نگاهی دقیق به همسایه کهکشان راه شیری با تلسکوپ فضایی هابل
در تصویری که به‌تازگی توسط تلسکوپ فضایی هابل منتشر شده، نگاهی فوق‌العاده دقیق به یکی از نزدیک‌ترین همسایه‌های کهکشان راه شیری انداخته است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، در تصویری که به‌تازگی توسط تلسکوپ فضایی هابل منتشر شده، نگاهی فوق‌العاده دقیق به یکی از نزدیک‌ترین همسایه‌های کهکشان راه شیری انداخته است. در این تصویر، کهکشان نامنظم «ایزو۱-۱۷۴» (ESO۱۷۴-۱) شبیه ابری از گاز سفید شیری است که جدا از پس‌زمینه ستاره‌های درخشان، در فضا تنها است. ستاره‌های دیگر را می‌توان درون بدنه ابر مانند ایزو۱-۱۷۴ دید؛ مانند یک پیچک تیره از گاز و گردوغبار.
در فاصله ۱۱ میلیون سال نوری، کهکشان ایزو۱-۱۷۴ یکی از نزدیک‌ترین همراهان کیهانی محسوب می‌شود و توسط تلسکوپ فضایی هابل که هدف آن درک بهتر جمعیت کهکشانی محیط اطراف کهکشان راه شیری است، تصویربرداری شد.
یکی از بارزترین تفاوت‌های بین کهکشان راه شیری و ایزو۱-۱۷۴، شکل آن‌ها است. کهکشان شیری شکلی مارپیچی با برآمدگی مرکزی، ستاره‌های متمرکز و بازو‌های مارپیچی دارد، اما ایزو۱-۱۷۴نظم کمتری دارد.
این کهکشان‌ها می‌توانند از کهکشان‌های نامنظم کوتوله با جرم‌هایی معادل ۱۰۰ میلیون برابر جرم خورشید تا کهکشان‌های بسیار بزرگ‌تر با حدود ۱۰ میلیارد جرم خورشیدی متغیر باشند. همچنین شکل آن‌ها می‌تواند از کره‌های مسطح، کهکشان‌های دندان مانند بلند تا کهکشان‌های حلقوی شکل متغیر باشد.
به گفته ناسا «اشکال عجیب کهکشان‌های نامنظم ممکن است در نتیجه تعاملات بین دو کهکشان پدیدار شوند. به‌عنوان مثال، اگر دو کهکشان مارپیچی از کنار یکدیگر عبور کنند، کهکشانی که قوی‌ترین تأثیر گرانشی را دارد، می‌تواند مواد را از دیگری بکشد. با از دست دادن مواد، کهکشان ضعیف‌تر ممکن است دچار تغییر شود و شکل جدیدی به خود بگیرد.»
به همین ترتیب، کهکشان‌های نامنظم می‌توانند زمانی ایجاد شوند که دو کهکشان با هم برخورد کنند و یک کهکشان جدید ایجاد می‌شود که شکل مشخصی ندارد. کهکشان‌های نامنظم بزرگ‌تر هم ممکن است نشان‌دهنده مرحله‌ای از تکامل کهکشانی بین یک کهکشان مارپیچی و یک نوع کهکشان به نام کهکشان بیضوی باشند. اعتقاد بر این است که این دسته دوم کهکشان‌ها نیز از ادغام کهکشان‌های مارپیچی به وجود آمده‌اند. کهکشان‌های بیضوی نادرتر از کهکشان‌های مارپیچی هستند و معمولاً اشکال کاملاً بیضی یا گرد دارند.
ناسا گفته است که «امید می‌رود که این پروژه در نهایت روشن‌ترین ستاره‌های هر کهکشان را شناسایی کند. در این فرآیند، هابل می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا ویژگی‌های اساسی کهکشان‌های محلی را بهتر درک کنند. مشاهده برنامه‌هایی مانند این به هابل اجازه می‌دهد تا به تدریج از یک مشاهده به مشاهده دیگر برود و درعین‌حال داده‌ها را جمع‌آوری کند.»
انتهای پیام/
