آیا رایانش کوانتومی می‌تواند مسیر را برای حل مشکلات اقلیمی هموار کند؟

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، اشلی مونتانارو (Ashley Montanaro) در مقاله‌ای که برای شبکۀ یورونیوز (euronews.next) نوشته است، اشاره می‌کند که با افزایش همکاری‌های بین‌المللی، می‌توانیم از فناوری رایانش کوانتمی برای نوآوری‌های سبز استفاده کنیم.

برتری رایانه‌های کوانتومی در مدل‌سازی از نظام‌های مادی حاکم بر مکانیک کوانتومی است. فهم درست از این نظام‌های مادی برای تولید فناوری‌های انرژی پاک مانند سلول‌های خورشیدی و کاتالیزورها ضروری است. یکی دیگر از کاربردهای کلیدی رایانه‌های کوانتومی در فرایند تولید باتری‌ها برای ذخیرۀ انرژی‌های تجدیدپذیر است. هرچند استفاده از انرژی باد و خورشید نسبت به سوخت‌های فسیلی ارزان‌تر شده، اما ماهیت تناوبی آنها ضرورت ذخیرۀ انرژی را بیشتر کرده است.

رایانش کوانتومی می‌تواند با محاسبۀ دقیق خواص مواد استفاده شده در باتری‌ها، به طراحی باتری‌های بهتر و با چگالی انرژی بالاتر کمک کند و نیاز به کار آزمایشگاهی را به میزان زیادی کاهش دهد. این قابلیت باعث می‌شود امکان آزمودن چندین مادۀ تازه برای استفاده در باتری‌ها به وجود بیاید و بهترین گزینه‌ها برای آزمایش‌های بیشتر انتخاب شوند. به‌علاوه، رایانش کوانتمی این توانایی را دارد که در توسعۀ دیگر فناوری‌های پاک، مانند فتوولتائیک‌ها و ابررساناها، به ما کمک کند.

برای اینکه بتوانیم تا سال ۲۰۵۰ به برآیند انتشار صفر برسیم، باید بتوانیم تا سال ۲۰۳۰ ماده‌های مناسب برای باتری‌های خود را پیدا کنیم. نکتۀ مهم این است که رایانش کوانتمی به تنهایی نمی‌تواند به برآیند انتشار صفر دست یابد یا راه حلی برای تغییرات اقلیمی بیابد. رایانش کوانتمی نیازمند همکاری‌های بین‌المللی، کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای و گذار سریع به انرژی‌های پایدار است.

با این همه، اگر به توسعۀ سریع سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای کوانتمی ادامه دهیم، رایانش کوانتمی می‌تواند نقشی کلیدی در گذار به برآیند انتشار صفر ایفا کند. ما می‌توانیم با بهره‌گیری از توان بالقوۀ رایانش کوانتمی و همکاری موثر راه را برای آینده‌ای سبزتر هموار کنیم.