بررسی مأموریت جدید اسپیسایکس در فضا/ سفر ششماهه فضانوردان به ایستگاه فضایی
به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانشبنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، فضاپیمای سرنشیندار «کرو دراگون» (Crew Dragon) متعلق به اسپیسایکس(SpaceX) که دوشنبه به فضا پرتاب شده بود پس از ۲۷ ساعت به ایستگاه فضایی بینالمللی(ISS) رسید. این پرواز در پانزدهم نوامبر ساعت 7:27 به وقت شرقی ایالات متحده(ET) انجام گرفته بود. فضاپیمای Crew Dragon اسپیسایکس با نام Resilience به همراه راکت Falcon 9 از کیپ کاناورال در فلوریدا بلند شده بود. این پرواز قرار بود چند روز قبل انجام گیرد اما به دلیل بدی هوا به تأخیر افتاده بود.
در این مأموریت چهار فضانورد ناسا به نامهای مایک هاپکینز(Mike Hopkins)، ویکتور گلاور(Victor Glover) و شانون واکر(Shannon Walker) به همراه سویچی نوگوچی(Soichi Noguchi) ژاپنی حضور داشتند. همگی این افراد قبلاً سابقه پرواز داشتهاند به جز گلاور، که اولین آمریکایی آفریقاییتبار خواهد بود که در یک مأموریت طولانیمدت در ایستگاه فضایی بینالمللی شرکت میکند. این دومین پرواز سرنشیندار شرکت ایلان ماسک پس از مأموریت موفق Demo 2 بود که طی آن در ماه مه سال جاری، دو فضانورد با یک پرواز آزمایشی به ایستگاه فضایی بینالمللی منتقل شدند.
اسپیسایکس در راه فضا
اسپیسایکس از راکتهای چندمرحلهای(Multistage rocket) استفاده میکند؛ گونهای از موشکها که در دو بخش(یا بیشتر) عمل میکنند. در این بخشها منبع سوخت و نیرومحرکه از هم جدا شدهاند. تقریباً 9 دقیقه پس از پرتاب، اولین بخش موشک برای فرود روی یک کشتی بدون سرنشین خودمختار(Autonomous spaceport drone ship) در اقیانوس اطلس بازگشت، این فرود یک رویداد برنامهریزی شده بود که تقریباً در تمام ماموریتهای اسپیسایکس انجام میشود.
بخش دوم موشک برای انتقال کپسول به مدار به مسیر خود ادامه داد، تا سرانجام پس از 27 ساعت به ایستگاه فضایی رسید. نام این مأموریت Crew 1 گذاشته شده است و اولین برنامه از شش مأموریت عملیاتی برنامهریزیشده ناساست که با هدف ماندن چهار فضانورد در یک دوره طولانی به ایستگاه فضایی طراحی شده است. این چهار فضانورد پس از قدم نهادن در ایستگاه فضایی بینالمللی، حدود 180 روز در آنجا میمانند و قبل از بازگشت به زمین در ژوئن 2021 به آزمایش و تحقیق مشغول خواهند شد.
آنها به نیروهای دیگری که اکنون در ایستگاه فضایی بینالمللی حضور دارند، ملحق خواهند شد. قابل ذکر است خدمه فعلی داخل ایستگاه فضایی بینالمللی عبارتند از یک عضو ناسا یعنی کیت روبینز(Kate Rubins) و دو عضو روسکوسموس(سازمان ملی فضایی کشور روسیه)، سرگئی ریژیکوف(Sergey Ryzhikov) و سرگئی کودسیورچخوف(Sergey Kud-Sverchkov).
همکاری اسپیسایکس و ناسا
این پرتاب موفقیتآمیز، به طریقی یک سیگنال مثبت دیگر برای شرکت اسپیسایکس و ناساست، زیرا آنها دوباره پروازهای فضایی را به خاک ایالات متحده باز میگردانند. یادآور میشود ماموریت Demo 2 اولین پرتاب مداری یک فضاپیمای با خدمه آمریکایی از زمان آخرین پرواز شاتل فضایی در سال 2011 بود.
اسپیسایکس 3.1 میلیارد دلار بودجه از ناسا برای توسعه Crew Dragon دریافت کرده است تا شیوه رفت و آمد به ایستگاه فضایی بینالمللی را تغییر دهد. بوئینگ نیز برای سی اس تی-۱۰۰ از ناسا بودجه مستقلی را دریافت کرد و انتظار میرود این غول هواپیمایی نیز فضاپیمای خود را سال آینده به فضا پرتاپ کند. هدف ناسا برونسپاری پروازهای مدار نزدیک زمین(low Earth orbit) به این شرکتهای خصوصی بود، در حالی که خودش همچنان به تلاش برای رسیدن به مقاصد اصلیاش مانند ماه و مریخ ادامه میدهد.
مدار نزدیک زمین، به مداری گفته میشود که مکان هندسیاش از سطح زمین میتواند تا ارتفاع ۲۰۰۰ کیلومتر باشد و سرعت مداری لازم برای پایداری ماندن در آن حدود ۷٫۸ کیلومتر بر ثانیه است. تقریباً به غیر از مأموریتهای آپولو، شاتل فضایی و مأموریت پروژه مرکوری، غالب مأموریتهای دیگر محدود به مدار نزدیک زمین بودهاند.
رفقای فعلی، رقبای آینده
ناسا فعلاً با خیال راحت مدار نزدیک زمین را در اختیار شرکتهای خصوصی قرار داده است و به برنامه آرتمیس فکر میکند برنامهای که انتظار میرود تا سال 2024 آغاز شود و طی آن بعد از چند دهه انسان به ماه منتقل شود(ناسا بهشدت روی قدم نهادن «اولین زن» بر ماه تأکید دارد).
در عین حال، سقف آرزوهای اسپیسایکس محدود به ایستگاه فضایی نیست. این شرکت امیدوار است که بتواند از فضاپیمای Crew Dragon خود برای تسلط بر پروازهای انسان به فضا استفاده کند. اسپیسایکس برنامهریزی کرده است تا از سال بعد فضاپیمایی هفتنفره را طراحی کند که توریستهای فضایی بتوانند با پرداخت هزینه سوار بر آن شوند و به فضا بروند!
این شرکت همچنین در حال کار بر روی یک راکت بسیار بزرگتر به نامStarship است که گفته میشود قادر است بیش از 100 نفر را در هر پرتاب به فضا ببرد. اسپیسایکس در نهایت امید دارد که با استفاده از همین راکت بتواند انسانها را به مریخ و حتی سایر مقاصد برساند و آرزوی دیرینه ایلان ماسک را محقق سازد. با توجه به برنامههای ناسا در مورد مریخ، رویارویی این دو شرکت دولتی و خصوصی قابل توجه خواهد.
در حال حاضر همه نگاهها به Crew Dragon معطوف است و با پرتاب موفقیتآمیز امروز، این شرکت نشان داده است که وضعیت خود را به عنوان نیروی غالب در پروازهای فضایی تجاری بیشتر تقویت کرده است. تا پیش از این تصور میشد، بوئینگ با دههها تجربه در صنعت هوا و فضا، موفقتر از اسپیسایکس باشد اما در عمل چیز دیگری را شاهدیم. پرواز بعدی اسپیسایکس قرار است در مارس 2021 انجام شود. تجربه Demo-2 احتمالا در پروژه اسپیسایکس و ناسا تاریخساز بوده است اما Crew-1 نشاندهنده تغییر یک پارادایم است.
انتهای پیام/پ
انتهای پیام/