جمشیدیها در اولین کنفرانس ملی علوم اجتماعی در ایران:
عدالت اجتماعی به معنای همانندی تمامی انسان‌ها نیست
رئیس اولین کنفرانس ملی علوم اجتماعی در ایران با اشاره به وجود تفاوت میان تمام افراد جامعه گفت: عدالت اجتماعی به معنای همانندی تمامی افراد نیست.
یه گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، غلامرضا جمشیدیها، رئیس اولین کنفرانس ملی علوم اجتماعی در ایران در این کنفرانس که در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در حال برگزاری است، خاطرنشان کرد: در نظام آفرینش میان تمامی افراد تفاوت وجود دارد در قراردادهای میان انسان‌ها نیز عدالت اجتماعی به معنای همانندی تمامی افراد نیست.
وی افزود: بعضی از متفکران وقتی می‌خواهند نظام اجتماعی خود را پایه‌ریزی کنند به یکی از دو نظریه انسان‌های همانند یا انسان‌های غیرهمانند معتقدند.
رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران ادامه داد: کتاب افلاطون را که بخوانید می‌بینید زمانی که وی مدینه فاضله‌اش را بنیانگذاری می‌کند، سه طبقه را از هم تفکیک می‌کند، یکی پیشه‌وران، یکی جنگاوران و یکی هم حکمرانان.
وی افزود: در بحث نظریه جامعه‌شناسی در مکتب کارکردگرایی، آمریکایی‌ها در زمان طرح این مکتب به عنوان یک نظریه جهانی رفته‌اند سوابق‌اش را حتی در دنیای قدیم پیدا کرده‌اند.تمثیلی که در اینجا استفاده می‌شود، می‌گوید جامعه هم مثل انسان است.
جمشیدیها اظهار کرد: وقتی می‌گوییم جامعه مثل انسان است یعنی جامعه مشابه بدن انسان است، اینکه سر همیشه جایش بالا است، دست وسط است و پا هم پایین است. جای سر و پا هیچ‌وقت عوض نمی‌شود.
وی افزود: در مدل افلاطون، پا معادل پیشه‌وران است جایش پایین است، جنگاوران وسط هستند و حکمرانان بالا قرار دارند و هیچ‌وقت جای اینها عوض نمی‌شود. اگر تصور کردید که یک انسانی به دنیا می‌آید که جای این دوتا عوض شود تصور کنید که جامعه را هم می‌توانید تغییر دهید، مستضعفان بیایند جای حکمرانان بنشینند، محال است.
جمشیدیها ادامه داد: وقتی که افلاطون بحث از اعتدال می‌کند، می‌گوید توافق میان افرادی که به حکم طبیعت، (کلمه‌ای که به کار می‌برد جالب است) فراپایه‌اند و فروپایه آفریده شده‌اند. اعتدال یعنی اینکه یک عده‌ای به حکم طبیعت بالا هستند و یک عده‌ای پایین هستند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: افلاطون در ادامه می‌گوید عدالت یعنی چی؟ عدالت با توجه به اینکه هر فردی باید به یک چیز واحد که طبیعت، نمی‌گوید خدا یا چیز دیگر، می‌گوید طبیعت، وی را برای انجام آن مستعد آفریده است تا اشتغال بورزد. پس عدالت یعنی اینکه انسان یعنی مشغول کار خودش باشد و در کارهایی که در حیطه خودش نیست دخالت نکند.
انتهای پیام/۴۱۶۷/
انتهای پیام/
