پای ربات انسان‌نما به کارخانه‌ها باز شد
توسعه ربات انسان‌نمای «فیگر ۰۱» به مرحله‌ای رسیده است که می‌تواند در انبار کارخانه‌ها کار کند.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از نیو اطلس، ربات انسان‌نمای فیگر ۰۱ (Figure 01) به مرحله‌ای رسیده که می‌تواند در کارخانه‌ها کار کند.
ربات انسان‌نمای معروف به «فیگِر ۰۱» که سال ۲۰۲۲ با قابلیت دم کردن قهوه به شهرت رسید، حالا پس از دو سال به مرحله‌ای رسیده که برای انجام کار‌های مختلف در کارخانه‌ها در حال توسعه است. این ربات وظایف جدید را با روش ترکیبی آموزش از راه دور و یادگیری شبیه‌سازی می‌آموزد. این بدان معناست که یک اپراتور انسانی می‌تواند ربات را از طریق وظایف جدید هدایت کند و سپس ربات می‌تواند از آن تجربه درس گرفته و آن را در کار‌های آینده به کار گیرد.
ربات فیگر۰۱ به گونه‌ای طراحی شده است که بتواند بهترین راه را برای انجام وظایف به طور مستقل و بر اساس موفقیت و شکست در کار‌های قبلی کشف کند. توانایی این ربات در انجام اصلاحات لحظه‌ای ویژگی مهمی است که آن را از سایر ربات‌ها متمایز می‌کند.
اگرچه بدنه نسل اولیه ربات به چابکی ربات‌های دیگر نیست؛ اما همچنان قادر به انجام کار‌های اساسی مانند برداشتن و جابه‌جایی اشیاست. بازوها، پا‌ها و دست‌های انسان‌نمای ربات به‌گونه‌ای ماهرانه طراحی شده‌اند که برای کار در محیط کارخانه به اندازه کافی حساس و قوی هستند. چالش اصلی در توسعه این فناوری، قابلیت‌های فیزیکی ربات نیست؛ بلکه توانایی آن در یادگیری و سازگاری با وظایف جدید است.
اکنون صنعت رباتیک در حال آزمایش این ماشین‌ها در موقعیت‌های کاری واقعی است و شاید به زودی بتوانند جایگزین نیروی انسانی در صنایع خاص شوند. این ربات‌ها می‌توانند شبانه‌روز بدون نیاز به استراحت، تعطیلات یا مرخصی استعلاجی و با نرخی بسیار پایین‌تر از هزینه‌های انسانی در هر ساعت کار کنند. این ظرفیت، کاهش قابل توجه هزینه‌های نیروی کار و افزایش سطح بهره‌وری را به همراه دارد.
با این حال، نگرانی‌هایی نیز در مورد تأثیر این فناوری بر کار و حقوق بشر وجود دارد. با پیشرفته‌تر شدن ربات‌ها، این خطر وجود دارد که در بسیاری از صنایع، کارگران انسانی شغل خود را از دست بدهند که منجر به از دست دادن شغل و نابرابری اقتصادی می‌شود. همچنین این ریسک وجود دارد که توسعه این فناوری منجر به تمرکز ثروت و قدرت در دستان چند شرکت بزرگ شود.
همان طور که ربات‌ها پیشرفته‌تر و توانمندتر می‌شوند، می‌توانند وظایف پیچیده‌تری را بر عهده بگیرند و در کنار انسا‌ن‌ها در طیف وسیعی از صنایع کار کنند. این ظرفیت، افزایش بهره‌وری، کاهش هزینه‌های نیروی کار و ایجاد فرصت‌های جدید برای نوآوری و رشد اقتصادی را به همراه دارد.
انتهای پیام/
