«عینک سه‌بعدی» آچار دست کارکنان فولکس واگن شد

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از CNET، فولکس واگن یکی از نام‌های آشنای صنعت خودروسازی در جهان و در آلمان است که اخیراً هم به‌خاطر رسوایی استفاده غیرقانونی از تکنولوژی و نرم‌افزار در خودروهایی که به آمریکایی‌ها فروخته، در صدر اخبار قرار گرفت.

این واقعه نه‌تنها موجب نشد که این شرکت دست از تکنولوژی‌های نو بردارد بلکه جدیتش را در استفاده از این تکنولوژی‌ها بیشتر کرد. اکنون فولکس پس از اجرای یک طرح پایلوت 3 ماهه در خط تولید خود در وولفسبورگ آلمان، تصمیم گرفته تمامی کارکنان این خط و دیگر خطوط خود را به عینک‌های سه‌بعدی مجهز کند.

براساس اعلامیه فولکس، استفاده از عینک‌های سه‌بعدی دوربین‌دار در خط تولید موجب افزایش راندمان کاری افراد می‌شود و از اتلاف وقت و اشتباه جلوگیری می‌کند. این نتیجه نیز به نوبه خود توان شرکت در پاسخگویی به تقاضا را بالا می‌برد و سوددهی بیشتری را نصیب این شرکت می‌کند.

کار این عینک‌ها به این شکل است که دوربین کوچکی که روی عینک قرار دارد، محل دقیق ابزارها و اشیاء و مخزن‌ها را به کاربر نشان می‌دهد و همزمان با اسکن اشیائی که او همراه دارد، به کارگر می‌گوید که کدام یک از این ابزارها و اشیاء موردنیاز اوست و کدام‌ یک اضافه هستند.

با استفاده از این عینک‌ها افراد می‌توانند سبک‌تر و سریع‌تر کارهای محوله را انجام دهند و از صرف وقت برای این‌ طرف و آن ‌طرف رفتن بی‌دلیل جلوگیری می‌شود، همچنین این عینک در هر لحظه محل همکاران را مشخص می‌کند و به کاربری می‌گوید که در کدام قسمت به حضور او نیاز دارند.

هر کاربر با استفاده از این عینک بی‌سیم و سبک، به یک خط مشخص ارتباطی وصل می‌شود و هر دسته از کارکنان در بخشی که کار می‌کنند، اطلاعات مربوط به آن بخش را دریافت خواهند کرد. راینهارد دیوریز، مدیر بخش لجستیک و نیروی انسانی تأسیسات وولفسبورگ فولکس در این‌باره گفت: «دیجیتالیزه کردن خط تولید یکی از الزامات بسیار مهم در امر تولید است و به‌زودی همگان نیازمند چنین اقداماتی خواهند بود».

او تأکید کرد که وقتی کارکنان کاربرد این عینک‌ها را تجربه کردند و آموزش لازم برای استفاده از آن را دیدند، همگی متقاضی دریافت یکی از آنها شدند. در حال حاضر 30 نفر از پرسنل این خط تولید در طرح پایلوت، از این عینک‌ها استفاده می‌کنند که به‌زودی استفاده از آنها در تمام کارخانه اجباری خواهد شد.

مترجم: محمدرضا احمدی‌نیا