دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
در نشست نقد و بررسی فیلم «عادت نمی‌کنیم» در فرهنگسرای فردوس عنوان شد

ابراهیمیان: مهندسی فیلمنامه را از فرهادی آموختم، او فیلمنامه‌نویس بزرگی است + تصاویر

جلسه نقد و بررسی فیلم «عادت نمی‌کنیم» ساخته ابراهیم ابراهیمیان عصر روز گذشته (یکشنبه 3 مردادماه) با حضور ابراهیمیان و شیرین یزدانبخش بازیگر فیلم و همچنین هیوا مسیح به عنوان منتقد و مازیار رضاخانی به عنوان مجری، پس از نمایش این فیلم در فرهنگسرای فردوس برگزار شد.
کد خبر : 104630

به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، در ابتدای این جلسه مازیار رضاخانی که به عنوان مجری در این برنامه حضور داشت از ابراهیمیان خواست تا در مورد ایده فیلمش توضیح دهد. ابراهیمیان بیان کرد: «ایده اولیه به این شکل نبود و به گونه دیگری بود. در حقیقت یک اتفاق در خانواده من باعث شد کمی روال قصه تغییر کند. اتفاق از این قرار بود دختر دایی من در سن 17 سالگی هنگامی که در خواب بود، فوت کرد و شبهه‌های زیادی به وجود آمد که دلیلش خودکشی، اوردوز و یا مواردی از این دست بوده است.»


وی ادامه داد: «پس از گذشت مدتی پزشکی قانونی اطلاع داد که مرگ طبیعی و به دلیل ایست قلبی بوده و این نوع مرگ در این رده سنی بسیار شایع شده است. پس از این اتفاق فیلمنامه تحت تاثیر این ماجرا تغییر کرد و البته بعد از اینکه برای دریافت مجوز به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه شد نیز تغییراتی داشت.»


ابراهیمیان در پاسخ به پرسش رضاخانی مبنی بر اینکه چرا اسم فیلم «عادت نمی‌کنیم» است و تایپوگرافی آن در پوستر به صورت «آااادت نمی‌کنیم» آمده است شرح داد: «اسم فیلم در ابتدا «چای تلخ» بود اما به احترام آقای تقوایی که فیلمنامه‌ای با این نام دارند، اسم فیلم را عوض کردیم و سعی کردیم اسم فیلم نمادی از خود فیلم باشد. با توجه به حضور حداکثری خانم‌ها در سالن می‌گویم که اگر ده بار هم به خانمی خیانت شود، بار یازدهم هم به این موضوع عادت نمی‌کند.»


وی افزود: «ما در این فیلم داریم در مورد خرق عادت حرف می‌زنیم و نام و تایپوگرافی آن نیز بر همین اساس است. میثم ابراهیمی این ایده را از فیلم بیرون کشید که چیزی بر خلاف عادت باشد و چهار الف آن با یک مد سرکش نشان‌دهنده 4 کاراکتر اصلی این قصه است.»


در ادامه هیوا مسیح به عنوان منتقد جلسه عنوان کرد: «وقتی در جشنواره فیلم فجر این فیلم را دیدم تنها نقدی که از سوی همه مطرح می‌شد این بود که «عادت نمی‌کنیم» شبیه کارهای اصغر فرهادی است. واقعا جای تاسف است؛ مگر چه اشکالی دارد که کسی مثل فرهادی فیلم بسازد. اگر ابراهیمیان این رویکرد را بپذیرد که مثل فرهادی فیلم ساخته، این باعث افتخار و سربلندی اوست زیرا فیلم را خیلی خوب در آورده و این بسیار اهمیت دارد.»


وی افزود: «همانگونه که هاوارد هاکس می‌گوید ما باید بر شانه غول‌هایمان بایستیم. ابراهیمیان اگر مثل فرهادی فیلم ساخته در حقیقت روی شانه یک غولی ایستاده است و جهان خود را می‌سازد.»


در ادامه ابراهیمیان با اشاره به سخنی از برتولت برشت که می‌گوید ما از گذشتگانمان دزدیدیم، شما از ما بدزدید و آیندگان نیز از شما خواهند دزدید، بیان کرد: «آنقدر امروز این حرف توسط برخی رسانه‌ها در فضای مجازی تحریف و دست به دست شده که رسما من و اصغر فرهادی را در مقابل هم قرار می‌دهد در صورتی که من اصلا چنین چیزی نگفتم. از نظر من اصغر فرهادی یک فیلمنامه‌نویس بزرگ است و نقطه قوتش فیلم‌نامه‌هایش است.»


وی ادامه داد: «من مهندسی فیلمنامه را از فرهادی آموختم ولی سعی کردم شیوه ساخت از آن خودم باشد. در اینجا لازم می‌دانم به منتقدان و اصحاب رسانه بگویم صبر کنید لااقل من فیلم پنجم و ششمم را بسازم بعد مرا در مقابل فیلمسازان بزرگ قرار دهید.»


وی همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا محمدرضا فروتن و هدیه تهرانی را به خاظر فروش بیشتر فیلم انتخاب کردید، گفت: «نه واقعا این طور نیست. چند نفر از بازیگران این فیلم هستند که در هنگام نوشتن فیلمنامه به آنها فکر کردم. بعد از مدتی که در پیش تولید بودیم محمدرضا فروتن و حمیدرضا آذرنگ و بعد از آن حدیث میرامینی به جمع ما اضافه شدند.»


پس از آن شیرین یزدانبخش در پاسخ به پرسش امیرخانی مبنی بر اینکه کارگردان جوانی مثل ابراهیمیان که می‌خواهد جهان خودش را تجربه کند، چگونه است، ضمن اشاره به اینکه ابراهیمیان مثل پسرم است، گفت: «وقت فیلمنامه را خواندم برایم خیلی جذاب بود. من بازیگر باسابقه‌ای نیستم بلکه بازنشسته دولت هستم. خوشحالم که تا به حال توفیق داشته‌ام با کارگردان‌های بزرگی کار کنم اما شناخت از کارگردان و اینکه چه کسانی در فیلم بازی می‌کنند در پذیرفتن نقش برایم بسیار با اهمیت است.»


وی ادامه داد: «هر کس با هر اخلاقی که داشته باشد به خاطر سن و سالم ملاحظه مرا می‌کند و حرمت موی سفیدم را نگه می‌دارد.»


یزدانبخش در ادامه در پاسخ به پرسشی به این پرسش رضاخانی که پرسید وقتی فیلمنامه را خواندید چقدر با فیلمی که در نهایت دیدید متفاوت بود، گفت: «حقیقت این است که من در خواندن فیلمنامه خیلی تنبل هستم و فقط دیالوگ‌های خودم را خواندم.»


در ادامه رضاخانی پرسید «فکر می‌کردید فیلم این قدر خوش حس و حال از آب در بیاید؟» و یزدانبخش پاسخ داد: «من فکر می‌کنم آن قدری که باید به این فیلم توجه شود، نشده است. به ویژه فیلمنامه آن به شدت مورد بی توجهی و بی نهری واقع شده است.»


در ادامه هیوا مسیح بیان کرد: «می‌گویند از کوزه همان برون تراود که در اوست. آدم وقتی این فیلم را می‌بیند احساس می‌کند که پشت این فیلم یک کسی با قدرت زیاد وجود دارد.»


وی ادامه داد: هر آنچه در فیلم اتفاق می‌افتد به خاطر سخن نگفتن است. این یک نکته و هشدار به جامعه ماست. در یک کار پژوهشی که دلایل طلاق را بررسی می‌کردیم یکی از مهم‌ترین مواردی که به آن رسیدیم حرف نزدن زن و مرد بود. با هم حرف بزنید، اگر حرف نزنید قصه پیش می‌آید زیرا وقتی با هم حرف نمی‌زنیم پندارهایمان را جایگزین حقیقت می‌کنیم.»


در پایان این جلسه ابراهیمیان به پرسش‌های مخاطبان حاضر در سالن پاسخ داد.



گزارش از مریم قربانی‌نیا


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب