چگونه فلسفه پزشکی، دید بهتری به پزشک می‌دهد
استادیار گروه فلسفه علم دانشگاه آزاد اسلامی معتقد است فلسفه پزشکی، فهمِ بهتر و قوی‌تری به طبیب خواهد داد تا برخوردی بهتر با بیمار داشته باشد.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، احمدرضا همتی مقدم، استادیار گروه فلسفه علم دانشگاه آزاد اسلامی با بیان اینکه ماهیتِ سلامت و بیماری، صرفاً تأملی در بابِ ریشه‌های فلسفی نیست، بلکه تأثیراتی اخلاقی و اجتماعی را دربر می‌گیرد، خاطرنشان ساخت: فلسفه پزشکی بر دانش پزشکی تأثیراتی بسیار برجسته دارد و این نقطه تمایزِ این‌گونه از فلسفه با دیگر شقوق فلسفی در علومی نظیر فیزیک است.
همتی مقدم با مبحث منطقِ تشخیص در پزشکی اشاره کرد که بسیار در عالمِ پزشکی کمک‌کننده بوده و پزشک را بر آن می‌دارد که در زمان حضور بر بالینِ بیمار، دست به استنتاج بزند و ماهیتِ سلامت و فلسفه احتمالات را به کار گیرد.
وی معتقد است فلسفه پزشکی، فهمِ بهتر و قوی‌تری به طبیب خواهد داد تا برخوردی بهتر با بیمار داشته باشد.
همتی مقدم به مفهومی در فلسفه اشاره کرد که به تقدم‌ها بازمی‌گردد؛ مثلاً مقوله‌ای در بررسی‌های فلسفی، بر موضوعی دیگر تقدم می‌یابد و تعریفِ آن به مقولة اول، وابسته است.
استادیار گروه فلسفه علم دانشگاه آزاد اسلامی با استناد به موضوع برنامه این سخن خود را تکمیل کرد: مثلاً می‌گوییم سلامت بر بیماری تقدم دارد؛ یعنی تعریفِ بیماری، به تعریفی [فلسفی] از بیماری وابسته است.
همتی مقدم با بیان این مطلب افزود: گاه می‌گوییم بیماری از لحاظ معرفتی بر سلامت تقدم دارد؛ یعنی شناختِ سلامت مستلزمِ شناخت بیماری است و یا اینکه سلامت را به لحاظ معرفتی مقدم بر بیماری بدانیم.
وی درعین‌حال تاکید کرد: نگریستنِ به انسان به‌عنوان موجودی صرفاً مکانیکی تعریفی دیگر از سلامت را به دست می‌دهد؛ نسبت به زمانی که انسان واجدِ ابعادی دیگر در نظر گرفته شود.
همتی مقدم خاطرنشان ساخت: وقتی یک تئوری در ذهن نداریم، پس نمی‌توانیم وارد بحث سلامت و بیماری شویم؛ یعنی ابتدا بایستی انسان را به‌عنوان یک موجود فیزیکیِ صرف در نظر گیریم و یا و را موجودی ذو ابعاد معرفی کنیم و بعد از مشخص‌کردن ماهیتِ انسان، سپس باید قدم در راهِ ارائه تعریف در بابِ فلسفه سلامت و بیماری بگذاریم.
همتی مقدم ادامه داد: اکثر تعاریفی که میان فلاسفه پزشکی مطرح است، ابتدا با تعریفِ بیماری آغاز شده و برخی دیگر ابتدا دست به تعریفِ سلامت زده‌اند. دستة اول، فقدانِ بیماری را به مفهومِ سلامتی می‌دانند. یعنی ابتدا باید بیماری را شناخت.
وی گفت: کمتر گروهی از فلاسفه پزشکی دیده شده‌اند که تعریفی مجزا از بیماری و سلامتی را توأمان ارائه داده‌اند. همچنین عده‌ای درگیر معتقدند نمی‌توان به‌راحتی مباحثی نظیر بیماری و سلامت را تعریف کرد چراکه انسان ساخته شده از ارگان‌های مختلف است و باید ارتباط انسان را اجتماع را نیز در نظر گرفت.
انتهای پیام/
انتهای پیام/
