یادداشت/ علیرضا نادعلی؛
زبان و مدیریت فرهنگی شهر
شاید برخی این‌گونه تصور کنند که زبان و ادبیات جایش میان صفحات کتاب‌ها و متون ادبی است؛ اما گستره این عرصه در روزمره‌ترین اتفاقات زندگی ما سایه افکنده است.
به گزارش گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، علیرضا نادعلی، کارشناس فرهنگی در یادداشتی خاطر نشان کرد: زبان و ادب فارسی گرچه از مهم‌ترین دغدغه‌های فرهنگی پس از انقلاب است، ولی در گذر ایام، در اثر غفلت و بی‌توجهی آحاد مردم که خود متأثر از غفلت یا تغافل، بی‌دغدغگی و یا حتی بی‌عرضگی‌های برخی از مدیران در حوزه سیاست‌گذاری یا اجرا بوده، زخم‌های پی‌درپی خورده است.
شاید برخی این‌گونه تصور کنند که زبان و ادبیات جایش میان صفحات کتاب‌ها و متون ادبی است؛ اما بنده معتقدم گستره این عرصه در روزمره‌ترین اتفاقات زندگی ما سایه افکنده است. از صحبت‌ها و مکالمات عامیانه گرفته تا محصولات ادبی نظیر کتاب، از اسامی معابر و خیابان‌های شهر تا تبلیغات و آگهی‌نماهای شهری (بیلبوردها)، از نام مغازه‌ها، کارخانه‌ها و پاساژها و مال‌ها تا اسامی نامواره‌های (برندهای) عَرضه شده در رسانه ملی و ...
نمود کلی این وضع، نشان از یک تشتت آزاردهنده فرهنگی دارد که اتفاقاً در تصویری که از هویت یکپارچه ایران امروز می‌سازد، تأثیرگذار است.
باور دارم زبان را نه به عنوان یک عنصر فانتزی، بلکه باید به عنوان یکی از محمل‌های اصلی فرهنگ دانست. می‌توان با سیاست‌گذاری و نظم‌بخشی درست، عرصه را برای ایجاد تصویری زیبا و همخوان با فرهنگ اصیل و به‌روزشده‌مان هموار کرد.
انتهای پیام/۴۱۲۹/
انتهای پیام/
