ادغام دانشگاه‌ها از طرح تا واقعیت/ عزم وزارت علوم برای تجمیع مؤسسات زیان‌ده جزم می‌شود؟

به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاه و سیاست گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، شورای عالی انقلاب فرهنگی در اواخر اسفند سال ۹۴ مصوبه‌ای تصویب کرد، بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی وزارت علوم موظف شد تا در جهت ساماندهی واحدها و مراکز دانشگاهی در حوزه آموزش عالی چند اقدام مانند منطقه‌بندی، کیفی‌سازی، مأموریت‌گرا کردن از طریق «تجمیع مؤسسات موجود، ادغام و حتی انحلال» را انجام دهد.

حسین رحیمی مشاور و نماینده ویژه وزیر علوم در طرح ساماندهی مؤسسات آموزش عالی با اشاره به مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی در مورد آمایش آموزش عالی می‌گوید بر این اساس وزارت علوم به منظور ساماندهی واحدهای آموزش عالی، می‌تواند مؤسسات آموزش عالی را تجمیع و ادغام کند؛ به نحوی که پاسخگوی نیازهای منطقه‌ای و منجر به کاهش هزینه‌های سربار و ارتقای کیفی خدمات شود.

به گفته رحیمی این طرح در 3 فاز منع یا محدودسازی گسترش کمّی و اهتمام به ارتقای کیفی، ادغام کمی، تجمیع کیفی و تبدیل تخصصی مؤسسات و پیاده‌سازی طرح‌های هشت‌گانهٔ آمایش آموزش عالی قابل انجام و اجرایی خواهد بود.

با اجرای این طرح آمار دانشگاه‌ها و مؤسسات بعد از تجمیع و ادغام به 29 دانشگاه مستقل و 42 مؤسسه می‌رسد. رحیمی، عدم ضرورت ادامه فعالیت مؤسسه به صورت مستقل، تعدیل شاخص تعداد دانشجو به یکصد هزار جمعیت استان‌ها در سطح کشور، وضعیت جغرافیایی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی شهرها و نواحی مختلف استان، واقع بودن در یک استان و... را به عنوان مهم‌ترین عوامل مؤثر در تجمیع و الحاق نام برد.

در مرحله بعدی اجرای این طرح ساماندهی رشته‌ها همزمان با طرح مأموریت‌گرایی و متناسب‌سازی رشته‌ها با نیازها که از ملزومات جذب هیئت علمی است، برنامه‌ریزی و اجرایی می‌شود.

منصور غلامی، وزیر علوم در توضیح بیشتر اجرای این طرح می‌گوید تعداد دانشگاه‌ها به صورت فیزیکی کاهش نمی‌یابد، بلکه دانشگاه‌ها به صورت عنوانی کاهش می‌یابند و باید تأکید کرد که هیچ شهری مرکز آموزش عالی خود را از دست نمی‌دهد. به عنوان مثال در حال حاضر دانشگاهی داریم با تعداد کم‌تر از ۱۰ عضو هیئت علمی. در تابلوی دانشگاه عنوان می‌شود که این دانشگاه‌ها به پردیس یک دانشگاه بزرگ نزدیک استان خود تبدیل می‌شوند.

به عقیده وزیر علوم اعضای هیئت علمی، دانشجویان، اساتید و فارغ‌التحصیلان آن از عنوان یک دانشگاه بزرگ استفاده می‌کنند و ذیل یک مدیریت جامع علمی قوی مدیریت می‌شوند. یعنی یک مرکز آموزش عالی کوچک وقتی ذیل تابلوی یک دانشگاه بزرگ قرار می‌گیرد، مسئولیت کیفی آن برعهده آن دانشگاه بزرگ قرار می‌گیرد و آن دانشگاه بزرگ هیئت علمی، آزمایشگاه و منابع مالی آن دانشگاه کوچک را تقویت می‌کند.

با اینکه 4 سال از تصویب این طرح می‌گذرد هنوز به مرحله اجرای واقعی نرسیده است. برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی با اجرای این طرح مخالفند. در این زمینه علیرضا سلیمی، نماینده مردم محلات در مجلس یازدهم گفت: طرح آمایش وزارت علوم باید بازنگری شود چرا که از حساسیت بسیار بالایی برخوردار است. سلیمی حتی معتقد است طرح آمایش وزارت علوم در صورت پیاده‌سازی فتنه دیگری در کشور خواهد بود. امیدواریم وزارت علوم پیام لازم را دریافت کرده باشد و مانند دولت در طرح بنزین عمل نکند که به‌رغم هشدار مجلس با لجبازی کشور را به آشوب کشاند.

از طرفی که آمارها از سال 94 نشان می‌دهد که حدود 2 هزار و 850 واحد دانشگاهی در کشور وجود دارد که با اجرای این طرح تعداد واقعی دانشگاه‌ها به 42 دانشگاه می‌رسد و یک مدیریت متمرکز در استان چگونه می‌خواهد به همه این مؤسسات ریز و درشت رسیدگی کند، خود جای سؤال دارد؟

انتهای پیام/4040/پ