سند ملی هوش مصنوعی واقع گرایانه و عملیاتی نیست

ناصرمزینی عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت و عضو هیئت موسس انجمن هوش مصنوعی ایران در گفت‌وگو با خبرنگار گروه ارتباطات و فناوری اطلاعات خبرگزاری علم و فناوری آنا پیرامون سند ملی هوش مصنوعی بیان کرد: در این سند پیش بینی‌هایی صورت گرفته که اگر محقق شود خیلی خوب است، اما سند‌هایی از این دست مانند سند چشم انداز ۲۰ ساله که باید رتبه یک منطقه شویم زیاد داشتیم، داشتن سند آرزو‌ها خوب و قشنگ است اما برای آینده نگری کافی نیست.

عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت افزود: کشور‌هایی که در زمینه هوش مصنوعی کار می‌کنند سند چشم انداز ۲۰۳۰ دارند و در راستای تحقق آن حرکت می‌کنند. جزییات خوبی در آن سندها مطرح شده که هرکشور با در نظر گرفتن پتانسیل و ظرفیت خود به سمت عملیاتی کردن آن حرکت می‌کند. تردیدی نیست که ما باید این سند را داشته باشیم اما باید واقع گرا باشیم و با توجه به شرایط کشور و موقعیت موجود سند را تدوین کنیم. چیزی که واضح است این است که عملیاتی شدن این سند ممکن نیست و اگر به همین منوال باشد مانند سند مانند سند چشم‌انداز خواهد شد. 

مزینی ادامه داد: رسیدن به برخی از اهداف این سند نیازمند ایجاد و وجود زیرساخت‌های قوی و تجهیزات است و شرایط ما اصلاً قابل مقایسه با دیگر کشورها نیست و در رسیدن به آن خیلی فاصله داریم. برای مثال فقط یک دانشگاه در عربستان در سال ۲۰۲۱ تعداد ۳۰۰۰ عدد جی پی یو از نوع H100 خریداری کرده و دانشگاه ما امسال خرید یک عدد از این مدل را برنامه ریزی کرده است حالا با این مقیاس چطور می‌خواهیم از کشورهای منطقه پیشی بگیریم؟

سند باید تعهد آور و عملیاتی باشد

وی در پاسخ به این سوال که آیا بهتر نبود هر نهاد سند مربوط به خود را داشته باشد افزود: بله قطعا همین طور است از آنجا که مشخص نیست این سند توسط چه افرادی نوشته شده بسیارغیرواقع بینانه است. مثلا در حوزه آموزش عالی تعداد آمار فارغ التحصیلان ارشد و دکترای عنوان شده تا ۵ سال آینده باید با یک تعداد قابل قبولی افزایش یابد که باید وزارت علوم با توجه به ظرفیت و پتانسیل خود این بخش از سند را بنویسد چون همین حالا تعداد دانشجویان و اساتید در حال مهاجرت افزایش داشته پس چه طور و با چه برنامه ریزی قرار است به تعداد اعداد اعلام شده در سند برسیم. واقعا نقد جدی به این سند این است که مطلقا واقع گرا نیست.

مزینی عنوان کرد: اگر قرار بود من این سند را تهیه کنم قطعا آن را بخش بندی کرده و هرکدام را به متولی مخصوص می‌سپردم و تعهد می‌گرفتم تا سال آینده به آن عمل کند و سال به سال از آنها گزارش عملکرد می‌خواستم. سند باید تعهدآور باشد و هر بخش بر اساس پتانسیل موجود هدف گذاری، عملیاتی و ارزیابی شود.