دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
محققان پزشکی دانشگاه آتلانتا؛

آنتی بیوتیک‌ها می‌توانند سرطان پوست را بدتر کنند

آنتی بیوتیک‌ها می‌توانند سرطان پوست را بدتر کنند
محققان بر این باورند که این به دلیل آنتی بیوتیک‌ها است که فلور روده را تحلیل می‌برد و پاسخ ایمنی آن‌ها را ضعیف می‌کند.
کد خبر : ۸۱۰۰۵۷

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از (سای تک دیلی)، طبق یک مطالعه جدید، مصرف آنتی بیوتیک ممکن است با آسیب رساندن به میکروبیوم روده، ملانوم را بدتر کند.

بر اساس مطالعه اخیر محققان دانشگاه اموری در آتلانتا، استفاده از آنتی بیوتیک‌های وسیع الطیف در موش‌های مبتلا به ملانوم بدخیم، یک نوع تهاجمی سرطان پوست، رشد استخوان متاستاتیک آن‌ها را تسریع کرد. این به احتمال زیاد به این دلیل بود که دارو‌ها فلور روده موش‌ها را تحلیل می‌برد و پاسخ ایمنی آن‌ها را ضعیف می‌کرد.

به گفته یکی از نویسندگان این مطالعه، دکتر سابهاشیس پال، محقق فوق دکتری غدد درون ریز در دانشکده پزشکی دانشگاه اموری، این یافته‌ها اهمیت میکروبیوم روده را در سلامت کلی نشان می‌دهد و پیشنهاد می‌کند که پزشکان باید به دقت دستگاه گوارش را در نظر بگیرند. اثرات استفاده از آنتی بیوتیک درمانی برای درمان سرطان یا سایر بیماری ها.

دکتر پال، که این گزارش را امروز در نشست سالانه انجمن تحقیقات استخوان و مواد معدنی آمریکا در آستین، تگزاس، ایالات متحده ارائه کرد، گفت: "هر بیماری یا درمانی که به میکروبیوم روده آسیب برساند، می‌تواند تاثیر منفی بر سلامت ما داشته باشد."

"در مطالعه ما، ما متوجه شدیم که میکروبیوم روده با ترویج گسترش سلول‌های کشنده طبیعی روده (NK) و سلول‌های T helper (Th۱) و افزایش مهاجرت آن‌ها به محل تومور، از پیشرفت ضایعات استخوانی ملانوما در موش‌ها جلوگیری می‌کند. دکتر پال گفت. استفاده از آنتی بیوتیک‌های خوراکی میکروبیوم روده را تحلیل می‌برد و جمعیت سلول‌های NK روده و سلول‌های Th۱ را کاهش می‌دهد. این امر موش‌ها را نسبت به رشد تومور آسیب پذیرتر کرد. آن‌ها بار تومور ملانوما بالاتری نسبت به موش‌های کنترل داشتند که میکروبیوم‌های روده شان دست نخورده بود.

گوشتیران
قالیشویی ادیب

متاستاز استئولیتیک استخوان یکی از عوارض ملانوم بدخیم است. محققان فرض کردند که تخلیه میکروبیوتای روده موش‌ها با آنتی بیوتیک‌ها بر سلول‌های ایمنی روده آن‌ها تأثیر می‌گذارد و در نتیجه پاسخ ایمنی آن‌ها را تغییر می‌دهد و در نتیجه متاستاز استخوانی تسریع می‌یابد. آن‌ها سلول‌های ملانوما B۱۶F۱۰ را به قلب و استخوان موش‌های تحت درمان با آنتی بیوتیک‌های وسیع الطیف تزریق کردند. 

همانطور که انتظار می‌رفت، تزریق آنتی بیوتیک در مقایسه با موش‌های کنترلی که درمان را دریافت نکرده بودند، رشد متاستاتیک استخوان را در آن حیوانات افزایش داد.

این تحقیق مکانیسم رشد متاستاتیک ملانوم را نشان داد. تجزیه و تحلیل فلوسایتومتری تکه‌های Peyer و سلول‌های مغز استخوان در داخل ضایعات تومور نشان داد که کاهش میکروبیوم از گسترش سلول‌های NK و Th۱ روده ناشی از ملانوم و مهاجرت آن‌ها از روده به استخوان‌های حامل تومور جلوگیری می‌کند.

اندازه‌گیری مستقیم مهاجرت سلول‌های NK و Th۱ با استفاده از موش‌های Kaede، سویه‌ای که یک پروتئین فلورسنت تبدیل‌پذیر نوری را بیان می‌کند و ردیابی مستقیم لنفوسیت‌های روده را امکان‌پذیر می‌کند، نشان داد که آنتی‌بیوتیک‌ها مهاجرت سلول‌های NK و Th۱ را از روده به محل تومور حدود هشت برابر کاهش می‌دهند.

هنگامی که سلول‌های NK و سلول‌های Th۱ به عنوان بخشی از پاسخ ایمنی بدن، روده را ترک می‌کنند، این فرآیند توسط گیرنده‌های S۱PR۵ و S۱PR۱ انجام می‌شود. محاصره دارویی مهاجرت سلول‌ها از طریق گیرنده‌ها - شامل S۱PR۵ با سلول‌های NK، یا S۱PR۱ با سلول‌های Th۱ - اثرات آنتی بیوتیک‌ها را تقلید می‌کند. این محاصره از گسترش سلول‌های NK و سلول‌های Th۱ در مغز استخوان جلوگیری کرد و باعث تسریع رشد متاستاز استخوانی شد.

هجوم سلول‌های NK و Th۱ در گردش به محل تومور توسط لیگاند کموکاین CXCL۹ که توسط سلول‌های مغز استخوان بیان می‌شود و CXCR۳ که توسط سلول‌های NK و Th۱ بیان می‌شود هدایت می‌شود. حذف جهانی CXCR۳ یا خنثی سازی آنتی بادی CXCL۹ فرکانس سلول‌های NK و Th۱ تومور را کاهش داد و رشد تومور را افزایش داد.

دکتر پال گفت: این مطالعه قویاً نشان می‌دهد که تغییرات میکروبیوم ناشی از آنتی بیوتیک‌ها ممکن است پیامد‌های بالینی منفی نه تنها در ملانوما بلکه در سایر بیماری‌ها نیز داشته باشد. به عنوان مثال، بیماری التهابی روده، یا سایر شرایط روده که باعث ایجاد التهاب می‌شود، می‌تواند منجر به افزایش سلول‌های Th۱۷ شود، تعداد سلول‌های TNF در روده تولید می‌شود، که در نهایت تأثیر منفی بر سلامت استخوان ما دارد.

به طور مشابه، دیده‌ایم که در مدل موشی یائسگی جراحی، کاهش سطح استروژن باعث می‌شود که متابولیت‌های باکتریایی راحت‌تر از سد روده عبور کرده و سیستم ایمنی را بیش از حد فعال کنند. در نتیجه، تعداد سلول‌های T تولیدکننده سیتوکین روده و مغز استخوان افزایش می‌یابد که تا حد زیادی به توسعه از دست دادن استخوان کمک می‌کند.

دکتر پال افزود: "ما باید بسیار مراقب میکروبیوم روده خود و پیامد‌های نامطلوب پیش بینی نشده رژیم‌های آنتی بیوتیکی باشیم. برعکس، پروبیوتیک‌ها می‌توانند نقش مهمی در حفظ میکروبیوم روده سالم و سلامت کلی بهتر ایفا کنند.

انتهای پیام/

ارسال نظر