توسط معاون علمی رئیس جمهور؛
به بهانه روز ملی بیمه/ کارشناس مالیات و امور اقتصادی در گفت‌وگو با آنا:
ساختار کهنه و قوانین قدیمی بیمه برای استارت‌آپ‌ها کاربردی ندارد
سیاوش غیبی‌پور گفت: قوانین بیمه جدید نیستند و برخی از آن‌ها بیش از یک قرن در کشورها نظام‌مند شده‌اند که انطباق این قوانین با فعالیت‌های مجازی نیاز به کار کارشناسی دارد.
به گزارش خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، با پیشرفت تکنولوژی و توسعه زیرساخت‌های فضای مجازی بسیاری از امور در این فضا انجام می‌شوند. افراد جامعه نیز با این سبک زندگی به تدریج خو گرفته‌اند و نیازهای خود را با استفاده از کسب و کارهای مجازی تأمین می‌کنند. شرکت نوپا، شرکت نوآفرین یا استارت‌آپ به شرکت یا کسب‌وکاری گفته می‌شود که در نتیجه کارآفرینی ایجاد شده است. چنین مجموعه‌ای رشد سریعی دارد و در جهت تولید راه‌حلی نوآورانه و دوام‌پذیر برای رفع یک نیاز در بازار شکل می‌گیرد. آن‌ها قصد دارند فراتر از بنیانگذاران انفرادی رشد کنند و البته در این میان احتمال شکستشان هم بالا است؛ به همین سبب، در نهایت تعداد کمی از آن‌ها موفق و اثرگذار خواهند بود. این شرکت‌ها معمولاً مبتنی بر ایده‌های ریسک‌پذیری هستند که مدل کسب‌وکار مشخصی ندارند و بازار هدفشان نیز فرضی است. بر همین اساس، این مجموعه‌ها معمولاً به دنبال جذب سرمایه برای رشد سریع‌تر در مدت زمانی کوتاه هستند.
استارت‌آپ‌ها و مشاغل نوین معمولا با چالش‌هایی مواجه می‌شوند که قواعد و قوانین سابق که بدون در نظر گرفتن خصوصیات و ویژگی‌های خاص آن‌ها تدوین شده‌اند، پاسخ گوی نیاز آن‌ها نیست. از زمان گسترش فعالیت در فضای کسب‌وکارهای مجازی، بیمه استارتاپ‌ها دغدغه مهمی برای فعالان این کسب و کار بوده است. بیمه استارتاپ‌ها و فعالان کسب‌وکارهای مجازی مانند بیمه در هر حوزه دیگری برای شاغلان این نوع از کسب و کار مسئله‌ای مهم است. در این راستا با سیاوش غیبی پور، کارشناس مالیات و امور اقتصادی به گفت‌وگو پرداخته‌ایم که در ادامه از نظر می‌گذرانید.
**موانع نظام بیمه‌ای در بخش مشاغل مجازی و استارت‌آپ‌ها
آنا: وضعیت بیمه استارت‌آپ‌ها و فعالان کسب‌وکارهای مجازی به چه صورت است؟
غیبی‌پور: نظام بیمه‌ای ما در بخش مشاغل کامل است اما در بخش مشاغل مجازی و استارت‌آپ‌ها موانعی بر سر راه آن‌ها وجود دارد. این موانع باعث می‌شود که کارکنان و شاغلان این صنعت در دایره بیمه قرار نمی‌گیرند. یکی از این مسائل، کد کارگاهی است. همه کارگاه‌هایی که از خدمات بیمه تامین اجتماعی برای پرسنل استفاده می‌کنند باید کد کارگاه اخذ کرده باشند و ملزم داشتن یک مکان فیزیکی با کد پستی است. اما در خصوص فعالیت‌های مجازی و پراکنده اگر در یک مکان متمرکز نباشند داشتن کد کارگاه برای آن‌ها مشکل خواهد بود. وقتی کد کارگاه صادر نشود باقی خدمات بیمه‌ای هم فراهم نیست.
بحث دیگر برون‌سپاری است. بازرسی‌های تامین اجتماعی به طور مستمر انجام می‌شود از لحاظ بیمه کارکنان، آمار و ارسال فهرست بیمه و... در فعالیت‌های برون‌سپاری که در یک جا متمرکز نیست این بازرسی ممکن نیست. آن‌ها فقط می‌توانند به صورت خویش فرما بیمه شوند و خودشان داوطلبانه حق بیمه خود را پرداخت کنند. در غیر این صورت یا اینکه باید تشکیلاتی داشته باشند که توسظ نظام صنفی خود مشمول خدمات بیمه شوند.
اگر فعالیت‌های استارت‌آپ شناسنامه دار شوند، خدمات بیمه‌ای آن‌ها هم شناسنامه دار می‌شود و اگر تخطی کنند با آن‌ها برخورد می‌شود و جریمه می‌شوند. ولی وقتی شناسه فعالیتی گسترده می‌شود ولی شناخته شده نباشد به این مفهوم که جایی ثبت نشده باشد، کد کارگاه و بیمه نداشته باشد شاید در آن مرحله خدمات و حقوق بیمه‌ای آن شاغلان مستقل یا غیر مستقل نادیده گرفته شود و ماموران بازرس کار هم نمی‌توانند سرکشی کنند چون برون‌سپاری شده و خدمات متمرکز نیست.
با این وجود پیشنهاد شما برای این موضوع چیست؟
فرآیندهای جدید مشابه خارجی وجود دارند و این فعالیت در کشورهای خارجی نیز انجام شده که ما این فعالیت‌ها را تکمیل می‌کنیم. به نظر من اولین گام این است که بعد از اینکه فعالیت‌ها شناسنانه دار شدند و کد کارگاه و پرونده مالیاتی را گرفتند، از تجربه کشورها و سایر شرکت‌های بزرگی که خدمات بیمه‌ای به پرسنل می‌دهند و آینده پرسنل خود را تامین می‌کنند، بهره گرفت.
بیشتر بخوانید:
**برگزاری جلسات کارشناسی برای پایه ریزی قوانین
سامانه‌ای به نام سوئیچ توسط بیمه مرکزی راه‌اندازی شده که باعث واکنش بسیاری از استارت‌آپ‌ها و فعالان نوآوری در کشور و کارگروه ویژه اقتصاد دیجیتال شده، چرا این موضوع تا این حد چالش برانگیز شده است؟ چه اتفاقی قرار است رخ بدهد؟
سامانه‌ای که تامین اجتماعی راه‌اندازی معرفی کرده در اولین گام ۳ بخش برای مقررات آن باید پایه ریزی شود. بعد از این ۳ بخش، چالش‌ها کمتر می‌شود. اول اینکه فعالیت‌های اینترنتی باید نظام صنفی در بخش‌های مختلف داشته باشند. برخی از آن‌ها دارند ولی خیلی هم فعال نیست. نکته دیگر اینکه وقتی مقرراتی نوشته می‌شود باید میان نماینده اصناف مجازی و اینترنتی با مرجع قانون گذار، اتحادیه‌ها و مجمع وزارت صمت چانه زنی‌ها انجام شود، چون بعضی فعالیت‌ها تفاوت دارند و باید رفع مغایرت شود تا به تفاهم برسند. بعد از آن، باید با مقررات کشور و نظام جامعه صنفی کشور، نظام مالیاتی، نظام بازرسی و قوانین کار انطباق داده شوند. حال بعد از آن به مرجعی که تصدیق می‌کند ارجاه شود تا به اجرا برسد.
اگر یک دستگاه ناظر یا اجرایی، مقرراتی برای فعالیت ناشناخته جدید تنظیم کند، موانع هم شناسایی نشود، کارآمد نخواهد بود. وقتی قانون به دلیل سختی اجرا نشود فرار قانون شکل می‌گیرد و به هرحال ضررهایی هم دارد. فکر می‌کنم باید جلسات کارشناسانه بیشتری برقرار شود و در آن جلسات پیشنهاداتی از نخبگان کشور و کارشناسان گرفته شود.
**ساختار کهنه و قوانین قدیمی بیمه برای استارت‌آپ‌ها کاربرد ندارد
برخی معتقد هستند که ابعاد بخشنامه بیمه مرکزی درباره فعالیت استارت‌آپ‌ها روشن نیست و بدون صلاح بازار بیمه صادر می‌شوند، نظر شما در این باره چیست؟
قوانین بیمه جدید نیستند و برخی از آن‌ها بیش از یک قرن در کشورها پی ریزی شده و نظامند شده‌اند. ساختار کهنه و قوانین قدیمی بیمه برای استارت‌آپ‌ها کاربردی ندارد ت. انطباق این قوانین با فعالیت‌های مجازی نیاز به کار کارشناسی بیشتری دارد. مسائل مختلفی در این میان پیش می‌آید، همان‌طور که گفته شد کد کارگاهی، برون‌سپاری، نحوه بازرسی و کنترل‌های مجازی، نظام صنفی برای دفاع و... هنوز در این بخش شکل نگرفته است. پس باید این موارد به صورت کامل شود چرا که مکمل هم هستند. آیین نامه هم برای فعالیت‌های جدید نوشته شود تا سردرگمی کم شود. وقتی تعداد کم باشد و متقاضی نباشد این جا افتادن و استقرار نظام‌های صنفی سخت می‌شود. باید تعداد متقاضی چشمگیر شود، اگر چنین شد نظام‌ها باید به صورت جدی از اعضا عضویت بگیرند.
با این حال اکثر مشاغل جدید جوانان و نخبگان دانشگاهی هستند، به هرحال ما باید اولویت را بگذاریم بر حمایت از آن‌ها و اشتغال آفرینی. اگر سهم بیمه و مالیات هم به تعویق بیفتد ارزشش را دارد چرا که جوانان به فعالیت می‌پردازند. این عرصه‌ها عرصه نخبگان جامعه است و به حمایت نیاز دارند.
انتهای پیام/۱۱۰/
انتهای پیام/
