فناوریهای کشاورزی سلامت روستاییان را ۱۵ درصد افزایش داد
تا چند دهه پیش، کشاورزی فقط به معنای شخمزدن زمین، کاشت بذر و برداشت محصول بود. اما امروز، زمینهای کشاورزی دیگر فقط محل تولید غذا نیستند؛ به آزمایشگاههایی برای حفظ سلامت انسان و محیط زیست تبدیل شدهاند.
فناوری مسیر زندگی کشاورزان و مصرفکنندگان را تغییر داده است. کشورهایی مانند چین و هند با چالشهایی مثل رشد جمعیت، کمبود منابع طبیعی و آلودگی خاک روبهرو بودند و فهمیدند که ادامه کشاورزی سنتی دیگر پاسخگو نیست. به همین دلیل، سیاستگذارانشان به سراغ کشاورزی پایدار رفتند تا زمین و سلامت مردم را حفظ کنند.
در ایران هم دغدغهها کم نیستند؛ از کاهش منابع آب تا فرسایش خاک و مصرف بیرویه کودهای شیمیایی. پژوهش موسسه اقتصادی کیل آلمان (Kiel Institute) هشدار داده است که آلودگی خاک در ایران در برخی مناطق به حد خطرناک رسیده و میتواند بر سلامت روستاییان تاثیر مستقیم بگذارد.
توسعه پایدار تنها زمانی ممکن است که فناوری با واقعیت اقلیمی و اجتماعی کشور هماهنگ شود. هر فناوریای که بدون درک شرایط بومی اجرا شود، خود به عامل بحران جدید تبدیل خواهد شد
افزایش شاخص سلامتی همسایگان
پژوهشی که در مجله سلامت عمومی (Frontiers in Public Health) منتشر شد، نشان داد فناوریهای نوین کشاورزی نهفقط تولید محصول را بالا بردهاند، بلکه شاخص سلامت مردم چین را هم بهبود دادهاند.
این تحقیق دادههای ۳۰ استان چین را طی ده سال بررسی کرده و نتیجه گرفته است: هرچه میزان نوآوری فناورانه در کشاورزی بیشتر باشد، نرخ بیماریهای مرتبط با آلودگی خاک و تغذیه ناسالم پایینتر میآید. این مقاله دو مسیر اصلی را معرفی کرده؛ یکی کاهش آلودگیهای شیمیایی و دیگری اصلاح الگوی تغذیه مردم از طریق تولید غذای سالمتر است.
حتی اثر «سرریز فضایی» (Spatial Spillover Effect) هم در این پژوهش دیده شده است؛ یعنی پیشرفت فناوری در یک استان، سلامت استانهای همسایه را هم بالا میبرد. به بیان ساده، نوآوری کشاورزی در چین نهتنها زمین را تمیزتر کرده، بلکه هوا، آب و غذای مردم را هم سالمتر ساخته است.
ارتباط میان فناوری و سلامتی انسان
در ایران هم نشانههای مشابهی دیده میشود. در یکی از روستاهای خراسان رضوی، کشاورزان با کمک سیستمهای آبیاری قطرهای و مدیریت هوشمند مصرف آب، توانستهاند میزان مصرف آب را تا ۴۰ درصد کاهش دهند و در عین حال کیفیت محصولشان را بالا ببرند. این تجربه که در پژوهشی دردانشگاه فردوسی مشهد ثبت شده، نشان میدهد فناوریهای جدید تنها به درد کارخانهها نمیخورند؛ بلکه میتوانند در مزرعههای کوچک هم سلامت و درآمد را توامان افزایش دهند.
شبکه پرس تیوی (Press TV) در گزارشی، آورده است که استفاده از پهپادها (Agricultural Drones)، حسگرهای رطوبت خاک و دادههای اقلیمی در مزارع ایران بهسرعت در حال افزایش است. کارشناسان معتقدند این روند میتواند مصرف آب و کود را کاهش دهد و آلودگی محیطی را کم کند.
در سطح جهانی، دولت چین نوآوریهای کشاورزی را بخشی از برنامه توسعه سبز معرفی کرده است. شاخص سلامت ساکنان مناطقی که از فناوریهای پاک استفاده میکنند تا ۱۵ درصد بالاتر از میانگین ملی چین است. این عدد برای بسیاری از کشورها، از جمله ایران، الهامبخش است؛ چراکه نشان میدهد ارتباط بین فناوری و سلامت دیگر یک نظریه نیست، بلکه واقعیتی قابل اندازهگیری است.
انتقال هدفمند فناوریهای کشاورزی
یوان جاو (Yuan Zhao)، نویسنده اصلی مقاله چینی، در پایگاه سلامت عمومی (Frontiers in Public Health) مینویسد:
نوآوریهای فناورانه در کشاورزی میتوانند بهطور مستقیم سلامت مردم را ارتقا دهند. وقتی آلودگی کاهش مییابد و رژیم غذایی متنوعتر میشود، اثر آن در آمارهای سلامت کاملا دیده میشود.
در ایران نیز پژوهشگر حوزه کشاورزی پایدار، معصومه رشیدقلم در کتاب «کشاورزی پایدار و کسبوکار کشاورزی در ایران» تاکید کرده است که توسعه پایدار تنها زمانی ممکن است که فناوری با واقعیت اقلیمی و اجتماعی کشور هماهنگ شود. هر فناوریای که بدون درک شرایط بومی اجرا شود، خود به عامل بحران جدید تبدیل خواهد شد. همچنین اشاره شده است که اگر ایران بتواند انتقال فناوری را هدفمند کند، کشاورزیاش نه فقط از نظر اقتصادی، بلکه از نظر سلامت عمومی هم متحول خواهد شد.
انتهای پیام/
