بادها برای کشتی‌های آمریکایی نمی‌وزند/ روایتی جدید از ناوی که اعتبار پنتاگون را هم غرق کرد

به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، در دوازدهم جولای سال ۲۰۲۰ خبر وقوع آتش‌سوزی در کشتی بزرگ جنگی یو.اس.اس بانهام ریچارد در پایگاه دریایی سن‌دیه‌گو در ساحل ایالت کالیفرنیا به سر خط خبرها رفت. این کشتی به‌ظاهر مدرن و آسیب‌ناپذیر به مدت پنج روز در آتش سوخت و از بین رفت. در این میان ۴۰ ملوان و ۲۳ غیرنظامی زخمی شدند. نکته مهم این بود که بانهام ریچارد ناوی با قابلیت شرکت در عملیات تخلیه نیرو در خشکی بود. این ناو عمدتاً هلیکوپتر بر می‌توانست میزبان جت‌های جنگنده نیز باشد. در هنگام حادثه، ناو عملیات تعمیر و نگهداری با هزینه حدود ۲۶۰ میلیون دلاری را پشت سر گذاشته بود.

پس از حادثه، اقدامات بوروکراتیک برای یافتن علت آتش‌سوزی به‌سرعت آغاز شد. از ۳۶ ملوان ازجمله پنج ناخدا به اتهام داشتن نقش احتمالی در وقوع آتش‌سوزی بازجویی به عمل آمد.

اعتراف معاون فرمانده ناو بانهام ریچارد به ناکارآمدی بودن سیستم اطفاء حریق

نیروی دریایی پس از بررسی‌های طولانی در گزارش خود اعلام کرد که این آتش‌سوزی به‌صورت عمدی اتفاق افتاده بود. یافته‌های نیروی دریایی، همه افراد در مظنه اتهام را به خاطر داشتن نقش در از دست دادن کشتی مقصر دانست. البته همان گزارش به معیوب بودن آبشارهای اطفاء حریق در کشتی اشاره کرد تا خط بطلانی بر افسانه‌ای بودن تولیدات نظامی آمریکا بکشد.

در گزارش نیروی دریایی، "اسکات کان"، معاون فرمانده ناوگان سوم ایالات‌متحده که بر تحقیقات نیروی دریایی نظارت داشت تأکید کرده بود: اگرچه آتش‌سوزی به‌صورت عمدی آغاز شد، اما کشتی به دلیل ناتوانی در خاموش کردن آتش از بین رفت.

می‌توان این حادثه را از دو منظر مورد بررسی قرار داد. ناو جنگی تقریباً ۱.۲ میلیارد دلاری که به‌عنوان یکی از آماده‌ترین و تهاجمی‌ترین کشتی‌های جنگی نیروهای مسلح آمریکا معروف شده بود از سیستم آتش‌سوزی بسیار ضعیف و ناکارآمدی برخوردار بود که حتی نتوانست یک آتش‌سوزی عادی را در حالتی غیرعملیاتی و غیرجنگی مهار کند.

منظور این است که اگر این اتفاق یعنی وقوع آتش‌سوزی در شرایط جنگی برای ناوهای آمریکا پیش بیاید و تجهیزات اطفاء حریق نتوانند آن را کنترل کنند سرنوشت یک جنگ احتمالی به هیچ صورت قابل پیش‌بینی نخواهد بود.

معاون فرمانده ناو یو.اس.اس بانهام ریچارد تأکید کرده است که ضعف آموزشی و نظارتی در سرتاسر ناوگان - از فرماندهی سیستم‌های دریای تا ناوگان اقیانوس آرام ایالات‌متحده، نیروی دریایی سطحی، و چندین فرماندهی دیگر - به از دست دادن کشتی جنگی دو میلیارد دلاری بانهام ریچارد کمک کردند

موضوع دوم این است که ارتش آمریکا در حال حاضر بیش‌ازپیش از درون آسیب‌پذیر شده و حتی اگر قدرت بازدارندگی‌اش در مقابل حملات دشمن هم به‌حداعلای خود برسد باز به دلیل وجود افراد ناراضی در ارتش، اوضاع به‌خوبی پیش نخواهد رفت. این نارضایتی‌ها نیز به گفته کارشناسان به دلیل بی‌عدالتی رایج در نیروهای مسلح آمریکا است. در این زمینه گزارش‌های بسیاری انتشار یافته است.

گزارشی که نیروی دریایی آمریکا تهیه کرده، تأیید می‌کند که "رایان اس میز" ملوان نیروی دریایی به علت خصومتی که با فرماندهان خود داشته دست به ایجاد حریق در این ناو زده است. رایان احتمالاً به دلیل اینکه از حضورش در دوره آموزشی برای ارتقاء به تکاوری کنار گذاشته شده بود ناراضی بوده و دست به این اقدام زده بود.

درحالی‌که کارشناسان نیروی دریایی بر این باور بودند که آتش‌سوزی توسط ملوان یادشده آغاز شده بود، گزارش جدید حاکی از آن است که اشتباهات زیادی در چند دقیقه اول آتش‌سوزی صورت گرفته بود. به‌عنوان‌مثال افراد مسئولی که از وقوع آتش‌سوزی باخبر شده بودند، پس از کشف آتش برای ۱۰ دقیقه کامل از اعلام هشدار خودداری کرده بودند و سپس نتوانستند سیستم فوم آتش‌نشانی را فعال کنند.

گزارش نیروی دریایی می‌افزاید: عملیات اطفاء حریق در کشتی یو.اس.اس بانهام ریچارد الگویی از رزمایش‌های ناموفق، مشارکت حداقل خدمه، فقدان دانش اولیه در مورد اطفاء حریق و آماده نبودن ملوانان برای مقابله با بحران بود.

بیشتر بخوانید:

امیر نامی: انفجار در ناو آمریکایی با خشم ملوانان از نژادپرستی ترامپ ارتباط دارد/خطر در کمین پنتاگون

پنتاگون ناو سوخته بانهام ریچارد را از رده عملیاتی خارج می‌کند

در واقع، از صدر تا ذیل اقدامات ایمنی و امنیتی در این ناو استراتژیک آمریکایی دچار مشکلات جدی بوده‌اند. جالب اینجاست که علاوه بر این نقاط ضعف غیرقابل‌قبول برای یک کشتی جنگی به عظمت بانهام ریچارد، فرمانده کشتی نتوانست به‌خوبی با مقامات غیرنظامی برای کمک به خاموش کردن کشتی هماهنگی ایجاد کند. یعنی ارتباط و هماهنگی بین نیروهای نظامی و امدادرسانان غیرنظامی در این کشور در پایین‌ترین سطح خود قرار دارد.

بنابراین، یک آتش‌سوزی ساده که در اوضاع جنگی ممکن است بارها ایجاد شود، نقاط ضعف بزرگی را در ساختار مدیریتی نیروهای مسلح آمریکا افشا کرده است. البته ناخدا "اسکات کان" معاون فرمانده کشتی برای اینکه بر این‌همه عیب و ایراد در عملکرد تجهیزات و نیروهایش سرپوش بگذارد گفت که این ناو ۱۹ ماه تحت عملیات تعمیر و نگهداری بوده به همین دلیل خدمه و تجهیزاتش به‌صورت کامل آماده مقابله با حریق نبودند.

اما کارشناسان امنیتی اعتقاد دارند که اظهارات ناخدا کان عذر بدتر از گناه است. وی در بخش دیگری از اظهاراتش تأکید کرده است که ضعف آموزشی و نظارتی در سرتاسر ناوگان - از فرماندهی سیستم‌های دریای تا ناوگان اقیانوس آرام ایالات‌متحده، نیروی دریایی سطحی، و چندین فرماندهی دیگر - نیز به از دست دادن کشتی جنگی دو میلیارد دلاری یو.اس.اس بانهام ریچارد کمک کردند.

گفتنی است که متخصصان تأیید کرده بودند که تعمیر این ناو که کاملاً در آتش سوخت هفت سال زمان و حدود ۳ میلیارد دلار هزینه طلب می‌کند. به همین دلیل در آوریل سال ۲۰۲۱ مقامات نظامی آمریکا تصمیم گرفتند که این ناو را از رده خارج کنند.

گفته می‌شود که گزارش نیروی دریایی هنوز به‌طور رسمی علنی نشده و هنوز مشخص نیست که آیا هر یک از ۳۶ نفری که در گزارش نامشان برده شده بود مجازات خواهند شد یا خیر.

این کشتی جنگی ۴۰ هزار تنی که در سال ۱۹۹۸ به آب انداخته شد، یکی از معدود کشتی‌های تهاجمی با قابلیت پیاده کردن نیرو در خشکی در حال خدمت به نیروهای مسلح آمریکا بود که می‌توانست میزبان جت‌های جنگنده اف-۳۵ هم باشد.

در خصوص پرونده اتهام به "ملوان میز" گزارش شده است که جلسه بعدی دادگاه وی مشخص خواهد کرد آیا شواهد کافی برای ادامه یک محاکمه نظامی وجود دارد یا خیر. وکلای میز استدلال کرده‌اند که نیروی دریایی دفاع را در مورد اطلاعاتی که علیه ملوان متهم جمع‌آوری کرده بود، در تاریکی نگه داشته است. به گفته آنها، نیروی دریایی اخیراً ۲۸ هزار صفحه مطالب و ساعت‌ها ویدیو را تحویل داده است که بررسی آن‌ها قبل از جلسه دادگاه "میز" غیرممکن بود.

لازم به ذکر است که "رایان اس میز" به اتهام به خطر انداختن عمدی ناو بانهام ریچارد، مرتکب نقض ماده ۱۱۰ قانون عدالت نظامی است. او همچنین متهم به ایجاد آتش‌سوزی شدید و نقض ماده ۱۲۶ است، زیرا "در حین خدمت به‌عنوان خدمه عرشه، به‌عمد و با علم اینکه جان افراد به خطر می‌افتد دست به ایجاد آتش‌سوزی زد.

به‌هرحال وقوع حوادثی ازاین‌دست برای هر کشوری پیش می‌آید. اخبار مربوط به سقوط هواپیماها، غرق شدن زیردریایی‌ها و کشتی‌ها و دیگر موارد بسیار به گوشمان رسیده است. موضوع این است که توان نظامی آمریکا در دو سه دهه اخیر به دلایل مختلف اعم از کمبود بودجه، نارضایتی و سوء مدیریت تضعیف شده است.

بخش تولید مهمات در صنایع نظامی آمریکا با مشکل فقدان مهارت طراحی و تولید، شکاف‌ بین تولید و عرضه، عدم برنامه‌ریزی مناسب و زیرساخت قدیمی برای تولید و آزمایش محصولات روبرو است

پنتاگون در گزارش سالانه خود به مواردی از سقوط قدرت نظامی آمریکا به‌ویژه در حیطه صنایع نظامی اشاره می‌کند. در گزارش سالانه پنتاگون در مورد بزرگ‌ترین خطرات برای بخش صنایع دفاعی آمده است: درحالی‌که صنعت دفاعی به‌صورت کلی همچنان سودآور است، اوضاع مالی تأمین‌کنندگان قطعات کلیدی خوب نیست. همین گزارش تأکید دارد که قطعات کوچک سیستم‌های بزرگ‌تر، می‌توانند بر توانایی آمریکا برای پیروزی در جنگی احتمالی تأثیر بگذارند.

صنایع نظامی ایالات‌متحده در بحران به سر می‌برند

گزارش سالانه «قابلیت‌های صنعتی» که در ۱۳ ماه مه توسط دفتر سیاست تولید و پایگاه صنعتی وزارت دفاع آمریکا منتشر شد، نشان داد که علیرغم افزایش هزینه‌های دلاری توسط این وزارتخانه برای خرید تسلیحات و مهمات از سال ۲۰۱۶، تعداد سرمایه‌گذاران کاهش یافته است. در ضمن، این گزارش نشان داد که مشتریان تسلیحات آمریکایی رو به کاهش گذاشته است. این کاهش تعداد مشتریان به دلایل مختلفی ازجمله قیمت بالا و کیفیت نامناسب محصولات نظامی آمریکا ربط دارد.

برای مثال، سهم بازار ایالات‌متحده از صادرات تسلیحات دریایی جهانی از ۶۳ درصد در سال ۲۰۰۷ به تنها ۱۷ درصد در سال ۲۰۱۷ رسید. صادرات تسلیحات آمریکایی به پاکستان از ۳۱ درصد به ۱۲ درصد رسید و به کره جنوبی از ۷۸ درصد به ۵۳ درصد کاهش یافت.

بیشتر بخوانید:

فاکس‌نیوز: یکی از بزرگترین ناوگان‌های دریایی دنیا، متعلق به ایران است

اندیشکده آمریکایی: آمریکا قادر نیست دو جنگ مختلف را همزمان هدایت کند

سقوط جنگنده هورنت ارتش آمریکا

آمار فوق مربوط به قبل از آتش گرفتن بانهام ریچارد است و تابه‌حال گزارش جدیدی در خصوص کاهش احتمالی بیشتر منتشر نشده است. گفتنی است که بخش تولید مهمات صنایع نظامی آمریکا هم با مشکل روبروست. از دست دادن مهارت طراحی و تولید، شکاف‌ بین تولید و عرضه، عدم برنامه‌ریزی مناسب و زیرساخت قدیمی برای تولید و آزمایش محصولات ازجمله معایب بخش تولید مهمات در آمریکا هستند.

با این تفاسیر، باید به بسیاری از کشورها که تابه‌حال از تسلیحات و تجهیزات نظامی آمریکایی در نیروهای مسلح خود استفاده می‌کرده‌اند حق داد که اقدام به واردات از دیگر کشورها ازجمله روسیه کنند. نمونه واضح این‌گونه تصمیم‌ها را می‌توان در اقدام ترکیه به‌عنوان عضو ناتو دید که با این وجود که می‌تواند به سامانه پدافند موشکی پاتریوت آمریکایی مسلح شود اما ترجیح می‌دهد سامانه پدافند موشکی اس-۴۰۰ ساخت روسیه را خریداری کند.

انتهای پیام/۴۱۵۵/