آیا فناوری آموزش را هدایت می‌کند یا آموزش از فناوری بهره می‌برد؟!

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، فناوری ها به طور کلی به عنوان یکی از عوامل اصلی تغییر و تحول در سبک زندگی افراد شناخته شده اند. این تکنولوژی ها در حوزه های مختلفی مانند حمل و نقل، ارتباطات، بهداشت و درمان، تجارت و غیره مورد استفاده قرار می گیرند. یکی از حوزه های مهمی که فناوری در آن تاثیر بسزایی دارد، حوزه آموزش و یادگیری است. استفاده از فناوری در حوزه های مختلف مخصوصا آموزش همواره با اما و اگر های بسیاری همراه بوده است. با پیشرفت علم و توسعه تکنولوژی فناوری به یکی از بخش های جدایی ناپذیر زندگی ما تبدیل شده است.

چرا فناوری در آموزش مهم است؟

یکی از دلایل کلیدی، بر اساس تحقیقات در مورد فناوری در آموزش، افزایش تجارب یادگیری است. فناوری ابزارهای پویا و تعاملی را فراهم می‌کند که دانش‌آموزان را به روش‌هایی درگیر می‌کند که روش‌های سنتی قادر به انجام آن نیستند. روش های متعدد و پویا، برنامه‌های آموزشی و منابع چندرسانه‌ای سبک‌های مختلف یادگیری را پوشش می‌دهند و درس‌ها را در دسترس‌تر، جذاب‌تر و مؤثرتر می‌سازند.

برای شروع، فناوری یادگیری شخصی را از طریق پلتفرم های یادگیری تطبیقی ​​و نرم افزارهای آموزشی تقویت می کند. این رویکرد فردی به نیازهای یادگیری متنوع می‌پردازد و تضمین می‌کند که هر دانش‌آموز می‌تواند با سرعت خود پیشرفت کند و مفاهیم را به طور کامل‌تر درک کند.

همچنین در توسعه مهارت های ضروری قرن بیست و یکم نقش بسزایی دارد. از آنجایی که نیروی کار به طور فزاینده ای به ابزارهای دیجیتال متکی می شود، دانش آموزان باید از سنین پایین در فناوری مهارت داشته باشند. قرار گرفتن در معرض دستگاه‌ها، فعالیت‌های کدنویسی و ابزارهای همکاری دیجیتال، دانش‌آموزان را با سواد دیجیتال و مهارت‌های حل مسئله لازم برای موفقیت در جامعه‌ای که فناوری محور است، مجهز می‌کند.

فناوری همچنین دسترسی به اطلاعات و منابع را گسترش می دهد. اینترنت منبع وسیعی از دانش را فراهم می کند و به دانش آموزان اجازه می دهد موضوعاتی را فراتر از محدوده کتاب های درسی کشف کنند. منابع آموزشی آنلاین، سفرهای میدانی مجازی و بازی های آموزشی، برنامه درسی را غنی تر می کنند و تجربه آموزشی جامع تر و متنوع تری را ارائه می دهند.

فناوری می تواند هم بر دانش آموزان و دانشجویان و هم بر فرایند آموزش و کارکنان آموزشی تاثیرات بسیاری داشته باشد.

چگونه فناوری بر دانش آموزان تاثیر می گذارد؟

یکی از قابل توجه ترین تغییرات در آموزش و تاثیرات فناوری بر آموزش، دیجیتالی شدن مطالب آموزشی است. کتاب‌های درسی سنتی با کتاب‌های الکترونیکی تعاملی و منابع آنلاین جایگزین می‌شوند و به دانش‌آموزان تجربه محتوایی پویا و غنی از چند رسانه‌ای بودن را می‌دهند که می‌تواند با تغییر جهان به‌روزرسانی شود. این تغییر نه تنها یادگیری را جذاب‌تر می‌کند، بلکه امکان دسترسی به اطلاعات به‌روزتر و آسان‌تر را نیز فراهم می‌کند.

تجربه یادگیری را برای دانش آموزان شخصی کرده است. پلتفرم‌های یادگیری تطبیقی ​​و برنامه‌های آموزشی به سبک‌ها و سرعت‌های یادگیری فردی می‌پردازند و دانش‌آموزان را قادر می‌سازند تا با سرعت خودشان پیشرفت کنند. این رویکرد شخصی به رفع نیازهای متنوع دانش‌آموزان در یک کلاس درس کمک می‌کند و محیط یادگیری فراگیرتری را ایجاد می‌کند که در آن هر دانش‌آموز می‌تواند پیشرفت کند.

پویایی کلاس درس با معرفی تخته‌های هوشمند، تبلت‌ها و سایر دستگاه‌ها تکامل یافته است. معلمان می‌توانند عناصر چندرسانه‌ای را در درس‌های خود بگنجانند و ابزارهای مشارکتی دانش‌آموزان را قادر می‌سازد تا روی پروژه‌ها با هم کار کنند، کار گروهی و مهارت‌های ارتباطی را تقویت کنند که برای موفقیت آینده آنها بسیار مهم است.

تأثیر فناوری بر یادگیری دانش‌آموزان فراتر از دیوارهای کلاس نیز گسترش می‌یابد. سفرهای میدانی مجازی، بازی‌های آموزشی آنلاین و ابزارهای ویدئو کنفرانس، تجربیات دنیای واقعی را وارد برنامه درسی می‌کنند و یادگیری را مرتبط‌تر به زندگی دانش‌آموزان می‌کنند. این به هم پیوستگی عناصر یادگیری با دانش آموز، حس کنجکاوی و کاوش را در وی پرورش می دهد.

چگونه فناوری بر آموزش تاثیر گذاشته است؟

فناوری تاثیرات چشمگیری در آموزش داشته است؛ روش‌های تدریس سنتی و چشم‌انداز یادگیری امروز را تغییر داده است و در حوزه های گوناگونی در آموزش تحولات بسیاری ایجاد کرده است.

دسترسی به اطلاعات:  اینترنت به مخزن وسیعی از اطلاعات تبدیل شده است که دسترسی بی‌سابقه‌ای به دانش‌آموزان و معلمان به انبوهی از دانش را فراهم می‌کند. منابع آنلاین، وب سایت های آموزشی و کتابخانه های دیجیتال دامنه یادگیری را فراتر از محدودیت های کتاب های درسی گسترش داده اند.

یادگیری تعاملی و جذاب:  ادغام فناوری، یادگیری را تعاملی تر و جذاب تر کرده است. شبیه‌سازی‌های مجازی، بازی‌های آموزشی و ارائه‌های چند رسانه‌ای توجه دانش‌آموزان را به خود جلب می‌کنند و مفاهیم پیچیده را در دسترس‌تر و لذت‌بخش‌تر می‌کنند.

کارایی در مدیریت: وظایف اداری در موسسات آموزشی از طریق فناوری ساده شده است. پلتفرم‌های دیجیتالی برای ثبت‌نام، درجه‌بندی و ارتباط و... کارایی را افزایش می‌دهند و به مربیان اجازه می‌دهند بیشتر بر آموزش و نیازهای فردی دانش‌آموزان تمرکز کنند.

توسعه مهارت برای عصر دیجیتال: ادغام فناوری در آموزش دانش آموزان را با مهارت های ضروری برای عصر دیجیتال آماده می کند. آنها سواد دیجیتال، تفکر انتقادی، حل مسئله و مهارت های همکاری را توسعه می دهند که به طور فزاینده ای در نیروی کار امروزی حیاتی است.

انعطاف پذیری در یادگیری: پلتفرم های آموزش آنلاین و منابع دیجیتال انعطاف پذیری در یادگیری را فراهم می کنند. دانش‌آموزان می‌توانند در صورت نیاز، با برنامه‌های متنوع و اولویت‌های یادگیری، با سرعت خود و از مکان‌های مختلف بر روی مواد کار کنند.

روش‌های ارزیابی نوآورانه: فناوری روش‌های ارزیابی نوآورانه را معرفی کرده است. آزمون‌های دیجیتال، تکالیف آنلاین و مکانیسم‌های بازخورد، رویکردی پویاتر و متنوع‌تر برای ارزیابی درک و پیشرفت دانش‌آموزان ارائه می‌دهند.

همانطور که فن آوری به تکامل خود ادامه می دهد، نقش آن در آموزش نیز احتمالاً گسترش می یابد و فرصت های بیشتری برای تغییرات دگرگون کننده و بهبود تجربه یادگیری ارائه می دهد.

اما همه چیز مثبت نیست!

از همان ابتدا رویکرد های منفی و نگرانی هایی نسبت به استفاده از فناوری در کلاس درس مطرح بود که چالش ها و پرسش هایی را برای استفاده از آن در کلاس درس مطرح میکرد، حال در اینجا چند نمونه از تأثیرات منفی استفاده از فناوری در کلاس درس آورده شده است:

نابرابری های تکنولوژیکی: دسترسی به فناوری یکنواخت نیست و منجر به نابرابری بین دانش آموزان می شود. کسانی که دسترسی محدودی دارند ممکن است مزایای آموزشی فناوری را از دست بدهند و نابرابری های موجود در آموزش را تشدید کنند.

حواس پرتی: وجود فناوری در کلاس های درس گاهی اوقات می تواند منجر به حواس پرتی شود. دانش‌آموزان ممکن است وسوسه شوند که از دستگاه‌ها برای مقاصد غیرآموزشی استفاده کنند که بر تمرکز آنها بر وظایف یادگیری تأثیر می‌گذارد.

نگرانی های حفظ حریم خصوصی: استفاده از فناوری اغلب شامل جمع آوری و ذخیره داده های دانش آموزان است. نگرانی‌های مربوط به حفظ حریم خصوصی در رابطه با نحوه مدیریت، ذخیره و اشتراک‌گذاری این داده‌ها ایجاد می‌شود که سوالات اخلاقی را در مورد حفاظت از اطلاعات شخصی دانش‌آموزان ایجاد می‌کند.

اتکای بیش از حد به فناوری: خطر اتکای بیش از حد به فناوری وجود دارد، زیرا مربیان به شدت به ابزارهای دیجیتال به قیمت روش‌های آموزشی سنتی متکی هستند. این به طور بالقوه می تواند مانع توسعه برخی از مهارت های اساسی شود.

 انزوای اجتماعی: استفاده بیش از حد از فناوری، به ویژه در قالب رسانه های اجتماعی، می تواند به انزوای اجتماعی کمک کند؛ افراد ممکن است زمان بیشتری را نسبت به محیط های اجتماعی در فضای آنلاین صرف کنند و از ارتباط چهره به چهره و مهارت های اجتماعی و گفتگو بازمانند.

این نکات منفی میتواند با ساز و کار و محدودیت های خاص محیط آموزشی و نظارت خانواده کمرنگ تر شود و از بین برود.

با گذشت زمان و تجربه آموزش مجازی در دوران کرونا و با توسعه و پیشرفت فناوری، زمان آن فرا رسیده است که مربیان، مدیران و سیاست گذاران به طور فعال فناوری را در کلاس های درس ادغام کنند. نظام آموزشی باید یادگیری شخصی، ارتباط جهانی و روش‌های آموزشی نوآورانه را تقویت کند؛ با سرمایه گذاری در آموزش معلمان، اطمینان از دسترسی عادلانه و ترویج استفاده مسئولانه از فناوری، میتوان نسل بعدی را با مهارت هایی که برای آینده ای که با نوآوری تعریف می شود و نیاز دارند، تقویت کرد.