ساختمان‌های ناایمن؛ وعده و دیگر هیچ!

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، آتش سوزی برج سلمان در سال 95 در مشهد زنگ هشداری بود که مسئولان احساس کنند خطر همواره در کمین است. پس از این حادثه که خوشبختانه تلفاتی به همراه نداشت مسئولان شهری به فکر ایمن سازی ساختمان های ناایمن افتادند، اما در عمل کاری انجام نشد و رفته رفته دغدغه ها و نگرانی ها نیز کمرنگ تر شد، اما آتش سوزی بیمارستانی در تهران در سال گذشته دوباره این نگرانی ها را تازه کرد تا آن جا که پس از وقوع این حادثه ،شهردار مشهد اعلام کرد اگر مالکان ساختمان های ناایمن اقدامی در راستای ایمن سازی انجام ندهند، اسامی ساختمان ها را رسانه ای خواهد کرد.

بالاخره در پایان شهریور گذشته اسامی 12 مجتمع تجاری شامل زیست خاور، بازار رضا، بازار سرای عزیز ا... اف، پاساژ فیروزه، سراهای هفده شهریور، بازار حضرتی، بازار مرکزی، پاساژ مدرس، بازار مولوی، پاساژ فردوسی، بازار حکیم و مجتمع تجاری امینی  از سوی شهردار مشهد رسانه ای شد و تا پایان دی 99 به آن ها مهلت داده شد تا  در خصوص ایمنی خود اقدام کنند، اقدامی که هنوز عملی نشده و موجب نگرانی های شهروندان شده است.

به طوری که بنا به ادعای مسئول کارگروه ایمن سازی اماکن پرخطر مشهد، در رونوشت شکایت های مردمی که در سامانه 137 شهرداری ثبت شده و در اختیارشان قرار گرفته، مردم تقاضای رسیدگی جدی به این موضوع را داشتند و این مسئله از مطالبات مردمی بوده است. موضوعی حائز اهمیت که با جان مردم در ارتباط است و برخورداری از «شهر ایمن» یکی از مسلم ترین حقوق آنان به شمار می رود.

با وجود تشکیل کارگروهی متشکل از چندین سازمان درباره رسیدگی به وضعیت ساختمان های نا ایمن، آن چه مسلم به نظر می آید این است که هنوز اقدامی مشخص و اجرایی از طریق این کارگروه برای رسیدگی به این مراکز ناایمن صورت نگرفته و همه چیز در همان مرحله بوروکراسی های اداری در جای خود باقی مانده است. بر اساس بند 14 ماده 55 قانون شهرداری ها، اگر این مراکز  درخصوص ایمنی و رفع خطر اقدام نکنند، شهرداری راسا با مراقبت ماموران خود اقدام به رفع خطر یا مزاحمت خواهد کرد.

وجود همین ماده قانونی بیشتر از دیگر سازمان های عضو کارگروه، نگاه مردم را  به سمت شهرداری معطوف کرده است. بنابراین با وجود گذشت یک سال از این اتفاقات هنوز اقدام اجرایی مهمی از سوی شهرداری مشهد صورت نگرفته و پرونده این 12 مجتمع ناایمن که محل تردد و ازدحام جمعیت است، همچنان باز است، به طوری که طبق اظهارات مسئول کارگروه ایمن سازی اماکن پرخطر مشهد حتی یک مورد از این 12 ساختمان ناایمن هنوز تاییدیه ایمنی نگرفته اند.

12 ساختمان ناایمن از نظر میزان خطر در رده بندی بسیار بالا هستند

هادی شریعت یار، معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم و حفظ حقوق عامه  درخصوص  اقدامات صورت گرفته در این  زمینه گفت:« در کارگروه ایمن سازی اماکن پرخطر یک سری اقداماتی انجام شده است.  بازدیدهایی از اماکن تجمعی در ساختمان های پررفت و آمد مثل بیمارستان ها، هتل ها، مجموعه های ورزشی، مسکونی و دولتی انجام شده است به  طوری که حدود  117 مورد بازدید از این اماکن به عمل آمده است. همچنین جلساتی با شهرداری مناطق و برخی از این هیئت امنای بازارها در راستای اصلاح آن ها انجام شده است. درصدی از این مالکان بازارهای قدیمی اقداماتی را انجام داده  و اعلام آمادگی کرده اند اما قطعا به دلیل شرایط کرونا سختی هایی را پیش رو داریم».

وی همچنین افزود:«اماکن پرخطر سطح شهر مشهد از نظر میزان خطر به بسیار بالا، بالا و متوسط دسته بندی شده اند». شایان ذکر است که 12 ساختمان ناایمن از نظر میزان خطر در رده بسیار بالا هستند. شریعت یار در پاسخ به این سوال که این اماکن چگونه تعیین تکلیف می شوند و تا چه بازه زمانی به آن ها مهلت داده شده است،اظهار کرد:« یک درصدی از آن ها اعلام آمادگی کردند، یک جاهایی هم که خیلی ضروری بوده ملزم شده اند.

بنابراین ما باید شرایط اقتصادی را هم مد نظر قرار دهیم. به طور کلی بازه زمانی خاصی را برای همه آن ها نمی شود در نظر گرفت، هر پروژه ای با توجه به میزان خطر بازه زمانی خاصی باید برایش  درنظر گرفت. آن چه مسلم است اماکن پرخطرتر اولویت بالاتری دارند که بر اساس بند 14 ماده 55 قانون شهرداری ها، شهرداری اخطار می دهد و اگر فرد خودش اقدام به رفع خطر نکرد، شهرداری خودش رفع خطر می کند. ما در این جا می گوییم اولویت بالا یعنی اگر روزی ساختمان دچار حریق شود هیچ راه فراری وجود ندارد».

هنوز اقدام مثبتی در جهت صدور تاییدیه ایمنی 12 مرکز پرخطر صورت نگرفته است

هادی نیک نام، مسئول اجرائیات سازمان آتش نشانی شهرداری مشهد ( مسئول کارگروه ایمن سازی اماکن پرخطر مشهد) درباره نتیجه پیگیری ها گفت:« در این باره با مالکان مکاتباتی انجام شد و نقشه هایشان را برای ما ارسال کردند. ما نقشه ها را بررسی و روی نقشه ها نواقص را اعلام و جلساتی در خصوص رفع نواقص برگزار کردیم. همچنین به این  دلیل که  بیشتر بازارها متعلق به آستان قدس بود با شرکت عمران رضوی هم جلساتی برگزار کردیم اما منجر به تاییدیه یا اقدام در هیچ کدام از بازارها نشد.

به طور کلی صرفا یک سری پیگیری ها و جلساتی بوده و هنوز اقدام مثبتی درباره این 12 مجتمع که منجر به صدور تاییدیه ایمنی این مراکز شده باشد، صورت نگرفته است». وی همچنین افزود:« رونوشت شکایت های مردمی که در سامانه 137 شهرداری ثبت شده، به دست ما رسید که مردم تقاضای برخورد داشتند. در نهایت تا زمانی که مالکان آن جا نخواهند اقدامی انجام دهند، ما نمی توانیم کاری انجام دهیم».

جز برخورد قضایی و پلمب مجموعه کاری نمی توان انجام داد

مسئول کارگروه ایمن سازی اماکن پرخطر مشهد در پاسخ به این سوال که چرا بر اساس بند 14 ماده 55 قانون شهرداری ها، شهرداری مشهد رأسا به این موضوع ورود نکرده است،گفت:« این بحث مربوط می شود به تصمیمی که شورای شهر در این خصوص گرفت. در این  باره اگر ملکی اقدامات لازم را انجام نداد، با توجه به همین بند  می توانند یک جریمه 10برابری تجهیزات در نظر بگیرند، داخل کد 901 ثبت شود و شهرداری اقدام به ایمن سازی کند. ولی این اقدام صورت نمی گیرد چون ممکن است یک بازار 100 مالک داشته باشد».

وی در پاسخ به این سوال که چرا اقدامات سازمان های مربوط در کارگروه عملیاتی نشده،گفت:« فکر نمی کنم از موسسه عمران توسعه رضوی که مالک این گونه پاساژهاست، بالاتر داشته باشیم. حالا آن ها هم می گویند سرقفلی دست ماست یا نمی توانیم یک آجر جابه جا کنیم. وقتی این موسسه این طور جوابی به ما می دهد، چه توقعی از شهرداری منطقه، آتش نشانی یا دادستانی است که بخواهند به این قضیه ورود کنند؟ به جز برخورد قضایی و پلمب آن مجموعه. ضمن این که دیدگاه هیچ کدام از این سازمان ها این نیست که با این وضعیت معیشتی مردم بخواهند جایی را پلمب کنند یا برخورد قضایی بشود». شایان ذکر است روز گذشته تماس های ما با مختاری، مدیر مستغلات و بازارهای آستان قدس برای پاسخ گویی در این باره بی نتیجه ماند.

200 تا 300 مورد اماکن در گروه خطر بسیار بالا

نیک نام در پاسخ به این سوال که غیر از روند و پیگیری های اداری، به طور عملیاتی چه کار مشخصی صورت گرفته است،گفت:« صرفا کاری که می توانیم انجام دهیم این است که مکاتبه کنیم و نواقص شان را به آن ها اطلاع دهیم. وقتی متولی امر که هیئت مدیره خود آن پاساژ یا مالک آن پاساژ است  اقدامی انجام نمی دهد، ما چه کار می توانیم انجام بدهیم؟ غیر از این 12 مورد از کاربری های مختلف ما فهرستی  در اختیارتان قرار می دهیم. در دسته بندی بسیار بالا به جز همین 12 مورد، حدود 200 تا 300 مورد دیگر نیز وجود دارد. بسیاری از بیمارستان های ما جزو این اماکن هستند که خیلی از افراد دارای معلولیت آن جا نگهداری می شوند، یا خیلی از اماکن ورزشی که حدود  300یا 400 نفر در آن جا حضور دارند».

هیچ موردی پلمب نشده است

وحید اکلمی، رئیس گروه پدافند غیرعامل و پیشگیری از بحران شهرداری مشهد دیگر مسئولی است که از وی درباره اقدامات صورت گرفته پرسیدیم. او بیان کرد: « تاکنون توسط کارگروه اماکن پرخطر و ناایمن 194 بازدید و اخطاریه صادر شده که حدود 30 درصد از این ها به آتش نشانی مراجعه کردند. هیچ موردی پلمب نشده  و  20 درصد آن ها تاییدیه گرفتند. از این اماکن 51 مورد تجمعی و 50 مورد اقامتی بوده اند. در بحث اماکن پر خطر ما سامانه ای را در شهرداری راه اندازی کردیم تا برنامه ریزی جامع تری داشته باشیم».

اکلمی در پاسخ به این سوال که چرا درباره این مراکز به طور مشخص و اجرایی اقدامی صورت نگرفته است،گفت:« این مسئله موضوعی بسیار کلان تر از سطح شهرداری است. ولی نمی شود گفت فقط شهرداری در این  خصوص تصمیم گیرنده است بلکه نیازمند تعامل چند جانبه است. از سویی عملا برخورد با ساختمانی که واحدهای تجاری زیادی دارد، یک سری تبعات کلانی را برای افراد این مجموعه ها در برخواهد داشت. در واقع افراد ذی نفع و خانوارهایی که از طریق این مراکز امرار معاش می کنند کم نیست. بنابراین  تاکنون برخورد قهری با این موارد نداشته ایم». 

وی در پاسخ به این سوال که اگر این مسئله عملیاتی نیست چرا مسئولان شهرداری وعده می دادند  که تا آخر دی وضعیت این 12 ساختمان مشخص خواهد شد، خاطر نشان کرد: « نتایج پیگیری ها تقریبا مطلوب است، طی مدت یک سال تایید گرفتن این ساختمان ها جای تشویق دارد.اگر  چنین بازه ای تعیین نمی شد شما شاهد همین 20 درصد هم نبودید و این اتفاق نمی افتاد».

اگرچه بحران کرونا شرایط اقتصادی را به خصوص برای کسبه دشوار کرده و ضرورت حمایت از این صنف به خصوص در حوزه مالیات و تامین اجتماعی و ... بیش از گذشته مورد نیاز است اما از سوی دیگر آن چه اهمیت بیشتری دارد، حفاظت از جان و سرمایه همین کسبه است و البته شهروندان زیادی که در این ساختمان های ناایمن تردد دارند.

به طور قطع نگرانی مسئولان درباره تبعات برخورد جدی با مالکان این مجموعه های تجاری به لحاظ اقتصادی قابل تامل است، اما خدای نکرده اگر اتفاق مشابهی مانند فاجعه پلاسکو رخ دهد و در کنار ضرر و زیان های اقتصادی، تلفات جانی هم داشته باشیم، چطور می توانیم به این موضوع پاسخ دهیم؟ چه توجیهی می توان برای نبود ایمن سازی این ساختمان ها داشت؟

منبع: روزنامه خراسان

انتهای پیام/