موش‌ها صاحب عینک واقعیت مجازی شدند
مطالعه فعالیت مغزی موش در حالی که در سناریو‌های مختلف واقعیت مجازی پرسه می‌زند، معمولاً به تجهیزات دست و پا گیر نیاز دارد؛ اما اختراع عینک‌های مینیاتوری این مشکل را حل کرده است.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از نیوساینتیست، عینک‌های کوچک واقعیت مجازی (VI) که مخصوص موش‌های آزمایشگاهی ساخته شده است، اشکال قانع‌کننده‌ای از جهان‌های غیرواقعی را خلق می‌کنند که به دانشمندان اجازه می‌دهد، فعالیت‌های مغزی این حیوانات را در مواجهه با سناریو‌های مختلف بررسی کنند.
این فناوری به شبیه‌سازی‌ای منجر می‌شود که از دنیای واقعی قابل تمایز نیست.
حدود ۲۰ سال است که «دانیل دامبک» (Daniel Dombeck) و همکارانش از دانشگاه نورث وسترن آمریکا از اشکال ابتدایی‌تر واقعیت مجازی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه عملکرد مغز موش‌ها استفاده کرده‌اند؛ اما ماشین‌هایی که الگو‌های مغزی را رصد می‌کنند، خیلی بزرگ هستند و در صورت اتصال به بدن موش‌ها، قدرت تحرک آن‌ها را پایین می‌آورند؛ برای همین است که تیم تحقیق به این فکر افتاد که محیط پیرامونی موش را که در یکی از این ماشین‌ها روی یک تردمیل قرار گرفته است به صفحه نمایش‌هایی مجهز کند که صحنه‌های واقعیت مجازی از آن‌ها پخش می‌شود.
به این ترتیب، محققان می‌توانند یک دنیای مجازی ایجاد کنند که در آن موش در هر محیطی که آن‌ها طراحی کرده‌اند، حرکت می‌کند. این طور می‌شود که وقتی موش در دالان‌های مجازی می‌دود، دانشمندان از مغزش تصویربرداری می‌کنند تا ببینند کدام نورون‌ها در حال شکل دهی خاطرات حیوان هستند یا کدام یک از آن‌ها مکانی را که در آن حضور دارد به خاطر می‌آورند.
اما تصویری که حیوان به آن نگاه می‌کند، مسطح است و هیچ درک عمقی از آن وجود ندارد به ویژه آنکه موش‌ها هنوز هم می‌توانند چیز‌هایی را ببینند که بخشی از برنامه نیست و به نظر می‌آید که کاملا فریب نخورده‌اند.
برای حل این مشکل، محققان عینک‌های کوچکی ساختند که هرچه به دنیای مجازی ربط نداشته باشد، از میدان دید موش خارج می‌کند و به هر چشم یک صفحه‌نمایش متفاوت اختصاص می‌دهد تا حیوان را به درک عمیقی از آنچه که می‌بیند، برساند. به این ترتیب، دانشمندان آزمایش‌های دقیق‌تری انجام می‌دهند، زیرا موش‌ها این توهم را بیشتر می‌پذیرند و رفتار طبیعی‌تری از خود نشان می‌دهند.
طراحی عینک برای موش‌ها به این سادگی نیست که فقط با کوچک کردن فناوری ساخته شده برای انسان میسر شود؛ چراکه میدان دید انسان کمی بیش از ۲۰۰ درجه است و در موش‌ها این رقم ۳۲۰ درجه است.
این بدان معناست که صفحه نمایش‌های داخل عینک آن‌ها باید به حدی خمیده شود که تقریباً کره چشم‌شان را احاطه کند. البته صفحه‌نمایش‌ها فقط می‌توانند ۴۰۰ پیکسل مربع را نمایش دهند، اما همین مقدار هم کافی است؛ زیرا جزئیات دید در موش‌ها بسیار کمتر از انسان است.
هدف بلندمدت تیم تحقیق دانشگاه نورث وسترن این است که فناوری موجود را به آنچه در فیلم ماتریکس وجود داشت، نزدیک‌تر کنند و تجهیزاتی را به آن بیفزایند که حواس بویایی، شنوایی و لامسه موش‌ها را به چالش می‌کشد.
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
