همکاری انسان و هوش مصنوعی برای ایجاد دنیایی باهوش‌تر

به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از فاگن واسانی، در دنیایی که هر روز به مدد فناوری به سرعتش بیشتر اضافه می‌شود، ترکیب بی‌نقص انسان و هوش مصنوعی درحال به وجود آوردن یک دنیای باهوش‌تراست. این رابطه همزیستانه درباره جایگزین کردن هوش انسانی نیست، بلکه درباره ارتقا و بالا بردن آن است، رابطه‌ای که یک همزیستی قدرتمند به وجود می‌آورد و باعث می‌شود که نوآوری و پیشرفت به شکلی بی سابقه به سمت جلو خیز بردارند.

هوش مصنوعی در بخش‌های مختلف از بهداشت و درمان گرفته تا مالی و آموزش و حمل و نقل روال و روند فعلی را تغییر داده است. هوش مصنوعی پتانسیل کافی برای پردازش حجم عظیمی از داده‌ها را با سرعت نور، انجام محاسبات پیچیده و انجام فعالیت‌هایی که برای انسان‌ها وقت گیر یا غیرممکن هستند را در اختیار دارد. با این حال، هوش مصنوعی بدون محدودیت نیز نیست. هوش مصنوعی توانایی درک رفتار، انجام قضاوت‌های اخلاقی یا نمایش خلاقیت و هوش عاطفی، کیفیت‌هایی که ذاتاً متعلق به انسان‌ها هستند را ندارد.

از سوی دیگر، هوش انسانی در حالی که بسیار خلاق و سازش پذیر است به وسیله محدودیت‌های بیولوژیکی محدود می‌شود. ما نمی‌توانیم مقادیر بسار زیاد داده را به سرعت و با دقت پردازش کنیم و ما نسبت به سوگیری‌های شناختی و اشتباهات حساس و آسیب پذیر هستیم. اینجا جایی است که هوش مصنوعی می‌تواند وارد شود و توانایی‌های ما را تکمیل کند و محدودیت‌های ما را جبران کند. 

تلفیق هوش انسانی و هوش مصنوعی همین حالا نیز امواجی را در برخی حوزه‌ها و زمینه‌ها به وجود آورده است. در بهداشت و درمان، از الگوریتم‌های هوش مصنوعی برای آنالیز عکس‌های پزشکی و تشخیص بیماری‌ها استفاده می‌شود، اما این پزشکان هستند که با استفاده از قضاوت بالینی و تجربه شان تشخیص نهایی را انجام می‌دهند و در مورد درمان تصمیم می‌گیرند. در بخش مالی، از هوش مصنوعی برای تجارت و ارزیابی ریسک استفاده می‌شود، اما مداخله انسانی برای تصمیم گیری راهبردی و تمهیدات اخلاقی لازم است.

در بخش آموزش، پلتفرم‌های تقویت شده توسط هوش مصنوعی در حال شخصی‌سازی تجربیات بر اساس نیاز‌های هر یک از دانشجو‌ها و پیشرفت آن‌ها می‌باشند. با این حال، هیچ چیزی نمی‌تواند جای معلم‌ها را برای الهام و انگیزه بخشیدن و ارائه حمایت عاطفی بگیرد. در حمل و نقل، در حالی که ماشین‌های خود رو به یک واقعیت تبدیل می‌شوند، اما هنوز راننده‌های انسانی برای گرفتن تصمیمات در لحظه در شرایط غیرقابل پیش بینی ضروری هستند.