ساخت پوست مصنوعی برای ربات که حتی نشستن زنبور را متوجه می‌شود
سال‌هاست که دانشمندان روی ساخت پوست مصنوعی‌ای کار می‌کنند تا بتوانند حس لامسه را برای ربات‌ها به ارمغان بیاورند ولی تاکنون هر نمونه‌ای که ساخته شده بسیار پیچیده و گران‌قیمت بوده است. با این حال تیمی از دانشمندان چینی پوست مصنوعی را طراحی کرده‌اند که بسیار حساس است.
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از TechRadar، دانشمندان چینی ادعا می‌کنند که پوست مصنوعی‌ای که طراحی کرده‌اند، فرصت‌های بی‌نظیری را در هوش مصنوعی ایجاد خواهد کرد.
سخت‌ترین بخش ساخت پوست مصنوعی، میزان حساسیت آن است. ساخت پوستی که حساسیت کمی دارد، کار آسانی است اما بالا بردن میزان حساسیت آن مستلزم افزایش الکترودهای جاسازی‌شده در پوست است که این امر با افزایش قیمت و همچنین افزایش ضخامت پوست همراه است. دانشمندان چینی برای اجتناب از این مشکل، از روشی برای آشکارسازی موقعیت لمس و فشار استفاده کرده‌اند و در آن از پدیده «القای الکتروستاتیکی» بهره برده‌اند.
تغییر در آرایش توزیع بارهای الکتریکی یک ماده بر اثر مواد باردار نزدیک به آن را القای الکترواستاتیکی می‌نامند. این پدیده هنگام قرار دادن هر ماده‌ای در حضور میدان الکتریکی بروز می‌کند. بر اثر جاذبه بین بارهای مثبت و منفی و دافعه بین بارهای هم‌نام، هنگامی که یک جسم‌باردار منفی به یک جسم خنثی نزدیک می‌شود، در سطحی از جسم خنثی که به جسم باردار منفی نزدیک‌تر است، بار مثبت و روی سطح دورتر آن بار منفی القا می‌شود.
از این پدیده فیزیکی در فناوری که در شارژرهایی مورد استفاده قرار می‌گیرد که به صورت بی‌سیم ابزارهای الکتریکی را شارژ می‌کنند.
دانشمندان چینی با کمک این روش توانستند یک لایه نازک (فیلم) فرانازک بسازند که فقط چهار الکترود در آن به کار رفته است. این در حالی است که در نمونه‌های دیگر با این ابعاد، تا 36 الکترود نیز به کار رفته است. با این حال، پوست مصنوعی که دانشمندان چینی طراحی کرده‌اند، میزان حساسیت به حدی بالاست که می‌تواند حتی وجود یک زنبور عسل را روی خود حس کند.
برداشت انرژی
این پوست مصنوعی جدید همچنین انرژی مکانیکی حاصل از حرکات ربات را دریافت می‌کند و آن را به جریان الکتریکی تبدیل می‌کند و از این طریق، کاملا مستقل می‌تواند انرژی مورد نیاز خود را تامین کند و دیگر نیازی به باتری یا سیم برای دریافت انرژی ندارد.
این پوست علاوه بر اینکه حس لامسه را به ربات می‌دهد، می‌تواند در ساخت اندام مصنوعی برای انسان نیز به کار برود و دقیقا حس یک اندام واقعی را به او بدهد.
مترجم: نسترن صائبی
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
