علیزاده مقدم در گفت‌وگوی تفصیلی با آنا؛
استارت‌آپ‌ها ظرفیت‌سنجی و نیازسنجی دقیقی از جامعه توان‌یابان ندارند
مشاور کسب و کارهای نوپا گفت: به دلیل مشکلات اقتصادی استارت‌آپ‌ها ظرفیت‌سنجی و نیازسنجی دقیقی از جامعه توان‌یابان نداشته‌اند و باید دولت از برنامه‌های فناوری اطلاعات که با این قشر از جامعه در ارتباط است حمایت کند.
به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا- علیرضا باجلان، فناوری با سرعت بالا در حال عبور از تمامی مرزهای ذهنی انسان است و تغییرات این حوزه به حدی بوده که قطعاً تا کمتر از دو دهه پیش بسیاری از مردم تصور استفاده از ابزارهای کنونی را نمی‌کردند. یکی از مزیت‌های بزرگ و قابل ارزش توسعه شگفت‌انگیز فناوری فراهم شدن امکان استفاده عادلانه از تمامی دستگاه‌های هوشمند برای همه اقشار جامعه است. اکنون توان‌یابان به عنوان یکی از پرجمعیت‌ترین ساکنان کره زمین به لطف پیشرفت علم و فناوری به ابزارهای مختلفی دسترسی دارند و بسیار راحت‌تر از گذشته می‌توانند نیازهای روزمره خود را برطرف کنند.
در ایران نیز اقدامات ارزشمندی در زمینه دسترس‌پذیر ساختن ابزارهای مختلف فناوری برای توان‌یابان صورت گرفته است ولی اعضای این جامعه هنوز با چالش‌های زیادی روبه‌رو هستند و باید حمایت بیشتری از فعالان این حوزه صورت گیرد. به منظور آگاهی از وضعیت دسترس‌پذیری فناوری‌های مختلف برای توان‌یابان و فرصت‌های ایجاد شده به واسطه توسعه ابزارهای دیجیتال با شکوه علیزاده مقدم مشاور کسب‌وکارهای نوپا گفت‌وگو کردیم. در ادامه مشروح این گفت‌وگو را مشاهده می‌کنید:
آنا: فعالیت شما در ارتباط با توان‌یابان دقیقاً چیست و از لحاظ دسترس‌پذیری ابزارهای فناوری اطلاعات وضعیت کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
علیزاده مقدم: قسمتی از فعالیت‌های بنده در اتباط با سازمان فناوری اطلاعات است و در پروژه‌های مشترک با این سازمان به عنوان مدرس مهارت‌های نرم برای استارت‌آپ‌ها فعالیت می‌کنم. به طور جزئی‌تر بنده مشاور چند سازمان هستم که به طور مستقیم با توان‌یابان کار می‌کنند. در تعدادی از این موسسه‌ها توانایی توان‌یابان مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و به آنها اعلام می‌شود که می‌توانند وارد مشاغل دیجیتال شوند یا خیر؟ پس از این مرحله شغل مناسب برای این افراد نیز انتخاب می‌شود.
آماده‌سازی توان‌یابان برای کارآفرینی
در حال حاضر در یکی از این مؤسسه‌ها طراحی صنایع دستی را به توان‌یابان یاد می‌دهند و هدف مؤسسه این است که شرایط لازم برای فعالیت توان‌یابان در دنیای دیجیتال را فراهم کرده و آنها را آماده نقش‌آفرینی در آینده کند. آنها آموزش‌های لازم را در این مؤسسه می‌بینند و در شرایطی قرار می‌گیرند که روزی کارگاه خودشان را تأسیس کنند. برای آماده‌سازی توان‌یابان تنها روی ضعف‌های جسمانی آنها تمرکز نمی‌شود بلکه تلاش می‌کنیم مشکلات خانوادگی را نیز برطرف کنیم.
بیشتر بخوانید:
نابینان دسترسی یکسانی به اینترنت ندارند/ نقش رسانه در فرهنگ‌سازی رفتار با معلولان
برای مثال برخی از توان‌یابان دچار عارضه نخایی هستند و قادر به انجام هیچ فعالیت فیزیکی نیستند ولی می‌توان از آنها برای نظارت در کارخانه‌های بزرگ استفاده کرد. به عنوان مثال فردی توان‌یاب برای حصول اطمینان از اینکه تمامی فعالیت‌ها به درستی انجام می‌شود و همه سرکار خود هستند فیلم دوربین‌های مدار بسته کارخانه را مشاهده و نتیجه مشاهده خود را گزارش می‌دهد به این ترتیب دیگر نیاز نیست هر روز رئیس یا مدیرعامل وقت خود را صرف دیدن فیلم‌ها کنند.
آنا: اکوسیستم استارت‌آپی چه رویکردی در قبال جامعه توان‌یابان دارد؟
علیزاده مقدم: متأسفانه در اکوسیستم استارت‌آپی کشور ظرفیت‌سنجی و نیازسنجی دقیقی برای توان‌یابان صورت نمی‌گیرد. به عنوان مثال تاکنون گروهی برای طراحی اپلیکیشنی خاص برای مبتلایان به اوتیسم اعلام آمادگی نکرده است. اپلیکیشن‌های تلفن همراه میتواند به این افراد کمک کند تا به راحتی فیلم ببینند و کتاب صوتی گوش بدهند و حتی خودشان تولید محتوای دیجیتال داشته باشند. بسیاری از مبتلایان به این بیماری صدای خوبی دارند و می‌توانند به جای گویندگان کتاب‌های صوتی صحبت کنند.
دیگر مسئله برای دسترس‌پذیر ساختن ابزارهای فناوری اطلاعات مشکلات اقتصادی است. ان‌جی‌اوهایی که در این زمینه فعال هستند معمولاً منابع مالی گسترده‌ای ندارند و از همین رو نمی‌توانند ابزارهای زیادی را برای توان‌یابان فراهم کنند.
آنا: فعالیت‌هایی که به آنها اشاره کردید چقدر در ایجاد انگیزه در توان‌یابان نأثیر داشته و آیا فرصت‌های شغلی بیشتری را برای آنها فراهم کرده است؟
علیزاده مقدم: در عصر تکنولوژی وقتی پیشرفت فناوری را در نظر می‌گیرید یک طرف آدم‌های متخصص هستند و فناوری‌هایی جدید را به جامعه ارائه می‌دهند اما اینکه استقبال جامعه از این فناوری‌ها چطور است موضوع دیگریست. برخی از مردم زودتر با ابزارهای جدید ارتباط برقرار می‌کنند و عده‌ای نیز صبر می‌کنند تا ببینند دستگاه‌های پیشرفته چقدر روی زندگی عموم مردم تأثیر می‌گذارد و در نهایت نیز افرادی که نسبت به پیشرفت فناوری بدبین هستند شروع به استفاده از ابزارهای جدید می‌کنند.
البته شرایطی که گفته شد برای افرادی است که از نظر جسمی و روانی در وضعیت عادی قرار دارند. تجربه نشان داده است توان‌یابان به خوبی با فناوری‌های پیشرفته کنار آمده در مورد مدت کوتاهی خود را با آنها هماهنگ می‌سازند. قطعاً معلولیت برای این توان‌یابان محرومیت نیست و آنها می‌توانند قابلیت‌های زیادی را از خود نشان دهند. همه مردم باید به این موضوع توجه کنند که که جامعه توان‌یابان کسانی هستند که در کنار مشکلاتی که بقیه دارند با مسئله‌ای به نام معلولیت هم مواجه هستند. این افراد آنقدر از نظر روانی، فکری و عصبی تحت فشار هستند و مشکلات خاص خود را دارند که باید بیش از حداقل‌هایی برای آنها فراهم شود.
آنا: برای تسریع در روند دسترس‌پذیری شما چه پیشنهادی دارد؟
علیزاده مقدم: اگر برنامه‌ای برای جامعه در نظر گرفته می‌شود آن برنامه‌ریزی باید بلند مدت باشد. امروز فناوری اطلاعات شرایطی را فراهم ساخته که برای انجام بسیاری از کارها نیازی به حرکت کردن و تکان خوردن نیست و توان‌یابان به راحتی می‌توانند در مشاغل دنیای دیجیتال جایگاه خود را پیدا کنند و ضمن بهره‌گیری از ابزارهای پیشرفته تقریباً همه فعالیت‌هایی را که افراد سالم انجام می‌دهند آنها نیز انجام دهند. بسیاری از افرادی که توانایی تولید نرم‌افزار و سخت‌افزار را دارند باید دو نقش برای خود در نظر بگیرند یکی کاربر و دیگری تولید کننده. برنامه‌ریزی صحیح در جامعه به فرد معلول، خانواده و کسانی که از او حمایت مالی می‌کنند این آمادگی ذهنی را می‌دهد که توان‌یابان نیز توانایی لازم برای انجام هرکاری را دارند.
لزوم حمایت دولت از اپلیکیشن‌های مخصوص توان‌یابان
اکنون ۹۰ درصد توان‌یابان در جامعه آسیب‌دیده هستند. نباید این واقعیت را فراموش کنیم که جامعه‌ای که حداقل حمایت را از نظر اعصابی و رفتاری از توان‌یابان دارد زمینه لازم را برای عقب‌افتادگی این قشر فراهم می‌کند. پس تصور اینکه معلولان تنها به حمایت مالی نیاز دارند اشتباه است و اکنون دسترس‌پذیر ساختن ابزارهای فناوری اطلاعات کمک شایانی به زندگی این افراد می‌کند. از طرف دیگر بلوغ استفاده از اپلیکیشن‌های سازگار با توانایی‌های معلولان باید در سایر اعضای جامعه به وجود آید.
اکنون برای بیماری مبتلا به اوتیسم نرم‌افزارهایی مخصوصی طراحی شده است ولی هنوز آنطور که باید کارایی لازم را ندارد. طی ۵ ساله گذشته دسترسی عموم مردم به اینترنت و فناوری اطلاعات تا حد زیادی افزایش یافته ولی میزان دسترس‌پذیری معلولان نغییر چندانی نکرده است. اصل موضوع این است که تمامی پیشرفت‌هایی که در استارت‌آپ‌ها رخ می‌دهد در صورتی به موفقیت تبدیل می‌شود که سودآور باشد و نظر سرمایه‌گذاران را جلب کند. باتوجه به اینکه معمولاً اپلیکیشن‌های مخصوص توان‌یابان کاربران کمتری نسبت به سایر اپلیکیشن‌ها دارد سرمایه‌گذاران نیز تمایل چمدانی به صرف هزینه برای آنها ندارند و در این گونه موارد باید دولت حمایت‌های لازم را انجام دهد. در نهایت هم نتیجه این خواهد شد که با کارآفرینی و افزایش دسترس‌پذیری برای توان‌یابان سود آن هم برای دولت و هم برای همه مردم خواهد بود.
انتهای پیام/۴۱۴۴/
انتهای پیام/
