبت کنم و مسئولان باید در این زمینه پاسخگو باشند. فکر میکنم در روزهای اخیر مردم متوجه شدهاند چرا چنین اتفاقی رخ داده است. امروزه با توجه به گسترگی شبکههای مجازی هیچ چیز پنهان نمیماند و همه فهمیدهاند که دلیل بروز آتش سوزی در پلاسکو چه بوده است.
ظاهرا آتشنشانی بارها به هیأتمدیره این ساختمان هشدار داده بود؟
بله، همینطور است. مسئولان آتشنشانی تهران بارها به ساختمان پلاسکو رفتند و پس از بررسی شرایط آن به مالکان و اعضای هیأتمدیره نکات ایمنی را گوشزد کردند. حتی شهرداری هم بارها تذکر داده بود اما همه اخطارها نادیده گرفته شد. ظاهراً وزارت کار هم جلوی پلمپ پاساژ را گرفته بود. بهانه هم این بود که این مجتمع نباید تعطیل شود چون افراد زیادی در آن فعالیت میکنند و روزی خود را کسب میکنند. آیا بازسازی و مقاوم کردن پلاسکو ارزش نداشت؟ شاید اگر کسبه با این موضوع مخالفت نمیکردند الان هم شاهد چنین سانحهای نبودیم. حالا زانوی غم بغل گرفتهایم که چکار کنیم. نتیجه این بی احتیاطی و نادیده گرفتن اخطارهای آتش نشانی از دست رفتن چند نیروی زبده و متخصص آنش نشان بود. حالا آقایان چه جوابی دارند به خانوادههای چشم انتظار از دست رفتگان بدهند؟
فکر میکنید میتوان امیدی به زنده ماندن آتش نشانهای مفقود شده در زیر آوار داشت؟
١٥ طبقه فرو ریخته و آوار شده است. برداشتن آوارها دست کم یک هفته زمان میبرد. ضمن اینکه شرایط بسیار بحرانی است و نمیشود سریع آوار برداری کرد چون ممکن است اگر یک نفر زنده باشد از دست برود و یا فجایع دیگری رخ دهد. البته من هم میدانم که احتمال زنده ماندن افراد مفقود شده کم است اما نباید ناامید شد.
قبول دارید در این سانحه جامعه آتشنشان مظلوم واقع شد؟
آتشنشانها همیشه مظلوم هستند؛ چون جانشان را کف دست میگیرند و برای نجات مردم تن به آتش میدهند. این بار هم آتشنشانها قربانی اشتباهات و کمکاری دیگران شدند. شغل آتشنشانی کاری بسیار دشوار و پرخطر است. درواقع ما با مرگ بازی میکنیم اما ارزشی برایمان قایل نشدند. نه حقوق و مزایای خوبی داریم نه سختی کار. حتی ایمنی هم نداریم و جانمان همیشه در خطر است. متاسفانه در ایران به تنها چیزی که اهمیت داده نمیشود ایمنی است. الان همه حرف میزنند و از لزوم مقاومسازی و رعایت نکات ایمنی میگویند اما چند روز دیگر که تب این حادثه بخوابد همه فراموش میکنند که چه اتفاق مهیبی افتاد.
اگر شما هم روز پنجشنبه در پلاسکو حضور داشتید همین کار همکارانتان را انجام میدادید؟
مطمئن باشید هر آتشنشان دیگری هم بود این کار را انجام میداد. درواقع آتشنشانی یک شغل نیست و ما به چشم کار به آن نگاه نمیکنیم. آتشنشانی عشق و وظیفه است و هیچ قشری در جامعه به این اندازه فداکار و در معرض خطر نیست. به اعتقاد من در این روزها باید از احساسات فاصله بگیریم و به فکر باشیم که از بروز چنین حوادثی جلوگیری کنیم. ساختمانهای دیگری در تهران هستند که شرایط مشابه پلاسکو دارند و اگر به آنها رسیدگی نشود فجایع دیگری در راه هستند.
راستی، نگفتید چه دلیلی باعث شد در کنار شغلی مثل داوری آتشنشانی را هم انتخاب کنید؟
آتش نشان شدن و تدریس ورزش رویاهای کودکی من بودند. اول داور فوتبال شدم و دوسال پیش در امتحان آتشنشانی هم قبول شدم. هر دو شغل من بسیار استرسزا هستند اما خوشبختانه با روحیه من همخوانی دارند و از کارم لذت میبرم.
انتهای پیام/