توسط معاون علمی رئیس جمهور؛
هاله کهکشان راه شیری پا به پای آن می‌چرخد
اخترشناسان دانشگاه میشیگان برای نخستین بار پی برده‌اند که گازهای داغ درون هاله کهکشان راه شیری در همان جهت قرص کهکشان که ستارگان، سیاره‌ها و گاز و غبار را در بر دارد و با سرعتی نزدیک به سرعت آن در چرخش هستند.
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از Engadget، فراتر از منظومه شمسی ما میلیاردها سیاره، ستاره و سنگ‌ها ماه و منظومه‌های شمسی دیگر وجود دارد و فراتر از تمام این موارد، هاله‌های گازی داغ از ماده وجود دارند. تمامی اجرام و گازها در طی صدها هزار سال نوری توسعه یافته‌اند و همین امر کلیدی است تا دانشمندان با بررسی آن درک کنند چرا میزان ماده کهکشان راه شیری نسبت به آنچه که آنها تخمین می‌زنند کمتر است.
هم‌اکنون دانشمندان به نتیجه جالبی در مورد این لایه گاز دست یافته‌اند. آنها دریافته‌اند که لایه گاز با همان سرعتی که بقیه کهکشان می‌چرخند، می‌چرخد.
این یافته تازه چگونگی پیوستن اتم‌ها به یکدیگر و ساختن ستارگان، سیاره‌ها، و کهکشان‌هایی مانند راه شیری و همچنین سرانجام این کهکشان‌ها را روشن‌تر می‌کند.
ادموند هاجز-کلاک، دانشمند دستیار این پژوهش می‌گوید: «این خلاف انتظار است. تاکنون پنداشته می‌شد قرص کهکشان راه شیری می‌چرخد و هاله غول‌پیکر و انباشته از گاز داغش ثابت است- ولی این درست نیست. این ذخیره گاز داغ هم تنها کمی کندتر از قرص دارد می‌چرخد».
از آنجا که حرکت باعث جابه‌جایی طول موج نور می‌شود، پژوهشگران با کمک گرفتن از خطوط طیفی اکسیژن بسیار داغ، چنین جابه‌جایی‌هایی را در سراسر آسمان اندازه گرفتند.
آنها نکته شگفت‌انگیزی را کشف کردند و جابه‌جایی‌های طیفی که توسط آنها اندازه گرفته شده است، نشان می‌دهد هاله کهکشان در همان جهت قرص کهکشان و با سرعتی نزدیک به آن می‌چرخد؛ یعنی ۶۴۳ هزار کیلومتر بر ساعت برای هاله و ۸۷۰ هزار کیلومتر بر ساعت برای قرص.
دانشمندان مدت‌ها در پی پاسخ یک راز بودند: به نظر می‌رسد تقریبا همه کهکشان‌ها، از جمله راه شیری، بیشتر موادی که انتظار می‌رود در آنها ببینیم را ندارند. به باور اخترشناسان، حدود ۸۰ درصد از مواد درون کیهان از ماده رازگونه تاریک تشکیل شده است که تاکنون تنها راه برای شناسایی‌اش کشش گرانشی آن بر ماده معمولی بوده است ولی همان 20 درصد باقیمانده که از ماده معمولی است هم به طور کامل در قرص کهکشان‌ها وجود ندارد. به تازگی بخشی از این ماده «گمشده» در هاله کشف شده است.
پژوهشگران می‌گویند که آگاهی بیشتر درباره جهت و سرعت چرخش هاله می‌تواند به ما کمک کند تا هم بفهمیم مواد از همان آغاز چگونه در هاله پدید آمدند و هم به نرخی که از جاگیری مواد در کهکشان انتظار داریم پی ببریم.
انتهای پیام/
