منشأ مشترک زهرهای موجود در مارها و پستانداران پیدا شد
مطالعات نشان داد که غده بزاق پستانداران و مار الگوی مشابهی در گروهی از ژن‌های خود دارند.
به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از «تک اکسپلوریست»، زمانی‌که موجودات زنده با چالش‌های زیست‌محیطی روبه‌رو می‌شوند، تکامل پیدا می‌کنند. به طور استثنایی، سموم دهانی یکی از ویژگی‌های قابل ردیابی تکامل است. این به‌دلیل آن است که اساسا از سموم پروتئینی تشکیل شده است که در بسیاری از چهارپایان، از خزندگان گرفته تا پستانداران تکامل یافته‌اند. دانشمندان امروزه در زیست‌شناسی «BMC» گزارش دادند که مارها، مارمولک‌ها و حتی چند پستاندار می‌توانند نیش سمی داشته باشند. گونه این حیوانات به ۳۰۰ میلیون سال پیش برمی‌گردد. سموم این حیوانات از همان پروتئین بزاقی تکامل پیدا کردند.
محققان از دانشگاه OIST در ژاپن و دانشگاه ملی استرالیا روی سمومی تمرکز کردند که در بسیاری از مارهای سمی و سایر خزنده‌ها و پستانداران وجود دارد که «پستانداران سمی کالکرین سرین پروتیسز» نامیده‌اند. علاوه بر این، آنها ریشه‌های سموم بزاقی را به یک ژن یافت‌شده در یکی از اجداد مشترک کشف کردند.
غده بزاق پستانداران و غده مار الگوی مشابهی در گروهی از ژن‌های نظارتی خود دارند. این مطالعات نشان می‌دهد پایه‌ای که برای تکامل زهر نیاز است هم در مار و هم در پستانداران وجود دارد. در اجداد مارها و پستانداران، گروهی مشترک از ژن‌هایی که سمی بودند، وجود داشت. مارها و پستانداران پس از سیر مسیرهای تکاملی، به‌طور فزاینده‌ای سمی شدند، اما در پستانداران زهر به میزان بسیار کمتر تکامل یافته است.
انتهای پیام/پ
انتهای پیام/
