دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
16 خرداد 1400 - 10:55
دفتر وکالت آنا/۹۷

جرم توهین به دیگران چیست؟

عطف به اینکه در منازعات کلامی ممکن است شخصیت و حیثیت افراد تحت شعاع قرار بگیرد، این پرسش مطرح می‌شود که قانون‌گذار در چنین شرایطی چه حقوق و مجازات‌هایی را برای طرفین در نظر گرفته است؟
کد خبر : 586257
توهین



به گزارش خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری آنا، توهین و فحاشی از جمله مواردی است که امکان دارد در روابط افراد در سطح جامعه رخ بدهد اما از آنجایی که در میان این برخوردهای کلامی ممکن است آبرو و حیثیت افراد دست‌خوش اتهام‌زنی قرار بگیرد و یا شخصیت فرد مورد اهانت قرار گرفته، توسط اهانت کننده زیر سوال برود، این پرسش مطرح می‌شود که آیا قانون حق و حقوقی برای اهانت شونده در نظر گرفته است؟



طبق قانون مجازات اسلامی، توهین یکی از جرائم علیه حیثیت معنوی اشخاص به شمار می‌رود. براین اساس توهین و فحاشی نه تنها در قانون جرم شناخته شده بلکه در قرآن و احادیث و روایات بسیار مذموم شمرده شده و از لحاظ اخلاقی و عرفی امری بسیار ناپسند محسوب می‌شود.



بررسی توهین و فحاشی در قانون مجازات اسلامی



در فصل پانزدهم قانون مجازات اسلامی، مجازات‌های بازدارنده تحت عنوان «هتک حرمت اشخاص» به موضوع توهین و فحاشی پرداخته شده است. همچنانکه بر اساس ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی «توهین به افراد از قبیل: فحاشی و استعمال الفاط رکیک، چنانچه موجب حد قذف نباشد، به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه و یا پنجاه هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی خواهد بود.»




نکته حائز اهمیت این است که طبق ماده ۱۰۴ قانون مجازات اسلامی، جرم توهین و فحاشی به عنوان یک جرم قابل گذشت شناخته می‌شود.


توهین شامل چه رفتارهایی می‌شود؟



اهانت و یا توهین می‌تواند به هر شکل و وسیله‌ای اعم از گفتار، رفتار، نوشتار و حتی با اشارات دست و چشم؛ و یا به وسیله ارسال پیامک، ایمیل یا تلفن رخ بدهد.علاوه بر این ممکن است فحاشی و استعمال الفاظ رکیک نمونه بارز توهین باشد، اما گاهی رفتارها و گفتارهای دیگری بنا به شرایط در زمره‌ جرم توهین قرار می‌گیرد و مشمول مجازات و کیفر خواهد بود.




شرط مهم تحقق جرم توهین، «موهن بودن رفتار» است. به عنوان مثال صرف خشونت در گفتار یا فریاد زدن را نمی‌توان توهین کیفری محسوب کرد. لذا تشخیص موهن بودن رفتار با «عرف» است به این ترتیب که شخصیت فرد مقابل، وضعیت اجتماعی و فرهنگ عمومی در توهین آمیز بودن یا نبودن رفتاری تاثیر زیادی دارد. برای نمونه در بسیاری از کشورها در آوردن زبان در مقابل دیگری توهین‌آمیز و رفتاری زننده و زشت است. به عنوان نمونه در سال ۱۹۹۹ دادگاهی در شهر رم ایتالیا، فردی را که با بیرون آوردن زبانش به همسایه‌اش توهین کرده بود، به پرداخت دو هزار دلار جریمه محکوم کرد. اما در تبّت، میزبان پس از خروج مهمان با در آوردن زبانش به او ادای احترام می‌کند و با بیرون آوردن زبان این نکته را می‌رساند که از هم صحبتی با او لذت برده، بنابراین جرم‌انگاری رفتارها بسته به عرف جامعه است.



گفتنی است که جرم توهین و فحاشی یک جرم مطلق است. به این معنی که حتی اگر توهین شونده (به دلیل روحیه بزرگوارانه یا برعکس روحیه‌ ذلیل و خفیف) ناراحت و متاثر نشود، باز جرم توهین اتفاق افتاده است و می‌تواند از توهین کننده شکایت کند.




شرایط اثبات جرم توهین و فحاشی چیست؟



طبق ماده ۱۶۰ قانون مجازات اسلامی در مورد راه‌های اثبات جرم عبارتند از « اقرار، شهادت، علم قاضی و قسامه و سوگند در موارد مقرر قانونی.» لذا شهادت شهود نقش تعیین کننده‌ای در اثبات جرم دارد.



علاوه بر این آگاهی قاضی از دیگر موارد تاثیرگذار در اثبات جرم است. می‌توان از مدارک و مستندات محکمه پسندی که موجود است، در جهت افزایش آگاهی علم قاضی استفاده کرد. همچنین فیلم، عکس، صوت، پیامک، چت، اسکرین شات و مواردی از این دست دلیل قطعی نیستند. اما می‌توان آن‌ها را به عنوان اماره (کمک به علم قاضی) به دادگاه ارائه کرد.



انتهای پیام/۴۱۵۸/






انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب