ناسا روی جت‌های کم‌مصرف تحقیق می‌کند

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به‌ نقل از ناسا، روش کار موتورهای پیشرانه جت به این شکل است که هوا را از جلو می‌مکند و از پشت با فشار زیاد بیرون می‌دهند و از پیشرانه ایجاد شده برای حرکت دادن وسایلی مانند هواپیما استفاده می‌کند. این موتورها برای کار خود به یک حداقل غلظت هوای ورودی متکی هستند که محدودیت‌های زیادی از جمله ارتفاع پرواز و بازدهی موتور و البته محل نصب روی هواپیما را برای آنها رقم می‌زند.

مرکز تحقیقات گلن در کلیولند که متعلق به سازمان فضانوردی آمریکاست اخیرا توانسته روش تازه‌ای را ابداع کند که در آن یک ملخ و یک دهانه‌ ورودی به موتورهای جت معمولی افزوده می‌شود و توانایی استفاده از سوخت آنها را افزایش می‌دهد.

یکی از محدودیت‌های موتورهای جت فعلی این است که لایه هوای مرزی که در اطراف بدنه هواپیما در حرکت شکل می‌گیرد، به دلیل آشفتگی‌های جریان هوا، موجب اختلال در کارکرد موتور می‌شود و در نتیجه موتورهای فعلی در نقطه‌ای که یک حداقل فاصله با بدنه را داشته باشد نصب می‌شوند.

در روش تازه ابداع شده، این جریان هوای اطراف بدنه که اتفاقا هوایی فشرده‌تر از اطراف دارد، به‌کار گرفته می‌شود تا موتور را با قدرت و سرعت بیشتری به‌کار اندازد.

ملخ و دهانه تازه ساخته‌شده می‌توانند از سرعت حرکت این جریان هوای مرزی بهره‌ بگیرند و آن را به داخل موتور بمکند و به‌ این روش هوای بیشتری را جذب کنند و سوخت کمتری برای تولید میزان مشخصی از پیشرانه مصرف کنند.

این شیوه تازه، هنوز در تونل باد مورد آزمایش قرار نگرفته است چراکه برای آزمودن آن نیاز به تونل باد خاصی وجود دارد که احتمالا مدت زیادی برای به‌دست آوردن آن نیاز است.

مرکز تحقیقات گلن در حال تغییر تونل باد موجود خود است تا بتواند این روش را از نظر عملکرد، عملیاتی بودن، صرفه اقتصادی و صدها عامل دیگر به‌دقت و به‌دفعات بررسی کند و سپس سفارش ساخت آن را به لابراتوارها و کارخانه‌های ناسا بدهد.

مترجم: محمدرضا احمدی‌نیا