زندگی دیجیتال
یکپژوهش از دگرگونی رابطه انسان و ماشین خبر میدهد
تعامل انسان با رباتها، نوعی گفتوگو با خویشتن است
مطالعهای درباره فرهنگ نوپای رباتیک نشان میدهد که ماشینهای هوشمند دیگر تنها ابزار نیستند و به بخشی از تجربه عاطفی انسان بدل شدهاند. در این پژوهش آمده است انسان در مواجهه با رباتها، بازتابی از احساسات و کمبودهای خود را میبیند؛ تصویری که مرز میان واقعیت انسانی و تقلید فناورانه را کمرنگ میکند. پرسش نهایی این است که در این بازتاب، کدام تصویر واقعیتر است؛ انسان یا ربات؟
مراقبت از سالمند بدون نیاز به مراقب
در جهانی که جمعیت سالمندان رو به افزایش است و منابع انسانی مراقبتی رو به کاهش ایدهای نو در حال شکلگیری است «مراقبت بدون مراقب»؛ مدلی که در آن سالمندان بهجای اتکا به پرستاران یا اعضای خانواده با کمک فناوریهای هوشمند محیطهای قابلانطباق و سامانههای دیجیتال میتوانند بهصورت مستقل، ایمن و با کیفیت بالا در خانههای خود زندگی کنند.
مروری بر کتاب «خود دوم»
وقتی با ماشینها گفتوگو میکنیم، در حقیقت با چه کسی حرف میزنیم؟
«خود دوم»، اثری کلیدی در فهم رابطه انسان و فناوری است. این کتاب نشان میدهد چگونه مواجهه با رایانه، فراتر از تجربهای فنی، به پدیدهای فرهنگی و روانشناختی تبدیل شده است. «شری ترکل» به جای آنکه بپرسد آیا رایانه فکر میکند؟ میپرسد ما چگونه در حضور رایانهها فکر میکنیم؟
وقتی چتباتها ذهن شما را به سمت گرایش سیاسی خود میچرخانند
یک مطالعه جدید نشان میدهد که چتباتهای هوش مصنوعی با گرایشهای سیاسی میتوانند نظرات و تصمیمگیریهای کاربران را تحت تأثیر قرار دهند.
تجربه تلخ و شیرین دوری از شبکههای اجتماعی برای کنکوریها
وقتی تلفن همراه در دسترس نیست، داوطلبان کنکور بین احساس سردرگمی و آرامش دوگانهای گرفتار میشوند؛ اما راهکار موفقیت در کنترل هوشمندانه زمان استفاده از گوشی نهفته است.
خطر فروپاشی مرز واقعیت و مجاز؛ «گفتوگو» در معرض تهدید
خطر نه در خود فناوری، بلکه در از دست دادن مرز میان واقعیت و مجاز است. وقتی گفتوگوهای واقعی جای خود را به پیامها میدهند، همدلی رنگ میبازد و حضور انسانی فرو میپاشد. انسان امروز در میانهی دو جهان معلق است، جهان فیزیکی که در آن بدن، نگاه و لمس معنا دارد و جهان مجازی که در آن تصویر و داده، جای آنها را گرفتهااست. اما همانطور که «ترکل» میگوید، راه نجات در درون خود انسان است: در تواناییاش برای شنیدن، برای حرف زدن و برای نگاه کردن به چشمان دیگری.
با فراگیری دیجیتال، سالمندی را به دوران طلایی تبدیل کنیم
افزایش طول عمر بشر فرصت بزرگی است، اما کیفیت زندگی سالمندان اهمیت بیشتری دارد. فناوری دیجیتال میتواند سالمندان را توانمند کرده و مشارکت اجتماعی و سلامت آنها را تضمین کند.
یک استاد دانشگاه در گفتوگو با آنا:
استرس نبود گوشی برای بعضی کنکوریها از خودِ کنکور بیشتر است
در روزهایی که کنکوریها با اضطراب و فشار ذهنی دستوپنجه نرم میکنند، تلفن همراه به دو چهره متناقض بدل شده است. هم ابزار فرار از استرس و هم عامل اصلی حواسپرتی. اما باید چه کرد؟ در این گفتوگو به این سوال پاسخ داده شده است.
در گفتوگو با آناتک بررسی شد
فناوری و بازنویسی استانداردهای زیبایی؛ وسواس در تنانگاره
فناوری در سالهای اخیر نگاه ما به زیبایی و ارزشمندی فردی را بازنویسی کرده است. تصویر ذهنی از بدن، تنها بازتاب ظاهر فیزیکی نیست، بلکه احساسی درونی است که میتواند سالم یا مخدوش باشد. در گذشته معیارهای زیبایی از دل سنتها، فرهنگها و شرایط اجتماعی شکل میگرفتند، امروز رسانههای دیجیتال و شبکههای اجتماعی تصویری با قدرتی بیسابقه، این معیارها را دگرگون کردهاند.
اثر پنهان الگوریتم شبکههای اجتماعی؛ پذیرش انتخابی که از آن ما نیست
تجربه آسان نباید به قیمت نادیدهگرفتن ارزشهایی مانند آزادی انتخاب تمام شود. شب، بعد از یک روز طولانی، روی مبل مینشینید و تصمیم میگیرید فیلمی برای تماشا انتخاب کنید. صفحه برنامههای آنلاین پخش فیلم و سریال را باز میکنید؛ مقابل شما دریایی از گزینههاست: فیلمهای پیشنهادی، سریالهای پرطرفدار و آثار تازه منتشرشده. حالا مسئله فقط استراحت بعد از یک روز شلوغ نیست؛ باید میان دهها انتخاب متوالی تصمیم بگیرید. چند دقیقه که میگذرد، خسته میشوید و سرانجام همان اولین گزینه پیشنهادی الگوریتم را میپذیرید. این سکانس، بازتابی از زندگی در عصر دیجیتال است.
