چرا بدن انسان به «روی» نیاز دارد؟
به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، بدن انسان برای حیات به ویتامینها و مواد معدنی مختلفی نیاز دارد و هر کدام از آنها نقش مؤثری در تقویت عملکرد اعضای مختلف بدن دارند. یکی از مواد معدنی مفید و ضروری برای انسان «روی» است. این ماده معدنی به طور طبیعی در بسیاری از غذاهای مصرفی روزانه وجود دارد ولی در صورت کمبود «روی» باید به پزشک متخصص مراجعه کرده تا داروی مناسب تجویز و مصرف شود. در ادامه مطالبی مفید در مورد ماده معدنی «روی» بیان میکنیم:
روی یا زینک را بهتر بشناسیم
زینک(روی) نوعی مینرال است که بدن برای سالم ماندن به آن احتیاج دارد! این ماده معدنی به طور طبیعی در بدن تولید نمیشود از همین رو باید آن را از طریق غذا یا مکملها به دست آوریم. روی به سیستم ایمنی بدن کمک می کند تا باکتریها و ویروسهای مهاجم را از بین ببرد. بدن برای ساخت پروتئین و DNA به روی نیاز دارد. رشد و تکامل در دوران بارداری، شیرخوارگی و کودکی و همچنین جهت بهبود زخم، حس مناسب چشایی و بویایی به روی نیاز دارد.
از چه مواد غذایی زینک مورد نیاز بدن را تامین کنیم؟
در بسیاری از مواد غذایی روی به مقدار کافی وجود دارد و هر نفر با مصرف آنها میتواند مقدار مورد نیاز بدن را تأمین کند. از جمله ای این مواد غذایی می توان صدف(صدف، خرچنگ، خرچنگ دریایی)، گوشت(گوشت گاو، گوشت بره و گاو نر)، طیور(بوقلمون و مرغ)، ماهی(ساردین، ماهی آزاد)، حبوبات(نخود، عدس، لوبیای سیاه، لوبیای قرمز)، آجیل(دانه کدو تنبل، بادام هندی، دانه کنف)، محصولات لبنی(شیر، ماست و پنیر)، تخم مرغ، غلات کامل(جو دوسر، کینوا، برنج قهوهای) و سبزیجات خاص(قارچ، کلم پیچ، نخودفرنگی، مارچوبه و برگ چغندر) اشاره کرد. روی موجود در منابع گیاهی مانند حبوبات و غلات کامل با بازدهی کمتری جذب بدن میشوند.
کمبود روی چه آسیبهایی به بدن میزند؟
افرادی که رژیم غذایی سالم دارند معمولاً دچار کمبود روی نمیشوند. کمبود این ماده معدنی باعث اختلال در رشد نوزادان و کودکان، تأخیر در بلوغ جنسی ریزش مو، اسهال، بثورات پوستی و کاهش اشتها، کاهش وزن، مشکلات ترمیم زخم و کاهش توانایی چشایی میشود.
آیا روی مصرف زیاد روی به بدن آسیب میزند؟
مصرف بیش از حد زینک میتواند آسیب زننده باشد و علائمی مانند حالت تهوع، استفراغ، کاهش اشتها ، کرامپهای شکمی، اسهال و سردرد نشانههای ازدیاد روی این ماده معدنی در بدن است.
آیا روی با داروها یا سایر مکملهای غذایی تداخلی دارد؟
مکملهای غذایی حاوی روی با برخی از داروها تداخل دارد. یعنی بعضی از داروها سطح روی را در بدن کاهش میدهند. مصرف مکمل غذایی روی به همراه آنتی بیوتیکهایی مانند سیپروفلوکساسین و تترا ساکلین باعث کاهش میزان جذب دارو و ماده معدنی میشود. پزشکان توصیه میکنند آنتی بیوتیک را حداقل ۲ ساعت قبل یا 4 تا 6 ساعت پس از خوردن مکمل غذایی روی مصرف کنند.
مکمل های غذایی حاوی روی می تواند میزان پنیسیلامین (داروی درمان آرتریت روماتوئید) را کاهش دهند. داروهای تیازیدی و دیورتیک تیازید مانند هیدروکلروتیازید میزان دفع روی از طریق ادرار را افزایش میدهد. از همین رو باید قبل از مصرف این داروها با پزشک یا داروساز مشورت شود.
کدام دسته از افراد در معرض کمبود روی هستند؟
افرادی که جراحی دستگاه گوارش انجام دادهاند، گیاه خواران و نوزادان بالای ۶ ماه که از شیر مادر تغذیه می کنند و افراد مبتلا به بیماری کم خونی داسی شکل در معرض کمبود روی هستند. در شیر مادر روی کافی برای نوزادان بالای ۶ ماه وجود ندارد. گروههایی از این نوزادان که شیرخشک مصرف نمیکنند باید غذاهایی مانند گوشت های پوره بخورند تا دچار کمبود روی نشوند.
چه میزان روی در روز مصرف کنیم؟
برای جلوگیری از مصرف بیش از حد روی باید از خوردن مکملهای این ماده معدنی با دُز بالا خودداری کرد مگر اینکه توسط پزشک متخصص توصیه شده باشد. برای مردان بزرگسال ۱۱ میلیگرم و برای زنان بزرگسال ۸ میلیگرم مصرف روی در روز توصیه شده است. بهتر است فقط از طریق رژیم غذایی میزان روی مورد نیاز بدن را تأمین شود. بیشترین سطح قابل تحمل روی ۴۰ میلیگرم در روز است. البته در افراد مبتلا به کمبود روی که ممکن است نیاز به مکملهایی با دُز بالاتری باشد.
انتهای پیام/۴۱۴۴/
انتهای پیام/