معادله انتخاباتی آمریکا و رابطه آن با تنش اسرائیل-ایران

خبرگزاری آنا- مریم خرمائی: «نقطه پایانی بر تبادل حملات»؛ این خیالی است که «جو بایدن» سکان‌دار تک‌دوره‌ای کاخ سفید در سر می‌پروراند به این امید که کمتر از ۱۰ روز مانده به رقابت ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴، ادامه تنش میان اسرائیل و ایران، دورنمای واگذاری کرسی زمامداری به «کامالا هریس» نامزد دموکرات گود انتخاباتی آمریکا را خدشه‌دار نکند.

جمله بعدی او با این مضمون که حمله بامداد شنبه اسرائیل به ایران «محدود به اهداف نظامی» بوده است، اهرم تأکیدی است بر میل او به آرام نگه داشتن اوضاع تا موعد ۵ نوامبر (۱۵ آبان)؛ چراکه تداوم تنش می‌تواند نشانه زوال قدرت تأثیرگذاری آمریکا بر منطقه باشد و این بر وزن سبد رأی نامزد دموکرات تأثیر می‌گذارد.

در میانه این دغدغه نه‌چندان کوچک، برداشت کلی این است که اسرائیل دامنه حمله به ایران را به دو دلیل محدود نگه داشت:

*پرهیز از ورود به جنگ تمام‌عیار با ایران در صورت آسیب به سایت‌های هسته‌ای و زیرساخت‌های انرژی

*پرهیز از پذیرش اتهام دست‌کاری مستقیم نتیجه انتخابات آمریکا در صورت تشدید تنش

رسانه‌های غربی این‌طور القا می‌کنند که «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به‌رغم تمایل به پیروزی ترامپ در انتخابات ۲۰۲۴، روی بایدن مبنی بر پرهیز از حمله به سایت‌های حساس ایران را زمین نینداخته و دولت فعلی واشنگتن هم از این خبرسازی به نفع کارزار انتخاباتی دموکرات‌ها بهره می‌برد.

اما رعایت احتیاط در هرگونه خوش‌بینی شرط عقل است و ساده‌انگاری درباره حرف‌شنوی اسرائیل از دولت بایدن چندان جایز نیست به‌ویژه آنکه نتانیاهو می‌گوید در حمله به اهدافی در ایران، رعایت واشنگتن را نکرده و فقط «منافع ملی» اسرائیل را در نظر گرفته است.

تعلل نتانیاهو برای کوبیدن بر طبل جنگ تمام‌عیار با ایران می‌تواند دلایل راهبردی محکم‌تری داشته باشد:

*اگر در رقابت ۱۵ آبان، ترامپ جمهوری‌خواه برنده شود، با توجه به شعار‌های انتخاباتی «حمایت از حمله به سایت‌های هسته‌ای ایران» و «دوباره عظمت را به آمریکا بازگردانیم»، احتمال اینکه دست تل‌آویو برای تشدید تنش با تهران بازتر شود، وجود دارد و ممکن است نتانیاهو بخواهد بخت خود در کشاندن پای آمریکا به جنگ خاورمیانه را دوباره بیازماید.

*اگر هریس پیروز شود، تل‌آویو می‌تواند به ازای ملاحظه‌ای که در زمان حمله به ایران خرج دموکرات‌ها کرده از آنها باج‌خواهی کند؛ حال‌آنکه پیروزی ضعیف هریس فضای سیاسی آمریکا را با تکانه‌هایی مواجه خواهد کرد که به تأخیر در واکنش دولت او به هرگونه تشدید تنش اسرائیل علیه ایران و محور مقاومت منجر خواهد شد.

با این اوصاف، آرام نگه‌داشتن مقطعی اوضاع تا زمان برگزاری انتخابات آمریکا به نفع تل‌آویو است.

اما در محاسبه واکنش احتمالی نتانیاهو به نتیجه انتخابات آمریکا، یک احتمال کوچک را نباید ازنظر دور داشت:

*اینکه هریس ببازد و بایدن که از دغدغه نتیجه انتخابات فارغ شده، در فرصت دوماهه تحویل قدرت بخواهد از ابزار اعمال فشار بر نتانیاهو برای تبادل اسرا و نهایی کردن طرح اداره غزه در دوره پساجنگ استفاده کند. در این صورت، او دست‌کم بعد از چهار سال سکان‌داری کاخ سفید، میراثی سیاسی از خود به یادگار خواهد گذاشت.

این نکته هم از نظر دور نماند که در سناریوی دوم نیز پرونده حصول آتش‌بس همچنان باز است با این تفاوت که در مقایسه با سناریوی سوم، نتانیاهو فضای بیشتری را برای تحمیل خواسته‌های خود به دولت واشنگتن می‌بیند.

از این سه سناریو هرکدام محقق شود، بازه زمانی ۵ نوامبر تا تحویل قدرت به رئیس‌جمهور بعدی آمریکا از منظر مدیریت تنش میان اسرائیل و ایران بسیار مهم است.