حیوانات آسیایی که در نزدیکی انسانها رشد میکنند از روند انقراض سرپیچی میکنند
به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، بر اساس تحقیقات انجام شده توسط دانشگاه کوئینزلند، برخی از بزرگترین حیوانات آسیا، از جمله ببرها و فیلها، با همزیستی با مردم از روند انقراض ۱۲۰۰۰ ساله سرپیچی میکنند. محققان سوابق دیرینه شناسی را بررسی کردند تا توزیع گذشته ۱۴ گونه بزرگ آسیا را با جمعیت فعلی آنها در جنگلهای استوایی مقایسه کنند.
زاخاری امیر، دکتری. کاندیدای دانشکده علوم زیستی دانشگاه کوئینزلند و آزمایشگاه آبشار اکولوژیکی، خاطرنشان کرد که جمعیت چهار گونه - ببر، فیل آسیایی، گراز وحشی، و پلنگ ابری - در مکانهایی با زیرساختهای انسانی توسعهیافته افزایش یافته است.
آقای امیر گفت: این نتایج نشان میدهد که در شرایط مناسب، برخی از حیوانات بزرگ میتوانند در نزدیکی انسان زندگی کنند و از انقراض جلوگیری کنند.
این نتایج روایت درون برخی از محافل حفاظتی مبنی بر ناسازگاری انسان و مگافون را به چالش میکشد. در سطح جهانی گرایشی به سمت «کاهش ارزش غذایی» وجود دارد، اصطلاحی که به تلفات نامتناسب بزرگترین حیوانات جهان اشاره دارد. تنزل رتبه تروفیک معمولاً در نزدیکی انسان بدترین است، زیرا شکارچیان گونههای بزرگتر را هدف قرار میدهند.
اما در مورد ببرها، فیلها، گرازهای وحشی و پلنگهای ابری، جمعیت آسیایی آنها بیشتر از انسانهای نزدیک است. این ممکن است نتیجه تلاشهای سختتر ضد شکار غیرقانونی در پارکهای ملی باشد که به سکونتگاههای انسانی نزدیکتر هستند و گردشگران بیشتر از آنها بازدید میکنند.
یک فیل در بورنئو
این تحقیق همچنین نشان داد که جنگلزدایی همچنان بر حیوانات تأثیر میگذارد، بهویژه جمعیت پلنگهای ابری، کاهش شدیدی را در آن مناطق مشاهده میکنند.
اما به گفته آقای امیر، مطالعات نشان داده است که گونههای جانوری بزرگ میتوانند در نزدیکی انسان در زیستگاههای کوچک زندگی کنند، البته به شرطی که شکار نشوند.
آقای امیر با اشاره به مطالعه قبلی در UQ گفت: پیش از این، تنها چند نمونه از گونههای بزرگ آسیایی وجود داشت که در زیستگاههای کوچک نزدیک انسان رشد میکردند، به ویژه در بمبئی، هند که در آن پلنگها در یک پارک شهری سگهای ولگرد را شکار میکردند. خوشبختانه، ما دریافتیم که طیف وسیع تری از حیوانات میتوانند با انسانها همزیستی کنند.
در یکی از سایتهای مطالعه آنها در سنگاپور، جایی که شکار غیرقانونی حذف شده است و تلاشهای قابل توجهی برای احیای جنگلها وجود دارد، دو گونه جانوری بزرگ دوباره رشد میکنند.
آقای امیر گفت: سنگاپور در واقع تجربه دوباره وحشی شدن گوزنهای سامبار و گرازهای وحشی را تجربه کرده است، که اکنون اغلب در جنگلهای شهری، ذخیره گاه طبیعی بوکیت تیمه مشاهده میشوند. اگر این تلاشهای حفاظتی را در جنگلهای بزرگتر و سایر شهرستانها تکرار کنیم، ممکن است شاهد تأثیرات مثبت در سراسر جهان باشیم. اما قبل از اینکه این اتفاق بیفتد، انسانها باید دست به کار شوند و شکار غیرقانونی را محدود کنند.
در حالی که نتایج مثبتی وجود دارد، دکتر متیو لوسکین از UQ گفت که این مطالعه همچنین به کاهش شدید تاپیر، کرگدن سوماترا، خرس خورشیدی، گوار و سایر حیوانات بزرگ اشاره کرد.
دکتر لوسکین گفت: نوآوری کلیدی این کار، بررسی سیستماتیک روند جمعیت بسیاری از گونههای مختلف حیات وحش در سراسر منطقه بود.
سپس ما آزمایش کردیم که آیا همه گونهها روند ثابتی را نشان میدهند و آیا پارکهای مشابه گونههای مشابهی را حفظ میکنند یا خیر. قابل توجه است که ما در حال حاضر هیچ دو جنگلی را در مقایسه با هزاران سال پیش پیدا نکردیم که دارای یک گروه حیات وحش باشند.
دکتر لوسکین گفت این تحقیق فرصتی برای شکل دادن به آینده طبیعت است.
او گفت: این نتایج امیدی را برای حیات وحش در جنگلهایی که قبلاً بسیار تخریبشده یا خیلی نزدیک به شهرها در نظر گرفته میشد، ایجاد میکند. اکنون ما در حال بررسی استراتژیهای حفاظتی جدید برای این مکانهای شگفتانگیز هستیم.
انتهای پیام/