عملکرد ناشناخته قبلی سلول‌های ایمنی آشکار شد

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، سلول‌های T متعلق به سیستم ایمنی تطبیقی ​​است که آنتی ژن‌های خارجی را تشخیص می‌دهد و به طور خاص با پاتوژن‌ها مبارزه می‌کند. سلول‌های T مختلف در این فرآیند عملکرد‌های متفاوتی را انجام می‌دهند. به اصطلاح سلول‌های کمکی T، سیتوکین‌هایی ترشح می‌کنند که سایر سلول‌های ایمنی را به محل عفونت جذب می‌کنند و باعث ایجاد التهاب در آنجا می‌شوند. با این حال، سلول‌های کمکی T نیز می‌توانند با التهاب مقابله کنند. درک بهتر این مکانیسم‌ها به توسعه روش‌های درمانی علیه پاتوژن‌ها یا بیماری‌های خود ایمنی کمک می‌کند.

کریستینا زیلینسکی، سرپرست این مطالعه، توضیح می‌دهد: ما سیتوکینی را در زیرمجموعه‌ای از سلول‌های کمکی T، سلول‌های Th۱۷، یافتیم که قبلاً به عنوان بخشی از سیستم ایمنی ذاتی شناخته می‌شد. او سرپرست بخش ایمونولوژی عفونت در لایبنیتز-HKI و استاد دانشگاه فردریش شیلر در ینا است. سیتوکین، به نام IL-۱α، به شدت پیش التهابی است. این یک مولکول سیگنال برای خطر است. زیلینسکی گفت، حتی کوچکترین مقادیر برای شروع تب کافی است. تصور می‌شود که در بیماری‌های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید در کودکان نقش دارد.

مسیر غیر معمول

Ying-Yin Chao نویسنده اول می‌گوید: ما نمی‌دانستیم چگونه IL-۱α در سلول‌های T ساخته می‌شود و چگونه از سلول‌ها خارج می‌شود. این تحقیق بخشی از پایان نامه دکترای او بود و او اکنون در یک شرکت بین المللی بیوتکنولوژی در مونیخ آلمان کار می‌کند و در حال توسعه درمان‌های سلول T است.

از طریق آزمایش‌های متعدد، محققان در نهایت دریافتند که IL-۱α، بر خلاف سایر سیتوکین‌ها، توسط یک کمپلکس چند پروتئینی به نام التهاب در سلول‌های T تولید می‌شود. این کمپلکس پروتئینی نقش‌های بسیار متفاوتی در سلول‌های دیگر دارد. زیلینسکی گفت: تاکنون ناشناخته بود که سلول‌های T انسانی چنین التهابی داشته باشند و می‌توان از آن برای تولید IL-۱α استفاده کرد.

به همان اندازه غیرمنتظره مسیر انتقال به خارج از سلول‌ها بود. Alisa Puhach، نویسنده دوم این مطالعه، توضیح داد: ما از طریق آزمایش‌های حذفی دریافتیم که gasdermin E مسئول این است. این مولکول منافذی را در غشای سلولی ایجاد می‌کند. چنین مکانیزمی برای صدور واسطه‌های التهابی از سلول‌های T قبلا ناشناخته بود.

تخصص در عفونت‌های قارچی؟

به نظر می‌رسد انتشار سیتوکین IL-۱α به زیر مجموعه‌ای از سلول‌های Th۱۷ محدود شود. سایر انواع سلول‌های کمکی T آن را تولید نمی‌کنند. زیلینسکی گفت: سلول‌های Th۱۷ نقش مهمی در عفونت‌های قارچی دارند؛ بنابراین این تیم بررسی کردند که آیا IL-۱α نیز دخیل است یا خیر و توانستند نشان دهند که عمدتاً سلول‌های Th۱۷ با ویژگی آنتی‌ژنی برای مخمر عفونی کاندیدا آلبیکنس، سیتوکین ترشح می‌کنند. بنابراین، این زیرمجموعه از سلول‌های Th۱۷ احتمالاً برای دفاع در برابر عفونت‌های قارچ مخمری رایج مرتبط است.

در مطالعات بیشتر، محققان اکنون می‌خواهند دریابند که گازدرمین E منافذ تشکیل دهنده در کدام بیماری‌های دیگر در سلول‌های T نقش دارد.

میترا سعیدی کیا