آیا همه باید از ماسک صورت استفاده کنند؟

به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش‌بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، در پی شیوع ویروس کرونا محققان و پزشکان در سراسر دنیا به  دنبال ارائه دستورالعمل‌های پیشگیری و همچنین تولید دارو یا واکسن برای آن هستند. در این میان یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای جلوگیری از انتشار و ابتلا به کرونا، استفاده از ماسک صورت است.

توصیه‌های متناقض

دو تا از سازمان‌های مهم بهداشت جهانی در مورد پوشیدن ماسک اختلاف‌نظر دارند. سازمان بهداشت جهانی (WHO) معتقد است که در حال حاضر هیچ مدرکی مبنی بر استفاده از ماسک (اعم از پزشکی یا انواع دیگر) توسط افراد سالم که می‌تواند از ابتلا آن‌ها به ویروس‌های تنفسی ازجمله COVID-19 جلوگیری کند، وجود ندارد.

سازمان بهداشت جهانی ماسک‌های ویژه (ماسک‌های N95 یا معادل آن) به‌علاوه محافظت‌های دیگر را برای کادر پزشکی کلیه مراکز درمانی که با افراد مبتلابه این ویروس در ارتباط اند، توصیه می‌کند.

اما در مقابل، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات‌متحده (CDC) اخیراً به همه توصیه کرده است که ماسک (پارچه‌ای) بزنند. اگرچه  این امر به‌منظور جلوگیری از انتقال ویروس افراد آلوده است، نه برای جلوگیری از آلوده شدن فرد گیرنده.

چه کسی درست می‌گوید؟ آیا ماسک زدن از ما محافظت نمی‌کند؟ آیا از دیگران محافظت می‌کند؟

نحوه گسترش ویروس کرونا

برای بررسی این موضوع، ابتدا باید ببینیم که ویروس کرونا چگونه گسترش می‌یابد و آیا ماسک می‌تواند جلوی آن را بگیرد یا خیر.

چندین حالت ممکن برای سرایت وجود دارد.

فرد آلوده درحالی‌که در فاصله حدود دو متر از شخص دیگر قرار دارد، می‌تواند از طریق سرفه، عطسه یا تنفس، ویروس را به چشم، بینی یا دهان شخص دیگر انتقال دهد.

حالت دیگر زمانی است که فرد مبتلابه ویروس، روی دستان خود یا یک سطح سرفه یا عطسه می‌کند. سپس فردی که سالم است با او دست داده یا آن سطح را لمس می‌کند و از این طریق ویروس را به چشم، بینی یا دهان خود منتقل می‌کند.

این امکان هم وجود دارد که یک فرد آلوده با سرفه یا عطسه در هوا ویروس را از طریق انتشار هوا به فرد سالم منتقل کند، حتی اگر فاصله خود را با وی حفظ کرده باشد.

ما نمی‌دانیم میزان انتقال ویروس کرونا توسط هریک از این حالات مذکور چقدر است. همچنین مشخص نیست که ماسک در هرکدام از این موارد چقدر می‌تواند از افراد محافظت کند.

بهترین شواهد فعلی

برای حل این سؤال، ما 14 کارآزمایی تصادفی از پوشیدن ماسک و سرایت برای بیماری‌های شبیه آنفلوانزا را تجزیه‌وتحلیل کردیم. (هیچ کارآزمایی تصادفی مربوط به خود COVID-19 وجود ندارد، بنابراین بهترین کاری که می‌توانیم انجام دهیم بررسی بیماری‌های مشابه است.)

هنگامی‌که ما نتایج این کارآزمایی ها را که در آن تأثیر زدن و نزدن ماسک برای کادر درمانی و مردم جامعه بررسی شد، موردمطالعه قرار دادیم، آن‌ها اثبات نکردند که زدن ماسک منجر به کاهش قابل‌توجهی از بیماری آنفلوانزا می‌شود.

بااین‌حال، این مطالعات برای غیرمحتمل شمردن تأثیر ماسک‌ها بسیار اندک بود.

چرا کسی که ماسک زده در امان نیست؟!

چندین دلیل احتمالی وجود دارد که ماسک‌ها محافظت قابل‌توجهی نمی‌کنند.

اول اینکه ماسک‌ها بدون محافظت از چشم تأثیر چندانی ندارند. ما از آزمایشات حیوانات و تجربیات آزمایشگاهی می‌دانیم که آنفلوانزا یا سایر کرونا‌ویروس‌ها می‌توانند وارد چشم شوند و به سمت بینی و سیستم تنفسی حرکت کنند.

درحالی‌که ماسک‌های استاندارد و مخصوص از محافظت ناقصی برخوردار هستند، به نظر می‌رسد استفاده از ماسک‌های مخصوص همراه با عینک حفاظ‌دار، محافظت کاملی را ارائه می‌دهند. بااین‌حال، هیچ مطالعه‌ای در وضعیت واقعی برای اندازه‌گیری نتایج استفاده ترکیبی از ماسک و عینک وجود ندارد.

تأثیر پایین زدن ماسک ممکن است به این دلیل باشد که مردم از آن‌ها به‌درستی استفاده نکرده‌اند. برای مثال، یک مطالعه نشان داد که متأسفانه کمتر از نیمی از کسانی که موردمطالعه قرار گرفتند "اکثر اوقات" آن‌ها را می‌پوشیدند. همچنین ممکن است افراد ماسک را به‌طور اشتباه استفاده کنند، یا هنگام برداشتن آن، یک قسمت آلوده از ماسک را لمس کرده و ویروس را به دست خود، سپس چشم‌ها و به‌این‌ترتیب به بینی منتقل کنند.

ماسک همچنین ممکن است احساس کاذب از امنیت را ایجاد کند، به این معنی که کسی که ماسک زده ممکن است کارهای خطرناکی مانند ورود به فضاها و مکان‌های شلوغ را انجام دهد.

آیا زدن ماسک باعث محافظت از دیگران می‌شود؟

آیا ماسک می‌تواند از دیگران در برابر ویروس محافظت کند؟ یک مطالعه آزمایشگاهی اخیر در هنگ‌کنگ نشان داد که ماسک‌ها می‌توانند از انتشار ویروس توسط کسی که آن را زده، جلوگیری کنند.

آن‌ها افراد مبتلابه علائم آنفلوانزا را موردمطالعه قرار دادند، به این صورت که به نیمی از آن‌ها ماسک دادند و نیمی دیگر را بدون ماسک رها کردند. سپس به مدت 30 دقیقه ویروس‌هایی که از طریق تنفس و سرفه در هوا بود را جمع‌آوری کردند.

ماسک‌ها باعث کاهش مقادیر قطرات و ذرات معلق در هوا شد. اما فقط 17 مورد از 111 فرد مبتلابه کرونا‌ویروس بودند. درحالی‌که این مطالعه امیدوارکننده است، باید سریعاً تکرار شود.

ما همچنین نمی‌دانیم که چگونه این کاهش قطرات و ذرات معلق در هوا، به کاهش عفونت و سرایت در دنیای واقعی تبدیل می‌شود. اگر اثری وجود داشته باشد، ممکن است این اثر توسط چندین عامل ازجمله افراد بیمار که ماسک نمی‌زنند و افراد سالم که علامتی ندارند اما ناقل ویروس اند و آن را انتشار می‌دهند،کاهش پیدا کند.

آیا فقط برخی از افراد باید ماسک بزنند؟

اگر زدن ماسک باعث کاهش چشمگیر انتقال ویروس به دیگران می‌شود، چه کاری باید انجام دهیم؟ ما می‌توانیم از همه افراد با علائم تنفسی بخواهیم درملأعام ماسک بزنند. این می‌تواند راهبردهای دیگری مانند فاصله‌گذاری اجتماعی، آزمایش و ردیابی را برای کاهش انتقال، تکمیل کند.

همچنین برای جلوگیری از انتشار ویروس توسط افرادی که آلوده اند اما علائمی ندارند، می‌توانیم از همه بخواهیم در فضاهای عمومی داخلی ماسک بزنند.

احتمال دیگر یک قانون «2 x 2» است: اگر در خارج از منزل، در فاصله بیش از 2 متر از افراد دیگر قرار بگیرید و مدت آن بیش از 2 دقیقه طول بکشد، باید ماسک بزنید.

درمجموع می‌توان گفت ماسک زدن می‌تواند مکملی برای فاصله‌گذاری اجتماعی، بهداشت دست و صورت، آزمایش و اعمال قرنطینه باشد.

انتهای پیام/4112/