چالش‌های انجمنهای علمی 18/ دبیر کمیسیون شورای مناطق سازمان علمی دانشجویی مهندسی برق؛
چشم‌انداز خاصی برای فعالیت انجمنهای علمی دانشجویی ترسیم نشده است
دبیر کمیسیون شورای مناطق سازمان علمی دانشجویی مهندسی برق کشور معتقد است متأسفانه چشم‌انداز خاصی برای فعالیت انجمنهای علمی دانشجویی ترسیم نشده است.
به گزارش خبرنگار حوزه تشکل‌های دانشجویی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، با توجه به اهمیت نقش دانشجویان در توسعه علم کشور و عدم توجه کافی نهادهای متولی در پیشگیری از پرداخت سطحی به ترویج و توسعه علم در جایگاه حقیقی آن، خبرگزاری آنا را بر آن داشت تا در راستای سیاست ذاتی خود در سلسله گفتگوهایی پای صحبت دانشجویان و نخبگان بنشیند و با ارائه راهکارهایی به مسائل و چالش‌های انجمنهای علمی در دانشگاه‌ها بپردازد.
در این گفتگو میزبان نازنین احمدی، دبیر کمیسیون شورای مناطق سازمان علمی دانشجویی مهندسی برق کشور (دبیر دو دوره انجمن علمی دانشگاه و یک سال دبیر مجمع اتحادیه انجمن علمی دانشجویان) هستیم که در ادامه مشروح این گفتگو را می‌خوانید.
بیشتر بخوانید:
آنا:چشم‌انداز فعالیت انجمنهای علمی دانشجویی چگونه می بینید؟
متأسفانه چشم‌اندازی وجود ندارد باشد ولی یک سری کارها در حال انجام می‌شود. حداقل در مورد اتحادیه خودمان می‌توانم بگویم که دانشجویان در مسابقات ملی ربونیت و روباتیک خیلی تلاش کردند با دانشجویان دانشگاهی در چین ارتباط گرفتند و قرار شد آنها سال بعد گروهی را برای شرکت در مسابقات بین‌المللی که در ایران برگزار می‌شود، بفرستند. متأسفانه چشم‌اندازی در این زمینه وجود ندارد و به نظرم باید بیشتر روی این موضوع کار شود تا ارتباطات بیشتری صورت گیرد.
آنا: به نظر شما چگونه می توان نقش انجمن‌ها را تقویت کرد؟
اگر دانشگاه را یک منبع تأمین برق در نظر بگیریم و دانشجو را جریان برقی برای انتقال به مصرف‌کننده و صنعت قلمداد شود انجمنهای علمی نهادی هستند که بستر لازم را برای انتقال برق به صنعت فراهم می‌کند.
اگر جایگاه انجمن علمی به‌درستی شناخته نشود، نمی‌توان انتظار داشت که جریان برق به صنعت انتقال یابد. آنچنانکه هم‌اکنون شاهد هستیم افرادی که تخصص لازم را ندارند به جایگاه‌های شغلی تخصصی تکیه زده‌اند و مسیر را به اشتباه می‌روند.
اگر جایگاه انجمنهای علمی در کشور شناخته شود، دانشجویان مستعد و توانا به صنایع معرفی می‌شوند که می‌توانند اقدامات لازم را به نحو احسن انجام دهند. اینگونه صنایع به دانشگاه‌ها اعتماد می‌کنند و چالش‌های خود را به دانشگاه‌ها واگذار می‌کنند.
آنا: چه موضوعاتی را آسیب جدی می‌دانید؟
متأسفانه اکنون دانشجو می‌گوید که کار نیست و صنعت هم معتقد است که افراد لایق را نمی‌شناسد. به نظرم انجمنهای علمی می‌توانند حلقه واسط خوبی باشند و دانشجویان را به صنایع معرفی کنند.
از طرفی اتحادیه انجمنهای علمی می‌تواند نقش جامع‌تری را ایفا کند و حتی یک سری تسهیلات برای دانشجویان در نظر گیرد. بنابراین می‌توانند نقش پررنگ‌تر داشته باشند.
آنا: آیا درباره طرح پایش دانشگاه آزاد اسلامی چیزی شنیده‌اید و اینکه بر اساس آن قرار است پایان‌نامه‌های دانشجویی موضوع‌بندی شوند و هر یک از دانشجویان بر اساس آن موضوع خود را انتخاب کنند؟ ارزیابی شما در این زمینه چیست؟
طرح خوبی است؛ [اما] در دانشگاه‌های دولتی که این اتفاقات نمی‌افتد. واقعاً طرح جالبی است. زمانی برای پایان نامه خودم می‌خواستم بودجه‌ای از ریاست جمهوری بگیرم که آنها شرط گذاشتند در صورتی که چالش مدنظرشان حل شود می‌توانند بودجه ارائه دهند. دانشگاه‌ها در این زمینه منسجم عمل نمی‌کنند.
در بسیاری از دانشگاه‌ها برخی از استادان تمام عمرشان را درباره یک موضوع کار می‌کنند و اگر دانشجو موضوع خود را مطرح کند به صراحت به او می‌گویند ما در این زمینه کار نمی‌کنیم.
انتهای پیام/4040/پ
انتهای پیام/
