پارادوکسهای اغتشاشگران/ شعار زندگی میدهند اما مرگ میآفرینند
به گزارش خبرنگار گروه تاریخ خبرگزاری آنا، رحمت رمضانی، مخالفان جمهوری اسلامی شعار «زندگی» میدهند اما مرگ درو میکنند، امروز «آرمان وردینژاد» را به شهادت رساندند و دیروز «آیتالله قاضی» را در راه برگشت از نماز جماعت غرق خون کردند.
ضربههای مشت بیامان به سرعت بر سر و صورت «آرمان علیوردی» ۲۱ ساله فرود میآمد. محاسن مشکیاش رنگ خضاب گرفت. اما او لب نگشود. نالهای نکرد، درد میکشید، اما راضی بود. مهاجمین فریب خورده فریاد میزدند. به رهبرت فحش بده تا رهایت کنیم. اما آرمان نیامده وسط گود تا دست از آرمانش بردارد و سکوت کرد.
سکوتاش مشتهای گره خورده مهاجمین را به خودشان برمی گرداند. مهاجمان مشت حواله اش میکردند و خون بر سرو صورت آرمان جاری میشد، اما درد را خودشان احساس میکردند. آن شب پاییزی نه چندان سرد تهران جهان جای عجیبی شد. مهاجمان مشت میزند. آرمان غرق خون میشد. اما درد را فریب خوردگان میکشیدند.
آرمان فرزند مکتب اهل بیت (ع) و اهل ادب بود و مهاجمان اسیر توهمات سلطنتطلبها تا مجاهدین خلق و جنگ روانی تلویزیون ایران اینتر نشنال وهابی بودند.
تاریخ از این قساوتها به خود زیاد دیده است. فراموش نکنیم. امامان «آرمان» بر سر سجده فرقشان شکافت. این سنت هنوز ادامه پیدا کرد. مهاجمان نیز خوب شاگردی کردند. رهبرانشان تروریستهای دهه ۶۰ بودند. ما فراموش نکردیم و خودشان نیز فراموش نخواهند کرد.
اگر گشتی در اوراق تاریخ بزنیم و نگاهی به ضرب و شتمها و ترورهای انتحاری منافقین، فرقان، حزب دموکرات کردستان و... بیاندازیم. چرایی قساوت مهاجمان را بهتر درک میکنیم.
ترورهای انتحاری، بخشی از کارنامه سیاه گروه تروریستی مجاهدین خلق (منافقین)، فرقان، تجزیه طلبهای دموکرات کردستان و... بود.
پاییز ۱۴۰۱، یادآور پاییز ۵۸ است که آیت اللَّه سید محمدعلی قاضی طباطبایی در دهم آبان ۱۳۵۸ در راه برگشت به خانه بعد از اقامه نماز با طراحی ترور توسط «محمد محتدی» و اقدام ضارب مسعود تقی زاده به شهادت رسید.
این گروهک تروریستی «فرقان» شخصیتهایی دیگر مانند استاد مرتضی مطهری، حاج مهدی عراقی، دکتر محمد مفتح، سپهبد قرنی و ... را به شهادت رساندند.اما کار ناتمام گروهک فرقان را برادر بزرگترش، به نام گروهک تروریستی منافقین ادامه داد و همین جلادان مسلح امروز مدعی آزادی ایران هستند. مهمترین ترورهای انتحاری که منافقین مسوولیت آنها را به عهده گرفتهاند. مخفی هم نکردند. عبارتند از:
۱. آیتالله سیداسدالله مدنی؛ امام جمعه تبریز به همراه ۱۷ تن از مردم در تاریخ ۲۰شهریور۱۳۶۰ توسط منافق مجید نیکو؛
۲. شهید کچویی، رییس زندان اوین در تاریخ ۸تیر ۱۳۶۰ توسط منافق کاظم افجهای؛
۳. شهید آیتالله هاشمینژاد در مشهد در تاریخ ۷مهر۱۳۶۰ توسط منافق هادی علویان؛
۴. آیتالله دستغیب امام جمعه شیراز به همراه ۱۲ تن از مردم در تاریخ ۳۰آذرماه۱۳۶۰ توسط منافق گوهر ادبآواز؛
۵. مرحوم آیتالله احسانبخش امام جمعه رشت (ناموفق) در تاریخ ۲۶فروردین۱۳۶۱ توسط منافق علی پورابراهیمی؛
۶. شهید آیتالله صدوقی امام جمعه یزد در تاریخ ۱۱تیر۱۳۶۱ توسط منافق محمدرضا ابراهیمزاده؛
۷. شهید آیتالله اشرفیاصفهانی امام جمعه کرمانشاه در تاریخ ۲۳مهر۱۳۶۱ توسط منافق محمدحسین خداکرمی؛
۸. به شهادت رساندن مردم تهران در تاریخ ۴بهمن۱۳۸۰ توسط منافق آرام گفتاری؛
۹. درگیری با عشایر در منطقه تختگاه اسلامآباد در تاریخ ۲۴فروردین۱۳۸۰ توسط لادن بادیانی و فهمیه صادقی.
اما انگار خشونت مخالفان جمهوری اسلامی پایانی ندارد و باید جوانانی که تاریخ نخواندهاند با خواندن تاریخ درس عبرت بگیرند و ببیند چه کسانی مدعی آزادی این مرز و بوم هستند.
انتهای پیام/