نگذاریم شائبه فرمایشی بودن انتخابات ایجاد شود

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه شیراز بیانیه‌ای در اعتراض به آنچه رد صلاحیت‌های گسترده خواند صادر کرد، متن این بیانیه که با جملاتی از امام خمینی(ره) آغاز می‌شود به شرح زیر است:

«متأسفانه ساعاتی از خبر رهایی یافتن ملت شریف ایران از حصر تحریم‌های ظالمانه بین‌المللی نگذشته بود که خبر رد صلاحیت‌های گسترده کاندیداهای مجلس شورای اسلامی، کام خیل عظیمی از مردمان مظلوم و محنت دیده را مجددا تلخ کرد.

یأس ناشی از بر باد رفتن امیدها به آینده‌ای بهتر در سایه تصمیمات بر آمده از تعقل و تفکر در مجلس آینده، اینک دیدگان را حزن‌آلود و گام‌های رو به جلو را سست و لرزان کرده است. امید به حضور نمایندگانی شایسته و متعهد که طنین صدایشان در صحن خانه ملت غریو همه اقشار جامعه است، اکنون زیر خروار‌ها اندوه و یأس و ناامیدی در حال مدفون شدن است.
در مقطع کنونی و شرایط حال حاضر منطقه، ارتقای جایگاه کشور اسلامی عزیزمان در صحنه‌های بین‌المللی مرهون حمایت‌های حداکثری ملت شریف ایران از گفتمان تعقل و تدبر است که نمایندگان این گفتمان، سایه شوم نابخردی‌ها و حرکات ناسنجیده هشت ساله بحران سازِ خانمان‌سوز را به دست فراموشی سپرده‌اند؛ تا بدانجا که نه تنها در میان سخنرانی‌های نماینده منتخب ملت ایران در عرصه‌های بین‌المللی حضار یکی پس از دیگری میدان هم‌اندیشی و گفتگو را به صورت تحقیر‌آمیز ترک نمی‌کنند، بلکه در بحران‌های بین‌المللی و منطقه‌ای نیز نمایندگان کشورمان دعوت به هم اندیشی و رایزنی می‌شوند.

با بهره‌مندی از همین تجربه موفق و برای استفاده از ظرفیت‌های بالقوه نخبگان کشوری در عرصه قانون‌گذاری نیز نیازمند مجلسی هستیم که نه به صورت ظاهری بلکه به صورت تمام و کمال در رأس امور باشد؛ مجلسی برآمده از آرای واقعی مردم که 290 کارشناس منتخب همه آحاد کشور بر کرسی‌های سبز آن جلوس دارند؛ نمایندگانی که در عین پایبندی به ارزش‌های والای انقلاب و جمهوری اسلامی، واقف به مسائل فنی و تخصصی قانون‌گذاری در حوزه‌های مختلف هستند و به خانه ملت احساس تعهد و وظیفه می‌کنند.

چنین مجلسی بر آمده از آرای تمامی طیف‌ها و گروه‌های جامعه خواهد بود و نه صرفا وابستگان به جناحی خاص که کمال خواسته‌هایشان بر آمدن یک صدای مشخص از خانه ملت است. مگر نه اینکه مجلس شورای اسلامی باید محل تضارب آراء مختلف و متفاوت باشد تا نص صریح قرآن کریم که می‌فرماید " وَ اَمرُهُم شُوری بَینَهُم" محقق شود.
در عین ناباوری، رد صلاحیت‌های اخیر این شائبه را بوجود می‌آورد که بر‌خلاف رأی و نظر بنیان‌گذاران جمهوری اسلامی، ملت ایران در تصمیم گیری‌های خود نیاز به قیم و راهنما دارند و حق‌الناس بودن آرای مردم فقط در دایره‌ای خاص و محدود از گزینه‌های موجود تعریف می‌شود.

یادمان نرود که انقلاب اسلامی در کدام فضا و در چه شرایطی و با چه آرمان‌هایی شکل گرفت. مگر نه اینکه مردم مجلس فرمایشی، تحت قیومیت رژیم سابق را نماینده خود نمی‌دانستند؟ پس چگونه امروز می‌توانند قبول کنند نمایندگانی که کمتر از ده درصد از آرای حوزه‌های انتخابی خود را کسب کنند می‌توانند نمایندگان آرمان‌های اصیل انقلاب اسلامی باشند.

اگر اجازه دهیم تا مردم با استقلال نظر و آزادی در انتخاب، نمایندگانشان را در بوته آزمایش بگذارند و نتیجه انتخاب خویش را ـ که ممکن است متفاوت با نظر حاکمان باشد ـ با تمام وجود لمس کنند، قطعا به مرور زمان و طی انتخابات آتی شاهد بروز بلوغ سیاسی و درایت بیشتر در گزینش‌های ایشان خواهیم بود.

مگر می‌توان باور کرد که در آستانه خجسته سالروز انقلاب اسلامی ایران چیزی کمتر از نیمی از فرزاندان شریف این انقلاب و دلسوزان آن برای حضور در خانه خود احراز صلاحیت می‌شوند؟ آیا این برخوردهای هیأت های نظارت، در راستای بیانات مقام معظم رهبری است که خواستار حضور حداکثری مردم در انتخابات هستند؟

.. فراموش نکنیم که ملاک قرار دادن نزدیکی و قرابت رأی و نظر نمایندگان مردم به سلیقه‌ای خاص در آن هشت ساله کابوس‌وار، کشور را در معرض چه بحران‌هایی قرار داد.

ما دانشجویان انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه شیراز از شورای محترم نگهبان و همچنین روسای محترم قوای مجریه و مقننه درخواست داریم در دفاع از حیثیت نظام بیش از پیش اهتمام ورزند و از تمامی توان خود در ایفای سهم خویش در تحقق آزادی‌های مشروع و قانونی، که یکی از بزرگترین آرمان‌های انقلاب اسلامی است، کوشا باشند و نگذارند که شائبه فرمایشی بودن انتخابات بر باور دلسوزان این نظام سایه افکند.

امیدواریم تمامی دست اندرکاران انتخابات پیش رو اجازه دهند تا همه آحاد جامعه فرصت داشتن کاندیدایی مطلوب رأی و نظرشان را داشته باشند، کما اینکه تمامی اصول مردم‌سالاری دینی هم مؤید همین درخواست است. قطعا ملت شریف ایران اسلامی همانطور که در تمامی 37 سال اخیر نشان داده‌اند، خود را فرزندان این انقلاب و نظام مردم سالار می‌دانند و به قوانین جمهوری اسلامی تمکین خواهند کرد.

اما آیا مجلسی که بر آمده از مشارکت و آرای حداکثری مردم نباشد، می‌تواند در انجام وظیفه ذاتی خود که قانون‌گذاری است، مصلحت و صلاح تمامی اقشار و گروه‌ها با طرز فکر‌های مختلف را لحاظ کنند؟ شاید انتظاری غیر منطقی و نامعقول از نهاد ناظر بر انتخابات نباشد که در حیطه اختیارات خود صرفا قانون را مبنای تصمیم‌گیری قرار دهد و به استعلام‌های صورت گرفته از مراجع معتبر قانونی اعتماد کند و اجازه ندهد گمان غیرقانونی بودن قسمتی از فرایند انتخابات و عملکرد سلیقه‌ای نهاد نظارتی، بر تمامی این فرایند سایه افکند و مشروعیت و مقبولیت مصوبات مجلس آینده را زیر سوال برد.»