چرا رأی بدهیم؟!
در آستانه ۱۱ اسفند مردم سؤالات متعددی را بیان می‌کنند و می‌گویند چرا رأی بدهیم؟ کافی است با نگاهی به انتخاب‌های گذشته خود ببینیم آنچه برایمان رقم خورده چه میزان به خوب و بد آرای خودمان بستگی داشته است.
گروه سیاست و جهان خبرگزاری علم و فناوری آنا- راحله کاویار؛ این روز‌ها در تب‌وتاب فضای تبلیغاتی نامزد‌های انتخابات مجلس شورای اسلامی هستیم، بحث‌های انتخاباتی داغ شده و مردم در جست‌وجوی شناخت داوطلبانی هستند که می‌توانند نماینده تفکر و قشر آن‌ها در مجلس باشند.
علاوه بر آن، بحث میزان مشارکت مردم در انتخابات نیز مطرح است و بنگاه‌های رسانه‌ای غرب حسابی بر طبل عدم مشارکت مردم می‌کوبند و سعی در القای این دارند که شرکت در انتخابات اثری ندارد.
از طرفی مردم نیز این روز‌ها سؤالات متعددی را بیان می‌کنند به‌عنوان مثال، چرا رأی بدهیم؟ مگر دوره‌های قبل که رأی داده‌ایم اثری داشته است؟ وقتی دغدغه جوان‌هایمان (کار، مسکن، معیشت، ازدواج و...) حل‌نشده و همچنان جزء معضلات بزرگ باقیمانده چرا مجدداً باید پای صندوق‌های رأی بیاییم؟ و… از این دست سؤالات که مطالبه به‌حق مردم نیز هست زیاد تکرار می‌شود. اما سؤال اساسی این است که آیا با رأی ندادن مشکلات و معضلات حل می‌شود؟ آیا ما در انتخاب افرادی که قبلاً به‌عنوان نماینده به مجلس فرستادیم درست عمل کرده‌ایم؟ آیا آن فرد توانسته است نماینده ما و نماینده قشر و تفکر ما در مجلس شورای اسلامی باشد؟
پس بهتر است برای حل نشدن بخشی از مشکلات و معضلات کشور، مردم به خودشان رجوع کنند. آیا با تحقیق و تفحص نمایندگان خود را راهی خانه ملت کرده‌اند و یا فقط به سبب اینکه هم‌محلی یا همشهری آن‌ها بوده و یا به دلیل اینکه فقط در لیست‌های انتخاباتی قرار گرفتند به آن‌ها رأی داده شده است.
برای رفع شدن این مشکل به‌صورت ریشه‌ای، ابتدا مردم باید شناخت پیدا کنند که چه کسی را به‌عنوان نماینده خود در خانه ملت انتخاب می‌کنند و این نماینده چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد، بنابراین به یک شاخص احتیاج داریم که بر اساس آن بتوانیم نماینده خوبی را انتخاب کنیم. به همین منظور به صحبت‌های رهبر معظم انقلاب رجوع می‌کنیم که ویژگی‌های یک نماینده اصلح و تراز انقلاب را برای ما برمی‌شمارند:
«مردمی بودن» یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین ویژگی‌های یک نماینده انقلابی و تراز است که بار‌ها از سوی رهبر انقلاب مورد تأکید قرارگرفته است. معظم‌له در دیدار نمایندگان مجلس در خرداد ۱۴۰۱ فرمودند: «یک شاخص نماینده انقلابی مردمی بودن است؛ مردمی بودن یعنی چه؟ مردمی‌بودن یعنی با مردم عادی معمولی مخلوط شدن، نشست و برخاست‌کردن، هم گوش شنوا برای شنیدن حرف مردم داشتن، هم زبان گویا برای روشن کردن ذهن مردم داشتن. اینکه ما برویم در یک جمعی از مردم، یک داعیه‌ای دارند، یک خواسته‌ای دارند، حرفشان را بشنویم و بعد هم بگوییم «بله، صد درصد حق با شما است و این کسانی که گوش نمی‌کنند، عمل نمی‌کنند، چنین و چنان هستند»، نه، کافی نیست؛ یک‌وقت‌هایی هست یک گره در ذهن مردم هست، شما‌ها باید این گره را بازکنید؛ این «جهاد تبیین» که ما عرض کردیم، شامل این موارد می‌شود. مشکلاتی وجود دارد؛ فرض کنید فلان قشر یک مطالبه‌ای دارد، خب شما نماینده مجلسید، از مصرف کشور و درآمد کشور مطلعید، می‌دانید که این عملی نیست؛ وقتی می‌دانید عملی نیست، منتظر نمانید که مثلاً فلان نماینده اجرایی یا قضائی بیاید بگوید نمی‌توانیم؛ نه، شما بگویید نمی‌شود؛ یعنی هم گوش برای شنیدن حرف مردم، هم‌زبان برای روشن کردن ذهن مردم داشته باشید. ممکن است در آن جمعی که مقابل شما هستند، دو نفر، سه نفر، ده نفر جماعتی هم بگویند «برو بابا، این هم کاری نکرد» بگویند؛ شما‌ها بایست به وظیفه خودتان عمل کنید. مردمی‌بودن یعنی این؛ اینکه می‌گوییم مردمی، مردمی، فقط این نیست که ما مثلاً فرض کنید که همین‌طور مدام شعار طرف‌داری از مردم بدهیم؛ نه، باید به مردم کمک کنیم؛ «کمک»، هم شنیدن حرف آن‌ها است، هم اجرا کردن خواسته آن‌ها است در صورت امکان، هم روشن‌کردن ذهن آن‌ها است در صورت وجود اشکال و عدم امکان.».
رهبر انقلاب میان مردمی بودن یک نماینده با عوام‌زدگی، تفاوت قائل می‌شوند و تصریح می‌دارند: «یکی از شاخصه‌های نماینده انقلابی این است که با عموم مردم، با عامه مردم همراه است، اما عوام‌زده نیست. من به شما عرض بکنم هیچ‌وقت جَوزده نشوید. بعضی از مشکلات ما در بخشی از این سال‌ها به خاطر این بود که جَوزده شدیم. فرض کنید در یک جلسه‌ای نشستیم، از مسئولین عالی‌رتبه کشور این‌ها یک‌چیزهایی است که اتفاق افتاده، بنده هم همان وقت‌ها بهشان اعتراض کردم در جلسه‌ای نشسته بودند، مثلاً فرض کنید اساتید دانشگاه هم آنجا حضور داشتند، یکی یک‌چیزی گفته، یکی‌شان بلافاصله یک امتیاز بزرگی را که به صلاح هم نبوده، همان‌جا مثلاً در بین سخنرانی به مجموعه حاضر در جلسه داده؛ این جَوزدگی است، این فایده‌ای ندارد، این مضر است.
«ضد فساد بودن» از دیگر شاخصه‌های یک نماینده انقلابی و تراز است؛ رهبر معظم انقلاب در همین رابطه می‌فرمایند: «نماینده انقلابی باید ضد فساد باشد و با فساد مالی و اقتصادی به‌شدت و به جد، از بُن دندان و نه به لفظ، مخالف باشد، تا با فساد مبارزه کند».
معظم‌له در جای دیگری در همین زمینه می‌فرمایند: «یک شاخص نماینده انقلابی اجتناب جدی از تبعیض و فساد است… یک‌وقت می‌گوییم ضدیت جدی با فساد، خب بله، همه ضدند، ما هم همه ضدیم؛ منتها گاهی اوقات می‌شود که این ضدیت با فسادِ در دیگران است، با تبعیضِ در دیگران است. باید خودمان مراقبت کنیم، خودمان جدیت داشته باشیم، هم با تبعیض و فساد در زید و عمرو، هم با تبعیض و فساد در شخص خودمان».
نماینده در تراز انقلاب اسلامی، فردی «ساده‌زیست» و به دور از تجملات است؛ رهبری معظم انقلاب اسلامی می‌فرمایند: «یک شاخص نماینده انقلابی، ساده‌زیستی است؛ اسیر تجملات و اعیان‌منشی و امثال این‌ها نشدن؛ شما قبل از اینکه بیایید در مجلس، یک‌جور زندگی‌ای داشتید؛ حالا که آمدید مجلس، نباید فکر کنید که دیگر حالا ما نماینده‌ایم، مثلاً باید این جوری زندگی کنیم؛ نخیر؛ ساده‌زیست، همان زندگی معمولی‌ای که داشتید، همان را ادامه بدهید».
از دیگر خصیصه‌های یک نماینده انقلابی، «اهتمام به حل مشکلات اساسی و ریشه‌ای کشور» است؛ مقام معظم رهبری در این‌باره بیان داشتند: «یک شاخص نماینده انقلابی دنبال حل مشکلات اساسی کشور بودن است؛ یعنی واقعاً اساسی‌ترین مسائل را نگاه کنید، آن‌ها را دنبال کنید. من به تعبیر بهتر بگویم، در مسائل کشور، مسائل اصلی وجود دارد، مسائل فرعی وجود دارد؛ تا وقتی مسائل اصلی پیش پای ما است، نوبت به مسائل فرعی نمی‌رسد. سراغ مسائل فرعی رفتن درحالی‌که ما مسائل اصلی را جلوی چشم داریم، جایز نیست. دنبال حل مشکلات اساسی و مسائل اصلی باشید؛ اصلی فرعی کنید موضوعات را».
نماینده تراز انقلاب اسلامی، یک شخصیت «مسئولیت‌پذیر» است؛ رهبر معظم انقلاب اسلامی در همین راستا می‌فرمایند: «یک شاخص نماینده انقلابی مسئله‌ی مسئولیت‌پذیری است؛ قانونی را تصویب می‌کنید، اگر به نظرتان این قانون، قانون خوبی است و باید تصویب می‌شده، محکم بِایستید، بگویید بله، من این را تصویب کردم؛ بله، ما تصویب کردیم. این جور نباشد که ما بگوییم ما این قانون را تصویب می‌کنیم، می‌دانیم هم که شورای نگهبان رد می‌کند، خب بگذار مسئولیتش بیفتد به گردن شورای نگهبان. می‌دانیم که این قانون عملی نیست، بعضی از قوانین این جور است؛ ببینید من خودم نماینده مجلس بودم، بنده مجلس را از داخل می‌شناسم؛ گاهی آدم می‌داند که این قانون را دولت با این امکاناتی که دارد، با این شرایطی که دارد، نمی‌تواند عمل کند؛ می‌گوید خیلی خب، من تصویب می‌کنم، بگذار او عمل نکند، مردم او را متهم کنند، او را مسئول به‌حساب بیاورند که چرا عمل نشد. نه، این درست نیست؛ باید مسئولیت‌پذیری داشته باشید».
یک نماینده انقلابی با سایر مسئولان کشور در قوا و دستگاه‌های مختلف، در راستای پیشبرد امور کشور و رفع مسائل مردم، «همکاری و تعامل همه‌جانبه و صمیمانه» دارد؛ مقام معظم رهبری در این‌باره می‌فرمایند: «یک شاخص نماینده انقلابی همکاری صمیمانه با دیگر دست‌اندرکاران مدیریت کشور است. یکی از مشکلات کشور ناهماهنگی بوده؛ ناهماهنگی مسئولان سه قوه و بدنه سه قوه. حالا گاهی مسئولان هم باهم رفیقند، می‌نشینند دورهم و توافق می‌کنند، بدنه توافق نمی‌کند؛ این اشکال ایجاد می‌کند در اداره کشور؛ این دیگر تجربه سال‌های متمادی ما است. باید همکاری صمیمانه وجود داشته باشد؛ گروکشی نباید وجود داشته باشد؛ معارضه بی‌معنا نباید وجود داشته باشد.
همکاری صمیمانه با دولت، با دستگاه قضایی، با دیگران، با هرکسی که به نحوی سروکار دارد؛ همکاری کنند برای پیشرفت کار‌های درست کشور. البته اگر چنانچه آدم خطایی در آن‌طرف مشاهده می‌کند، باید صریح آن خطا را متذکر بشود؛ اما آنجایی که واقعاً جای همکاری است، همکاری کند».
رهبر انقلاب با برشمردن این ویژگی‌ها عملاً شاخصه‌های انتخاب اصلح را در اختیار قرار داده‌اند و اکنون ما هستیم که باید ببینیم تا چه حد مطابق این شاخصه‌ها رأی داده‌ایم؟ آنچه بدیهی است، هرکجا از این شاخصه‌ها در انتخاب خود فاصله گرفتیم، بهره‌وری نمایندگان منتخب ما نیز کاهش پیدا کرده و هرکجا به این شاخصه‌ها نزدیک بوده‌ایم، سود آن نیز به خودمان رسیده است. قطعاً راهکار حل مشکلات قهر کردن با صندوق رأی نیست، بلکه راهکار، شناخت نماینده اصلح است که بتواند مشکلات و دغدغه‌های مردم را در نظر بگیرد و برای حل شدن آن‌ها تلاش کند.
درهرصورت جمهوریت نظام ایجاب می‌کند که از بین داوطلبان مجلس نمایندگانی به مجلس راه پیدا کنند و قهر ما جلوی این امر را نخواهد گرفت! بلکه عدم مشارکت ما در انتخاب اصلح سبب خواهد شد افرادی به صحن خانه ملت راه پیدا کنند که نماینده واقعی مردم نباشند و چون این افراد صرفاً به دنبال رانت هستند برای آن‌ها فرقی نمی‌کند با حداقل یا حداکثر رأی به مجلس راه پیدا کنند. آن‌ها به دنبال رانت و فساد خود می‌روند و در نهایت با دوتابعیتی شدن از کشورمی‌روند. قهر ما نه‌تنها مشکلی از مشکلات مردم حل نمی‌کند بلکه مشکلی به مشکلات می‌افزاید و از سوی دیگر نیز منجر به کاهش قدرت سیاسی و تضعیف دموکراسی می‌شود و دندان طمع دشمنان را برای دست‌درازی به تمامیت ارضی کشور تیزتر خواهد کرد.
کافی است با نگاهی به انتخاب‌های گذشته خود ببینیم آنچه برایمان رقم خورده چه میزان به خوب و بد آرای خودمان بستگی داشته است!
خلاصه کلام اگر رأی مردم اثر نداشت، رسانه‌های دشمن برای رأی ندادن مردم تا این اندازه پافشاری نمی‌کردند و خود را به آب‌وآتش نمی‌زدند.
انتهای پیام/
