زبالههای فضایی میتوانند دستمایهای برای جنگ جهانی شوند
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از گاردین، پروفسور ویتالی آدوشکین، استاد آکادمی علوم روسیه، میگوید زبالههای فضایی، به خصوص زبالههای بجامانده از ماهوارههای نظامی، میتواند باعث تنش سیاسی و نظامی بین کشورهای حاضر در فضا شود. زیرا کشوری که مالک ماهواره آسیبدیده و تخریبشده است به زحمت بتواند عامل اصلی این برخورد را به سرعت شناسایی کند و این یک مسئله سیاسی خطرناک است.
زباله فضایی در واقع بقایای فعالیت بشر در فضاست، از قطعات سفینهها گرفته تا قسمتهایی از سفینه که در مراحل مختلف مامورت فضایی از آن جدا میشوند یا هر چیز دیگری که به عمد یا سهو در مدار زمین رها شده است و دیگر هیچ کاربردی ندارد.
سازمانهای فضایی آمریکا و روسیه بیش از ۲۳ هزار قطعه بزرگتر از 10 سانتیمتر را در فضا زیرنظر دارند اما گفته میشود نیم میلیارد ذره کوچکتر از 10 سانتیمتر و تریلیونها ذره کوچکتر در فضای اطراف زمین در گردشند.
بر اساس بررسی پروفسور آدوشکین، میزان زبالههای فضایی در مدارهای پایین در نیم قرن اخیر به میران چشمگیری افزایش یافته و در صورتی که این زبالهها پاک نشوند، برخورد «زنجیرهای» این قطعات سرگردان با همدیگر، ذراتی کوچکتر و متعددتر ایجاد خواهد کرد.
ناسا هم در سال ۲۰۱۱، گزارش کرده بود که میزان این زبالههای فضایی به نحو تصاعدی افزایش یافته و به مرز بحران رسیده است.
این زبالهها همگی با سرعت ۲۸ هزار کیلومتر در ساعت حرکت میکنند و حتی اگر خیلی کوچک باشند باز هم میتوانند به ماهوارهها و سفینههای فضایی آسیب بزنند.
ناسا هشدار داده بود بیش از ۲۰ هزار قطعه بزرگتر از توپ تنیس و بیش از نیم میلیون قطعه بزرگتر از تیله در مدار زمین پراکندهاند که بیش از همه ایستگاه فضایی بینالمللی، شاتلها و سفینههای سرنشیندار را تهدید میکنند.
به گزارش سازمان فضایی روسیه، ایستگاه فضایی بینالمللی در سال ۲۰۱۴، پنج بار مجبور شده برای جلوگیری از برخورد با زبالههای فضایی به مانورهای تغییر مسیر متوسل شود.
بر اساس دستورالعملهای ناسا، اگر احتمال برخورد زبالههای فضایی با ایستگاه فضایی بینالمللی یا سفینهای بیش از یک در 100 هزار باشد و این مانور در اهداف ماموریت تغییر اساسی ایجاد نکند، سفینه باید مانورهای تغییر مسیر انجام دهد. اما اگر احتمال برخورد بیش از یک در 10 هزار باشد مانور باید انجام شود مگر آنکه برای فضانوردان خطرناک باشد.
این مانورها معمولا جزئی هستند و یک تا چند ساعت قبل از زمان برخورد احتمالی انجام می شوند.
در سال ۱۹۹۶، یک ماهواره فرانسه به علت برخورد با قطعات به جا مانده از یک موشک فرانسوی که 10 سال پیش از آن منفجر شده بود، آسیب دید.
در سال ۲۰۰۹ یک ماهواره از رده خارج روسیه با ماهواره تجاری ایریدیوم آمریکا برخورد و آن را منهدم کرد. این برخورد 2000 قطعه دیگر در فضای اطراف کره زمین رها کرد.
چین در سال ۲۰۰۷ برای انهدام یک ماهواره از رده خارج خود از یک موشک استفاده کرد که برخوردش با آن ماهواره بیش ار 3000 قطعه زائد در مدار زمین رها کرد. شش سال بعد، ماهواره بلیتس روسیه، به دلیل برخورد با یکی از این قطعات از کار افتاد.
انتهای پیام/