زبانی که فقط ماشین‌ها می‌فهمند/ تمایل سازمان‌های فضایی به استفاده از کدهای برنامه‌نویسی قدیمی

به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، به فرایند طراحی و تولید یک برنامه اجراپذیر در رایانه، برنامه‌نویسی گفته می‌شود. به طور معمول این برنامه‌ها به یک نتیجه پردازش‌شده خاص می‌رسند و یا عملی خاص را انجام می‌دهند.

میل به برنامه‌نویسی و کدنویسی در بین جوانان در سراسر جهان رو به افزایش است و برنامه‌نویسی روزبه‌روز آسان‌تر می‌شود. از آنجا که تمام فناوری‌های جدید به کد کامپیوتری نیاز دارند، ‌مؤسسه‌های آموزش عالی نیز توجه خود را به این موضوع معطوف و ظرف یکی دو دهه گذشته افراد بسیاری در رشته مهندسی نرم‌افزار و برنامه‌نویسی وب، هوش مصنوعی و... تحصیل کرده‌اند.

بیشتر بخوانید:

فناوری برای تشخیص راحت‌تر علائم راهنمایی‌ و رانندگی/ با ایمنی بیشتر در جاده برانید

تعلیم الفبا با ابزارهای جدید فناوری/ سوادآموزی دیجیتالی می‌شود

برنامه‌نویسان عموماً اذعان می‌کنند که کدنویسی برایشان سرگرم‌کننده است و از آنجا که مغز را درگیر فعالیت ذهنی می‌کند، رسیدن به هدف، یک حس رضایت درونی را در فرد به همراه دارد. در ادامه به حقایقی در ارتباط با برنامه‌نویسی اشاره می‌کنیم.

حدود ۷۰۰ زبان برنامه‌نویسی وجود دارد

شمار زبان‌های برنامه‌نویسی موجود در جهان به رقم قابل توجه ۷۰۰ می‌رسد. برخی از زبان‌های محبوب در میان این لیست عبارتند از Javascript، Swift، Scala، Python، Go، Rust، C و Visual Basic. این برنامه‌ها میلیون‌ها کاربر در سراسر جهان دارند که با مقاصد مختلفی اعم آموزشی، پژوهشی، تجاری از آن‌ها استفاده می‌کنند. با این حال دائماً زبان‌های برنامه‌نویسی تازه‌ای توسعه پیدا می‌کند که کار را برای برنامه‌نویسان ساده می‌سازد.

بر اساس بسیاری از مطالعات آنلاین، دوست‌نداشتنی‌ترین زبان‌های برنامه‌نویسی Perl و Delphi هستند. زبان‌های دیگری همچون PHP، Objective-C، Coffeescript و Ruby از نظر محبوبیت پس از آن‌ها قرار می‌گیرند. دو مورد از این فهرست یعنی PHP و Ruby با وجود مخالفان فراوان، ‌ طرفداران سرسرختی هم دارد که صرف نظر از نگاه جامعه برنامه‌نویسان، نسبت به آنها متعصب هستند.

حدود ۷۰ درصد از مشاغل کدنویسی اصلاً ارتباطی با فناوری ندارند

درست است مهندسان نرم‌افزار به‌عنوان افرادی شناخته می‌شوند که بیش از همه با زبان‌های برنامه‌نویسی سروکار دارند ‌ اما تحقیقات نشان می‌دهد زمینه اصلی کاری ۷۰ درصد از برنامه‌نویسان نرم‌افزار نیست و به بهانه رشته، مهارت و راه‌اندازی کسب‌وکار خودشان به این دست از برنامه‌ها روی آورده‌اند. آن‌ها از این دانش در موضوعاتی کاملاً جدا از فناوری مانند مطالعات محیط زیست، کیهان‌شناسی، تحقیقات جغرافیایی، تولید فیلم و طراحی و... استفاده می‌کنند.

اولین برنامه‌نویس جهان یک ریاضیدان زن بود

آدا لاولیس(Ada Lovelace)، فرزند شاعر مشهور لرد بایرون(Lord Byron) در ۱۰ دسامبر ۱۸۱۵ در لندن متولد شد او ریاضیدانی بسیار با استعداد بود. لاولیس بعدها با چارلز بابیج(Charles Babbage)، مهندس مکانیک مشهور که یکی از اولین کامپیوترهای مکانیکی را ساخته بود همکاری کرد. او طی این همکاری نظریه‌ای را برای کدنویسی ماشین به منظور محاسبه اعداد برنولی نوشت. این کد در نهایت به اولین الگوریتم ماشین تبدیل شد به همین علت لاولیس را نخستین برنامه‌نویس کامپیوتر برمی‌شمرند.

برنامه‌نویسی کامپیوتری در پایان دادن به جنگ جهانی دوم مؤثر بود

آلن تورینگ یکی دیگر از ریاضیدانان مشهور انگلیسی در ۲۳ ژوئن ۱۹۱۲ متولد شد. او در جامعه علوم کامپیوتر عمدتاً به عنوان پدر علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی شناخته می‌شود. این ریاضیدان همچنین مسئول کمک به متفقین در یکی از کلیدی‌ترین نقاط آسیب‌پذیری آن‌ها در طی جنگ جهانی دوم بود. تورینگ در اوج درگیری‌های گسترده، از مهارت‌های خود برای شکستن کد ماشین انیگما بهره برد. رموز تولیدشده به وسیله این ماشین از ارتباطات نظامی نازی‌ها محافظت می‌کرد. برای مثال نازی‌ها بدین طریق موفق شده بودند بسیاری از کشتی‌های ارسالی از آمریکا برای کمک به متفقین را منهدم کنند. به لطف تورینگ، آلمان‌ها این برتری را از دست دادند.

اولین ویروس کامپیوتری جهان در سال ۱۹۸۶ نوشته شد

اولین ویروس کامپیوتری جهان توسط دو برادر به نام‌های بصیت و امجد فاروق الوی در پاکستان ایجاد شد. آن دو نام ویروس را «مغز» نامیدند. دلیل تولید این ویروس این بود که آن‌ها می‌خواستند تا از کپی غیرمجاز نرم‌افزارشان توسط مشتریان جلوگیری کنند. بااین‌حال برخلاف ویروس‌های امروزی «مغز» فقط حاوی یک پیام کپی‌رایت مخفی بود و هیچ یک از فایل‌ها یا اطلاعات کاربر را خراب یا حذف نمی‌کرد.

اولین زبان برنامه‌نویسی FORTRAN نام داشت

این زبان توسط جان بکوس(John Backus)، دانشمند علوم کامپیوتر آمریکایی توسعه داده شد. FORTRAN که برای اولین بار در سال ۱۹۶۴ عرضه شد، هنوز هم مورد استفاده قرار می‌گیرد و عمدتاً به دانشمندان کامپیوتر در انجام آزمایش‌های پیچیده در زمینه‌هایی مانند پیش‌بینی عددی آب‌وهوا، ژئوفیزیک، کریستالوگرافی یا بلورنگاری، شیمی محاسباتی و... کمک می‌کند.

بسیاری از صاحبان شرکت‌های بزرگ فناوری در کودکی عاشق بازی‌های رایانه‌ای بودند

به نظر می‌رسد این مسئله فراتر از یک تصادف باشد. همچنین بسیاری از افراد موفق در این حوزه کار خود را با توسعه بازی‌های رایانه‌ای آغاز کردند. به عنوان مثال بنیانگذاران اپل یعنی استیو وزنیاک(Steve Wozniak) و استیو جابز(Steve Jobs) ابتدا با توسعه بازی ویدئویی خود به نام Breakout به موفقیت دست یافتند. آن‌ها کمی بعد به دو نفر از تأثیرگذارترین افراد در حوزه فناوری مبدل شدند و به میلیاردها دلار درآمد دست یافتند.

سه نوع هکر وجود دارد؛ مخرب، خیرخواه و چیزی بین این دو!

اولین نوع، هکرهای کلاه‌ سیاه(Black hat) هستند که در نفوذ به شبکه‌های رایانه‌ای با برنامه‌های مخرب تخصص دارد. غالباً آن‌ها سعی می‌کنند رمزهای عبور، کارت‌های اعتباری و سایر انواع اطلاعات حساس را سرقت کنند و از کاربران اینترنت در ازای دریافت پول باج‌خواهی کنند.

از سوی دیگر، کلاه سفیدها(White hat) عمدتاً از مهارت‌های خود در امور خیر استفاده می‌کنند. برای مثال توسط شرکت‌ها به‌کار گرفته می‌شوند تا حفره‌های امنیتی را در زیرساخت‌های آنلاین ارتباطی و فناوری اطلاعات بیابند.

کلاه خاکستری‌ها(Grey hats) نیز ترکیبی از این دو هستند و به مردم کمک می‌کنند. در عین حال گاهی هم از نقاط آسیب‌پذیر شبکه‌ها برای پرداخت صورت‌حساب‌های خود بهره می‌برند!

اولین بازی رایانه‌ای، سود مالی برای سازندگان خود به همراه نداشت

این بازی با عنوان Spacewar (Steve Russel)، از ۰ تا ۱۰۰ توسط استیو راسل برنامه‌نویس جوان کامپیوتر و گروه پرشور برنامه‌نویسان وی ساخته شد. استیو و گروهش تصمیم گرفتند از مردم برای بازی Spacewar هزینه‌ای دریافت نکنند و در عوض آن را با هرکسی که می‌خواهد امتحان کند به اشتراک بگذارند. راسل همچنین یکی توسعه‌دهندگان اصلی زبان برنامه‌نویسی لیسپ در کنار جان مک‌کارتی (John McCarthy) است.

ناسا هنوز از کدها و برنامه‌های دهه ۷۰ در فضاپیمای خود استفاده می‌کند

به گفته کارشناسان، ناسا تصمیم ندارد کد جدیدی بنویسد یا برنامه‌های جدیدی را طراحی کند زیرا انجام این کار بسیار گران تمام می‌شود. از این گذشته، اجرای برنامه‌های جدید نیاز به آزمایش‌های زیادی دارد تا احتمال وقوع شکستی فاجعه‌بار به حداقل برسد. در عوض آن‌ها ترجیح می‌دهند از همان فناوری کدنویسی قدیمی‌تر استفاده کنند که ثابت شده است قابل اعتماد، ایمن و بدون هزینه است.

بیشتر بخوانید:

تحول در نظام آموزش کودکان با بازی/ می‌توان با بازی‌های رایانه‌ای سطح یادگیری را افزایش داد

تولد فرزند ناخلف فناوری در قرن ۲۱/ از بیماری سایبری چه می‌دانید؟

به طرز شگفت‌انگیزی، کدهای مورد استفاده در یکی از فضاپیماهای شاخص ناسا یعنی «شاتل فضایی» نسبت به گوشی‌های هوشمند و سایر ابزارهای فناوری امروزی ساده‌تر است!

اولین باگ کامپیوتری از کجا آمد؟

در دنیای برنامه‌نویسی باگ به خطایی اطلاق می‌شود که باعث خرابی یا بروز رفتار غیرمتداول در اجرای برنامه شود. این لغت برای اولین بار توسط توماس ادیسون در سال ۱۸۷۸(برای اشاره به خطاهای فنی آن دوره) به‌کار گرفته شد اما سرانجام به حوزه کامپیوتر راه پیدا کرد. با این حال در سال ۱۹۴۷ بود که اولین مورد باگ کامپیوتری ثبت شد. واژه bug در زبان انگلیسی به معنای حشره است. گریس‌ هاپر(Grace Hopper)، افسر نیروی دریایی آمریکا در حال کار بر روی کامپیوتر Mark II بود که متوجه شد یک شب‌پره در رله آن گیر کرده است بنابراین باعث اختلال در عملکرد آن می‌شود.

او هنگامی که شب‌پره را از آنجا برداشت مشکل رفع شد. هاپر در خاطرات خود نوشت: «اولین مورد واقعی باگ(حشره) کامپیوتری پیدا شد!»

انتهای پیام/۴۱۴۴/پ