۵ وظیفه انسان در قبال نعمتهای خداوند
به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگ گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، حجتالاسلام والمسلمین محمد شریفانی، مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه آزاد اسلامی به شرح دعای افتتاح در پنجمین روز ماه مبارک رمضان پرداخت.
وی عنوان کرد: در گفتار پنجم دعای افتتاح میخوانیم «الْحَمْدُ لِلّهِ بِجَمِیعِ مَحامِدِهِ کُلِّها، عَلَی جَمِیعِ نِعَمِهِ کُلِّها». در واقع حمد خدا مظاهر فراوانی دارد و شامل حمد عملی، علمی، عرفانی، مکرر و عاجزانه است و به شکلهای گوناگونی میتوانیم به حمد خدا بپردازیم؛ در این فراز دعا میخواهیم بگوییم که خدایا به هر شکلی که میشود تو را ستود، ستایشت میکنم. نعمتهای خدا حد و حساب ندارد و تمام نعمتهایت را سپاس میکنم.
ستایش بر نعمتهای خداوند از وظایف انسان است
مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه آزاد اسلامی با بیان اینکه نعمتهای خداوند متعال شاخصههایی دارد، گفت: حمد بر نعمتها یکی از مهمترین وظایف ماست. یکی از شاخصههای نعمتهای خدا کثرت است. در قرآن میخوانیم «إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها»، هر چه بخواهم نعمتهای تو را بشمارم، نمیتوانم بشمارم. در جای دیگر از قرآن میخوانیم «أَسْبَغَ عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَه وَبَاطِنَه»، نعمتهای خدا اصلاً قابل شمارش نیست. در واقع کیفیت نعمتهای خدا قابل درک نبوده و کمیّت آن قابل شمارش نیست.
وظیفه ما در برابر نعمتهای خدا چیست؟
شریفانی ادامه داد: در دعای عرفه میخوانیم لو حاولتُ و اجتهدتُ مدی الأعصار و الأحقاب لو عُمّرتها أن اؤدی شُکرَ واحده من أنعمک ماستطعتُ ذلک»، نعمتهای خداوند شامل چشم، گوش، زبان، عقل و... خیلی عمق و کیفیت دارد. وظیفه ما در برابر نعمتهای خدا چیست؟ نخست، حمد و سپاس با تمام شکلهای آن است. دوم، مرتب یاد کردن نعمتهای خداست. سوم، توجه و عدم غفلت است. هیچوقت نباید از نعمتهای خدا غافل شویم. در روایات داریم «تُجهَلُ النِّعَمُ ما أقامَت ، فإذا وَلَّت عُرِفَت»، نعمتها تا هستند ناشناختهاند و همین که رفتند (قدرشان) شناخته میشوند. تا زمانی که نعمتها هستند، معصوم فرمود ما نسبت به آن جاهلیم. وقتی نعمت رفت، آن میشناسیم. باید کاری کنیم که قبل از رفتن، جاهل به نعمت نباشیم.
وی خاطرنشان کرد: وظیفه چهارم در برابر نعمتها، نگهداری و محافظت است. معصوم فرمود «إحذروا نفارَ النّعم فَما کُلّ شاردٍ بِمردود»، مواظب باشید که نعمتها از دستتان فرار نکند. اگر نعمت رفت دیگر معلوم نیست برگردد، تا نرفته قدرش را بدان. پنجمین وظیفه ما در برابر نعمتها، بذل نعمت است. آن چیزی را که خدا به تو داده، به دیگران هم بده. در روایات میخوانیم «ان لله عبادا اختصهم بالنعم، یقرها فیهم مابذلوها للناس فاذا منعوها حولها منهم إلی غیرهم» خدا بندگانی دارد و نعمتهایی به اینها داده است. این نعمتها در دست آنها میماند، تا بین مردم بخشش کنند. وقتی که جلوی نعمتهای خدا را گرفتند و بذل نکردند، خداوند نعمت را به دست دیگران میچرخاند. در واقع این پنج وظیفه که گفته شد در برابر نعمتهای خدا بوده که همه از مظاهر حمد نعمتهای الهی است.
انتهای پیام/۴۱۱۸/
انتهای پیام/