ساخت دستگاهی برای بچهدار شدن در فضا
به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، ایلان ماسک و دیگر بازیگران برجسته در عرصه کسبوکارهای فضایی، تصویری از آینده در ذهن دارند که در آن مریخ، خانه هزاران انسان خواهد بود.
دستیابی به این هدف نیازمند ساخت یک جمعیت انسانی خودپایدار در مریخ است به این معنا که این جمعیت بتواند بدون نیاز خارجی خود را پایدار نگه دارد و نیازهای خود را رفع کند.
از آنجا که احتمالاً ارسال مکرر انسانها از زمین امکانپذیر نباشد، پرداختن به چالشهای تولیدمثل در فضا، جنبه مهمی است که باید در نظر گرفته شود. مانعها فقط یک مورد نیست، ولی تقریباً همه چیز با تولیدمثل مرتبط است.
ابتدا دانشمندان باید مشخص کنند که آیا افراد میتوانند در محیط فضایی که با تشعشعات مضر بمباران میشود، جاذبه ندارد و منابع اساسی در آن وجود ندارد، تولیدمثل کنند و تولید مثل چگونه باید انجام شود؟
اکنون یک استارتآپ هلندی به نام SpaceBorn United این وظیفه دلهرهآور را بر عهده گرفته است.
به گفته وبسایت این شرکت؛ آنها در مورد مراحل مختلف تولیدمثل انسان در فضا تحقیق و امکان سکونت انسان مستقل را در خارج از زمین فراهم میکنند.
مجموعه آزمایشهای در دست انجام به تازگی بیبیسی گزارش داده است که این شرکت یک دستگاه IVF کوچک و یک انکوباتور جنین ساخته است و قصد دارد آنها را به فضا پرتاب کند.
این شرکت یک نمونه اولیه کوچک از این دستگاه به اندازه یک سیدی رام ساخته است که از فناوری میکروفلوئیدیک یا ریزسیالشناسی برای IVF استفاده میکنند. میکروفلوئیدیک سیستمی است که مقدار کم مایعات را با استفاده از کانالهای کوچک با اندازههای ده تا صد میکرومتر کنترل و نگهداری میکند. این دیسک به دلیل شبیهسازی تاثیرات گرانش بر روی زمین، میچرخد.
این شرکت قصد دارد آزمایشهای سلولی را در فضا با استفاده از سلولهای پستانداران و پس از آن با سلولهای انسانی آغاز کند. این آزمایشها چندین تاکتیک کلیدی را برای تسهیل تولیدمثل در فضا بررسی خواهد کرد.
«اگبرت ادلبروک» (Egbert Edelbroek)، مدیرعامل شرکت SpaceBorn United به بیبیسی گفته است که اگر میخواهیم برای مثال در مریخ سکونتگاههای انسانی داشته باشیم و اگر میخواهیم آنها را واقعاً مستقل کنیم، نیازداریم که چالش تولیدمثل را حل کنیم.
اولین آزمایش فضایی بر روی سلولهای موش
برای دستیابی به این هدف، این شرکت در حال آماده شدن برای انجام یک سری آزمایشهای مبتنی بر فضا در ماموریتی به نام ARTIS که مخفف «فناوری کمکباروری در فضا» است.
این مأموریت قرار است در پنج سال آینده انجام شود. آزمایشهای اولیه با استفاده از سلولهای موش انجام خواهد شد. در این آزمایشها جنینها به رحم طبیعی منتقل میشوند و مراحل بارداری و زایمان در زمین انجام خواهد شد.
اگر این مأموریتها طبق پیشبینیها پیش رود، مراحل بعدی ممکن است آزمایش با جنینهای سلولهای بنیادی انسانی باشد.
وبسایت این شرکت توضیح داده است که در طول ماموریت ۶ روزه ARTIS، سلولهای تولیدمثلی ماده بارور میشوند. به محض ورود به فضا جنینها تشکیل شده و در سطح گرانش مصنوعی زمین شروع به تکوین میکنند. پس از ۵ تا ۶ روز جنینها به صورت فریز شده برای بررسی به زمین بازگردانده میشوند.
این وبسایت خاطر نشان میکند که این آزمایشها حداقل میزان گرانش برای رشد جنین سالم را مشخص میکنند. رسیدن به این هدف چندین سال طول میکشد.
با این حال، با فرض گرفتن مجوزهای دولتی برای این تحقیقات عظیم، این شرکت هنوز سالهای زیادی با امکان تولیدمثل انسان در فضا فاصله دارد. ناگفته نماند که آزمایش بر روی جنین انسان یک حوزه پژوهشی بسیار بحث برانگیز و مورد اختلاف است و استانداردهای بینالمللی کشت جنین انسانی را حداکثر تا ۱۴ روز محدود کرده است.
چالشها و خطرات تولیدمثل انسان در فضا قابل توجه است و نیاز به تحقیق و برنامهریزی کامل دارد.
علاوه بر این، در کلونیهای فضایی سیستمهای پشتیبانی از زندگی که قادر به فراهم کردن یک محیط امن و پایدار برای زنان باردار و نوزادان باشد، مورد نیاز است.
هرگونه تلاش برای انجام این کار احتمالاً نیاز به آزمایشهای پزشکی گسترده، مطالعات شبیهسازی شده و بررسی دقیق عواقب احتمالی دارد.
انتهای پیام/