چرا بیماری‌های خودایمنی در زنان بیشتر است؟
عوامل محیطی، استرس و ژنتیک نقش کلیدی در خطر ابتلای بالای زنان به بیماری‌های خودایمنی در مقایسه با مردان ایفا می‌کند.
به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، بیماری‌های خودایمنی مجموعه‌ای از بیماری‌هاست که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت‌ها و اندام‌های سالم بدن حمله می‌کند و آنها را از بین می‌برد. متخصصان بر این باورند که عوامل ژنتیکی، وراثتی و محیطی باعث بروز بیماری‌های خودایمنی می‌شوند. بیش از 100 نوع بیماری خودایمنی وجود دارد و 75 درصد از مبتلایان به این نوع بیماری‌ها زنان و دختران هستند.
یک سیستم ایمنی سالم از بدن در برابر باکتری‌ها، ویروس‌ها و عوامل خارجی محافظت می‌کند. بیماری‌های خودایمنی می‌تواند هر بخشی از بدن را درگیر کند، تضعیف عملکردهای حیاتی بدن را تضعیف کند و باعث بروز عوارض تهدیدکننده شود. بیماری‌های خودایمنی غیرقابل‌درمان هستند و برای کنترل علائم و کاهش عوارض جانبی نیاز به درمان مادام‌العمر دارند.
هر بیماری خودایمنی منحصربه‌فرد است اما علائم مشترکی مانند خستگی، سرگیجه،مشکل در تمرکز، تب‌های درجه پایین، بی‌حسی و سوزن سوزن شدن در دست و پا، تورم غدد، مشکلات پوستی، درد شکم و مشکلات گوارشی دارند. نظریه‌های زیادی در خصوص این سوال وجود دارد که چرا زنان بیشتر از مردان در معرض بیماری‌های خودایمنی قرار می‌گیرند اما محققان هنوز پاسخ قطعی برای این پرسش پیدا نکرده‌اند.
دانشمندان بر این باورند که تفاوت جنسیت در ایمنی، هورمون‌ها جنسی، حساسیت ژنتیکی، عوامل محیطی و استرس نقش مهمی در توسعه بیماری‌های خودایمنی و افزایش ریسک ابتلای زنان در مقایسه با مردان به این نوع بیماری‌ها ایفا می‌کند. سیستم ایمنی زنان معمولاً حساس‌تر از مردان است و پاسخ التهابی سیستم ایمنی زنان در برابر محرک‌ها قوی‌تر است.
از سوی دیگر هورمون‌های جنسی زنان می‌تواند واکنش سیستم ایمنی بدن به عفونت را تقویت کند که این امر درنهایت می‌تواند باعث بروز بیماری خودایمنی شود. براساس نتایج تحقیقات علمی، هورمون استروژن بر سیستم ایمنی بدن اثر می‌گذارد. درواقع ترشح این هورمون به توسعه بیماری‌های خودایمنی در زنان کمک می‌کند.
انتهای پیام/4021/
انتهای پیام/
