بررسی اینستاگرامی جهان‌بین از شباهتهای برجام و مذاکرات امیرالمومنین(ع) و معاویه

به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، فرزاد جهان‌بین سرپرست معاونت فرهنگی و دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی پیامی در صفحه اینستاگرام خود به‌مناسبت پنجمین سالگرد انعقاد برجام منتشر کرد.

متن این پیام به شرح زیر است:

این روزها پنجمین سالگرد انعقاد برجام هست. به همین مناسبت خوب است این تجربه از نگاه امیرمومنان (ع) تحلیل شود. ازجمله دیدگاه‌هایی که در خصوص راهبرد تعامل علی (ع) با معاویه مطرح می‌شد این راهبرد بود که علی (ع) به‌طور موقت با معاویه کنار بیاید تا پس از تثبیت خلافت به تصمیم‌گیری در مورد معاویه بپردازد.

در نمونه‌ای، عبدالله بن عباس بیان می‌دارد که «من تو را نصیحت می‌کنم که معاویه را بر سرکار نگه‌داری. آنگاه‌که با تو بیعت کرد من او را از منزلگاهش برمی‌کنم». و در موردی دیگر بیان می‌کرد که تو مرد شجاعی هستی اما در این عرصه باید خدعه کرد.

ایشان در پاسخ این نصایح می‌فرمودند: «اگر معاویه اصلاح شود مشکلی با ابقای او ندارد اما تا معاویه (بر حال خود باقی است) هرگز معاویه را برای دو روزبه کار نخواهد گماشت.»

غیرازاین دلیل اعتقادی، علی (ع) در پاسخ به اظهارنظرها مبنی برکنار آمدن موقت با معاویه علاوه بر پاسخ اول، پاسخ دومی دادند که ناشی از ژرف‌نگری حضرتش بود و آن توجه به این حقیقت بود که معاویه با من کنار نخواهد آمد و تن به مصالحه و مسالمت نخواهد داد مگر آنکه با او عهد و پیمان الهی ببندم که هیچ‌گاه معزولش ندارم. به‌عبارتی‌دیگر، معاویه جز به اینکه من کاری به کار او نداشته باشم با من، کنار نخواهد آمد. علی (ع) در نامه 73 نهج‌البلاغه ضمن اشاره به زیاده‌خواهی‌های معاویه می‌نویسند: «همانا تو که مدام خواسته‌هایی از من داری و نامه‌های فراوان می‌نویسی…» 

در همین راستا معاویه در یکی از آخرین نامه‌های خود به علی(ع) پیش از صفین اعلام می‌دارد که اگر علی (ع) در زمان حیات خود، امارت شام و مصر را به او بسپارد و پس از حیات خود نیز بیعت کسی را بر گردنش قرار ندهد در چنین صورتی است که خلافت علی (ع) را خواهد پذیرفت!

با این مقدمه، ایشان اصل مذاکره با چنین فردی را هم مضر می‌دانستند و معتقد بودند کنار آمدن با معاویه و شام، ظاهرش ایمان و باطن آن دشمنی و کینه‌توزی است، آغاز آن رحمت و پایان آن پشیمانی است و مذاکره تنها فرصت در اختیار معاویه قرار می‌دهد. ایشان راه‌حل را جهاد و ایستادگی در مسیر حق می‌دانستند.

اما علی (ع) بااین‌وجود چرا تن به حکمیت دادند؟ در بیان دلیل پذیرش حکمیت و این انعطاف‌ها می‌فرمایند: و امّا سخن شمایان که گفتید چرا زمانی را بدانان مهلت دادید. این مهلت بدان جهت بود تا «نادان» بداند و «دانا» پابرجا و استوار گردد. به خاطر تجربه. لذا پیشنهاد می‌کنم متن برجام موردمطالعه و تأمل قرار گیرد.

انتهای پیام/4084/