ساخت سگ رباتیک راهنما برای کم‌بینایان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، گروهی از مهندسان دانشکده علوم کامپیوتر دانشگاه بینگهمتون در آمریکا در حال ساخت یک سگ رباتیک راهنما برای بهبود قابلیت دسترسی افراد کم بینا هستند. سال گذشته، آن‌ها تمرینی را با این سگ رباتیک چهارپا انجام دادند.

اکنون، مهندسان نشان داده‌اند که یک سگ رباتیک فردی را به پایین راهروی آزمایشگاه هدایت می‌کند و با اطمینان و با دقت به دستورالعمل‌ها واکنش نشان می‌دهد.

مهندسان از اینکه در بین افراد کم بینا و نابینا، تعداد کمی از آن‌ها می‌توانند برای سراسر عمرشان یک سگ راهنمای واقعی داشته باشند متعجب بودند. آن‌ها با بررسی آمار‌ها دریافتند فقط دو درصد از افراد نابینا و کم بینا سگ راهنمای واقعی دارند.

پروفسور «شیچی ژانگ» مجری این تحقیقات گفت: استفاده محدود از سگ‌های واقعی راهنما به هزینه حدود ۵۰ هزار دلار و همچنین دو تا سه سال زمان برای آموزش نیاز دارد. علاوه بر این، فقط حدود نیمی از این سگ‌ها که آموزش خود را تکمیل می‌کنند، به افراد کم‌بینا خدمات می‌دهند.

به گفته این دانش پژوهان، سگ‌های ربات راهنما قابلیت کاهش چشمگیر هزینه‌ها، افزایش کارایی و افزایش دسترسی را دارند.

تلاش مهندسان دانشگاه بینگهمتون یکی از اولین تلاش‌ها برای ایجاد روبات راهنما پس از ابداع و کاهش هزینه فناوری ربات‌های چهارپاست. پس از نزدیک به یک سال توسعه، این گروه یک رابط جدید قلاده کشی برای استفاده در تقویت یادگیری ایجاد کرد.

ژانگ گفت: این ربات‌ها با حدود ۱۰ ساعت آموزش، می‌توانند به اطراف حرکت کنند، در محیط داخلی راه بروند، مردم را راهنمایی کنند، از موانع اجتناب کنند و در عین حال بتوانند کشیده شدن قلاده را تشخیص دهند.

رابط کشش به کاربر این امکان را می‌دهد که ربات را در یک مسیر معین در یک تقاطع راهرو بکشد و باعث می‌شود ربات در واکنش بچرخد.

در حالی که ربات قابلیت‌های خود را نشان می‌دهد، مهندسان معتقدند قبل از اینکه این فناوری برای استفاده در زمینه‌های خاص مناسب باشد، تحقیقات و توسعه بیشتری لازم است.

این مهندسان می‌گویند: نافرمانی هوشمندانه نیز یک مهارت مفید است. به عنوان مثال، اگر فردی دچار اختلال بینایی باشد و به سگ رباتیک بگوید وارد ترافیک شود، ربات باید موقعیت را درک کند.

ما باید در آن موقعیت به خواسته‌های انسان توجهی نکنیم. این‌ها مسیر‌هایی هستند که در آینده به دنبال آن هستیم.

محققان همچنین با سازمان‌هایی در تماس هستند که به آن‌ها کمک می‌کنند بازخورد مستقیم و ارزشمندی را از جامعه کم بینایان دریافت کنند.

از آنجایی که می‌توان به حافظه سگ‌های رباتیک نقشه‌هایی از مناطقی که عبور کردن از آن‌ها دشوار است، وارد کرد، ممکن است نسبت به سگ‌های راهنمای واقعی در هدایت افراد کم بینا به مقصد مورد نظرشان مؤثرتر باشند.

اگرچه این پروژه هنوز در مراحل اولیه خود است، اما دانشمندان احساس می‌کند این یک گام امیدوارکننده به سمت گسترش دسترسی به مناطق عمومی برای جامعه کم بیناست.

ژانگ گفت: اگر این پژوهش به خوبی پیش برود، احتمالاً ظرف چند سال می‌توانیم این سگ رباتیک راهنما را در مراکز خرید و فرودگاه‌ها راه‌اندازی کنیم.