الماسی در غبار

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از SpaceTelescope، ستاره HBC ۱ در دوره نوجوانی و پیش از بلوغ است و این در حالی است که ستارگانی مثل خورشید در بازه زمانی شبیه به دوران بزرگسالی انسان زندگی می‌کنند که این مرحله را «رشته اصلی» می‌گویند. در این تصویر، HBC ۱ با نور خود یک سحابی بازتابی به نام IRAS ۰۰۰۴۴+۶۵۲۱ را روشن کرده است.

سحابی‌های بازتابی ابرهایی از غبار میان‌ستاره‌ای هستند که از خودشان نوری ندارند و شبیه به هاله مهی هستند که یک تیر چراغ برق را در میان گرفته‌اند و در اثر بازتاب نور ستارگانی که نزدیک یا درونش هستند، می‌درخشد. از آنجا که این ابرها از غبار هستند و نه از گاز،‌ نور ستارگان نمی‌توانند آنها را یونیده کنند و مانند سحابی‌های گسیلشی به پرتوافشانی وادارند ولی در عوض، ذرات غبار با پراکندن و بازتاب نور ستارگان می‌توانند قابل رویت شوند.

چیزی که این سحابی بازتابی به ظاهر معمولی را جالب‌تر کرده سه جرم هربیگ-هارو به نام‌های HH ۹۴۳، HH ۹۴۳B، و HH ۹۴۳A است که در دل خود سحابی IRAS ۰۰۰۴۴+۶۵۲۱ قرار دارند ولی در این تصویر دیده نمی‌شوند.

اجرام هربیگ-هارو توده‌های کوچکی از غبار، هیدروژن، هلیوم و گازهایی دیگر هستند که زمانی که جت‌های باریک گازی بیرون زده از ستارگان جوانی مانند HBC ۱ به ابرهای گاز و غبار کوبیده می‌شوند، شکل می‌گیرند. این اجرام به سرعت و تنها پس از چند هزار سال، از ستارگان مادری خود دور شده و در فضا پراکنده و ناپدید می‌‌شوند.