دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
در گفت‌وگو با آنا مطرح شد؛

خودکشی برخی از کارورزان و دستیاران به دلیل مسائل روانی و اقتصادی

دبیر شورای صنفی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: عوامل روانی و اقتصادی باعث فشارهایی به برخی از کارورزان و دستیاران شده است که به فکر مهاجرت و خودکشی میفتند.
کد خبر : 579803
خودکشی دانشجویان پزشکی

مهدی تیزرو، دبیر شورای صنفی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه صنفی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، با اشاره به خودکشی‌های اخیر در بین دانشجویان پزشکی اظهار کرد: حتماً این خودکشی‌ها در بین دانشجویان اعم از رزیدنت‌ها و اینترن ها را شنیده‌اید و خاطر شما نیز مانند همه ما از این بابت مکدر و تلخ شده است.


وی افزود: وظایفی که قانوناً در شرح وظایف دستیار و کارورز نیست از سمت دیگران حتی سوپروایزر بیمارستان به آنان تحمیل می‌شود از سوی دیگر وقتی دستیار یا کارورز با این حجم کاری بالا با بیمار یا همراه یک بیمار مواجه می‌شود که بدون در نظر گرفتن شرایط بیمارستان صرفاً به دنبال سریع‌تر راه افتادن کار خود است طبعاً در برخی موارد موجب نزاع می‌شود و اتفاقی که در بین سیاه‌نمایی‌های رسانه‌ها هرگز دیده نمی‌شود.


دبیر شورای صنفی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بیان کرد: وقتی دستیار و کارورز ما، مورد خشونت جانی و کلامی قرار می‌گیرد، دیده نمی‌شود و حتی سلبریتی‌هایی که نام مردمی بودن را با خود می‌کشند نیز به دستیاران و کارورزان رحم نمی‌کنند و با سیاه‌نمایی‌های رسانه‌ای خود سعی در اهریمن‌سازی از دانشجویان پزشکی دارند.


دستیار سال بالایی، دستیار سال پایین تحت‌ امر خود می‌داند


تیزرو خاطرنشان کرد: مشکل دیگری که وجود دارد سیکل معیوب دستیاری است که دستیار سال بالایی، دستیار سال پایین خود را به شکل فردی تحت‌الامر می‌داند و این امر مورد فشار کاری زیاد برای دستیاران سال پایین‌تر می‌شود که البته در همگان این موضوع صدق نکرده اما همین تعداد اندک باعث فشارهای روانی و جسمی بالا بر دانشجویان می‌شود. البته پرسنل‌های دیگر مثل سوپروایزرها و… نیز کارهای غیرمعمولی را بر دستیاران و کارورزان اعمال می‌کنند که این کارها نیز باری اضافه و فشار بیشتر بر آن‌هاست.


حقوق کم کارورزان و دستیاران


وی ادامه داد: مسئله بعدی و از همه مهم‌تر، حقوق کارورزان و دستیاران است. وقتی حقوق یک کارورز یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان و حقوق یک دستیار یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان است، چگونه این فرد زندگی خود را اداره کند؟ آیا حجم کاری که بر دوش آن‌هاست با این حقوق همسان است؟ این حقوق حتی از حقوق پایه کارگری نیز پایین‌تر است و دانشجویان انگیزه و هدفی برای کار و همکاری نمی‌بینند! در واقع بیشترین خدمات درمانی در بیمارستان‌های آموزشی از طرف دانشجویان کارورز و دستیار ارائه می‌شود و حقوق بسیار پایین و به حساب نیامدن این دوره برای سابقه کار، خاطر همه دانشجویان را مکدر کرده است.


این فعال دانشجویی افزود: عوامل روانی و اقتصادی باعث فشارهایی به برخی از کارورزان و دستیاران شده است که به فکر مهاجرت و خودکشی میفتند. امیدواریم با نگاه مساعدت‌آمیز وزارت بهداشت آیین‌نامه این دانشجویان اصلاح شود و دانشجویان از حداقل حقوق روانی و مالی خود بهره‌مند شوند.


انتهای پیام/۴۱۱۸/

انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب