ابوالفضل مميزالاشجار
دبير انجمن علمي مهندسي شيمي دانشگاه صنعتي اميركبير( پلي تكنيك تهران ) هستم
به عنوان یک مجموعه که به صورت اکادمیک و تخصصی در زمینه ها و رشته های تخصصی دانشجویان را آماده فضای کاری در صنعت و جامعه میکند ، در این مجموعه مراکز (دانشگاه ها ) بر خلاف گذشته که صنعت ما بیشتربر پایه افرادی قرار داشت ( هم اکنون هم در برخی مواقع و مقاطع قرار دارد) فرد از نظر علمی و باتوجه به رشته تحصیلی متخصص آن رشته می کند ، میتواند فردی را به اجتماع تحویل دهد که علاوه بر زمینه های علمی ، در زمینه های اجتماعی و اخلاقی و... آمادگی ذهنی و رفتاری را در فرد ایجاد کند . که نتیجه آن استفاده از افراد متخصص بخوص در علوم مهندسی در مراکز و شرکت های صنعتی خصوصی و دولتی است . افرادی که علم آن کار را باتوجه به واحد گذرانده شده متعدد به صورت جامع فرا گرفته اند و با کنار هم قرار دادن آنها نیازی را در بخشی از جامعه برطرف می¬کنند . به عنوان مثال فارغ التحصیل مهندسی شیمی را درنظر بگیرید که با گذراندن درس های تخصصی همچون انتقال حرارت ، مکانیک سیالات ، انتقال جرم ، عملیات واحد و ... توانایی طراحی فرآیند های شیمیایی در صنایعی همانند پتروشیمی ها ، پالایشگاه ها و ... را دارد و میتواند با استفاده از ان ها در بهینه سازی ( اعم از افزایش راندمان ، افزایش سود تجاری کشور در جامعه جهانی ، کاهش هزینه های قبلی ، کاهش آلاینده های محیط زیستی و ... ) کمک کننده باشد.
انجمن های علمی همانطور که میدانید نهادی با فعالیت های داوطلبانه دانشجویی است که علاوه بر دروس دانشگاهی که دانشجویان می-گذرانند با برگزاری دوره های آموزشی نرم افزاری ، بازدید های علمی ، کارگروه و جلسات پرسش و پاسخ علمی ، سایر مهارت هایی که کمک کننده میتواند باشد برای بهبود کارایی و کیفیت دانشجو در صنعت و جامعه و افزایش توانایی ارتباط اجتماعی که امروزه بسیار در جامعه ما به چشم میخورد را پوشش دهد .
وزرات علوم به عنوان متولی دانشگاه ها و براساس اساسنامه انجمن های علمی دانشجویی نقش حمایتی و نظارتی بر فعالیت ها را از طریق افراد مربوطه دارد و همواره در تلاش است تا محیط را به خوبی برای گسترش فعالیت ها انجام دهد که این رویکردی مثبت نسبت به فعالیت هاست ولی این را هم باید خاطر نشان که به نوعی وظیفه وزرات حمایت کردن در این موارد می باشد اگر غیر این باشد پس چگونه باید باشد؟
در مورد اسیب ها و چالش ها بسیار موارد متعددی را میتوان نامبرد ، اولین مورد انگیزه دانشجویانی که در راس انجمن ها قرار می گیرند است ، کسانی که خود همانطور که ذکر شد به صورت داوطلبانه خواهان قبول مسئولیت هایی علاوه بر فعالیت ها رایج یک دانشجو هستند . این دانشجویان به طبع برای فعالیت و همکاری نیازمند حمایت مسئولین ( هر انجمن وابسته به گروه تخصصی – دانشکده مربوطه – دانشگاه مربوطه ) است . حال اینکه این حمایت ها به چه صورت می تواند باشد در ادامه توضیحاتی مختصر خواهم داد .
مورد بعدی مشکلات مالی و اقتصادی ، انجمن های علمی برخلاف انچیزی که خیلی از دانشجویان تصور میکنند هیچگونه بار مالی برای اعضا آن نداشته و نخواهد داشت ، حتی در مصوبات وزرات هم بخشی بودجه تخصص می یابد اما هرگز این مبالغ به صورت مستقیم به دست هرانجمن دانشگاهی در هرجای ایران ( البته تا آنجایی که باخبر هستم ) نمی رسد و به صورت تن خواه یا موارد شبیه ان به مسئولین انجمن برای برگزاری فعالیت هایشان تحویل داده خواهد شد . صحبت هم همیشه به این صورت است که بروید خرج کنید ، فاکتور بیاورید ما پرداخت می کنیم . مگر می شود وقتی حساب مالی انجمنی خالی است ، انجمن هزینه ای انحام دهد ؟؟؟ این هزینه پس به عهده اعضا انجمن می افتد که چه بسا بسیار موارد هست دانشجویان در این شرایط سخت اقتصادی و مالی دست درجیب خودشان کرده و خرج میکنند و به امید فاکتور و یکسری نامه بازی و روند اداری بازگشتی پس از چندین ماه شاید برای فرد یا افراد داشته باشد .
از دیگر موارد به بعضی موضع گیری های اساتید اشاره کرد ، خوب نیست این موارد گفته شود اما واقعیتی است تلخ ، وقتی بسیار از اساتید هستند علاقه ای به اینکه دانشجو کاری جز درس خواندن در دانشگاه انجام دهد ، ندارند . خوب نگاه کنید این همه فارغ التحصیل خروجی از دانشگاه چه می شود ؟؟ تازه هرساله هم ورودی دانشگاه ها تعدادشان و پذیرششان افزایش می یابد . این کار را سخت می کند . این را دیگر باید بدونید صرف درس خواندن دیگر جوابگو نیست ، بنظر من یک دانشجو که بتواند در زمینه های مختلف با انجمن همکاری کند و درگیر ان شود با معدل 17 بسیار مفید تر برای خود و جامعه خود خواهد بود نسبت به دانشجویی که صرفا درس خواندن را مدنظر دارد و معدل ان 19 است و حتی فاقد ساده ترین رفتار اجتماعی و اداب معاشرفتی است . مگر غیر این است که فرد در دانشگاه اماده حضور در اجتماعی بزرگ تری بنام جامعه شود ؟؟ این فرد منزوی و گوشه گیر می تواند با جامعه و مشکلات ان کنار بیاید ؟؟
موارد و چالش هایی از این قبیل بسیار زیاد است و در این زمان و مکان بنظرم نمی گنجد و خود فرصتی تخصصی نیاز دارد.
برای این سوال که چگونه زمینه تقویت انجمن های علمی فراهم شود میتوان نگاهی دوباره به پرسش و پاسخ قبل کرد ، حل کردم ازآنها سبب تقویت می شود ، فکر کنید انجمنی مشکل مالی نداشته باشد و بتواند با خیال اسوده دوره ای نرم افزاری را برگزار کند ،حتما میگویید برگزاری دوره آموزشی چه هزینه ای دارد مگر ؟؟ جواب ان واضح است از بحث تبلیغاتی ان گرفته تا مهم ترین مسئله حضور مدرسی با دانش و توانا که حق الزحمه ای را براساس کار و فعالیت خود طلب میکند . این هزینه مدرس چگونه باید تامین شود ؟؟ به طبع از شرکت کنندگان ، نتیجه ان چی می شود برای برگزاری یک دوره نرم افزاری دانشجویان باید هزینه حدود 100 تومانی متقبل شود ، آیا برای همه خانواده های این دانشجویان تامین این مبلغ برای چندین بار در طول یک سال تحصیلی علاوه بر سایر خرج های تحصیلی و اجتماعی فرد امکان پذیر است ؟؟ حال اگر بتوانیم هزینه دوره ها را برای دانشجویان کاهش دهیم چه مقدار استقبال دانشجویی بیشتر میشود و فرد متخصص تری در زمینه های گسترده تری پرورش داده می¬شود.
از طرف دیگر به نظر بنده بوجود آوردن یک سری شرایط و مزیت هایی برای اعضاشورا های مرکزی انجمن تعریف شود ، آیا استقبال دانشجویان بیشتر نمی شود که در فعالیت های انجمنی شرکت کنند وبه طبع کمک کننده به دانشجویان مانند خود در زمینه های مختلف باشند ؟ مشخصا چرا انگیزه ایجاد می کند . شاید بگویید چه شرایط و مزیت هایی ، میتوانم بگویم مثلا فعالیت در انجمن ها نوعی کار دانشجویی حساب گردد و کمک هزینه ای هرچند کم به افراد داده شود .یا نمونه دیگر دانشجویان شورا مرکزی در درس های خود اساتید نمره ای کمکی و اضافی به آن ها تعلق دهند . خوب طبیعی است فعالیت در انجمن انرژی دانشجو رابرای سایر فعالیت ها میگیرد – گاها هم برخورد کردیم با دانشجویانی که علاقه دارند ولی میگویند چرا باید در انجمن فعالیت کنیم ؟ که چه شود ؟؟ چه چیزی جز زحمت و مسئولیت و انتظار بر گردن ما می افتد ؟؟ درست نگاه کنیم حق دارند .
مثلا حداقل مورد دیگر میتواند افزایش ظرفیت امانت گرفتن تعداد کتاب برای دانشجو باشد . یا حتی افزایش بسته های اینترنتی دانشگاهی برای افراد مربوطه
این ها تنها چندین مورد از هزاران موردی که میتواند انگیزه ایجاد کند باشد .
درمورد این پرسش بهترین کار فکر میکنم ارتباط مستقیم با صنعت است ، اینکه صنعت ما بتواند نیاز های خودرا شناسایی و معرفی کند . حال ما که دانشجویان ان رشته و ان تخصص هستیم برای بهتر کردن قدمی برمیداریم ، و به طبع ان زمینه کاری برای دانشجویان ایجاد شود ،این اتفاق را میتواند انجمن های علمی انجام دهند اما همانطور که گفتم باید حمایت شود ، باید صنعت انجمن را بشناسد و بداند همچین جایی و فضایی موجود است در دانشگاه ها ، باید همه اساتید با روی خوش از انجمن استقبال کنند . چرا نتوانیم تیم های دانشجویی تشکیل دهیم و کیفیت را افزایش دهیم . مطئنا میتوانیم کارآموزی ها را با کیفیت تر کنیم ، پروژه های کارشناسی را از یک سری فعالیت های تحقیقاتی روتین ، صنعتی کنیم . در این کنار این ها حتما علم در انجمن های مثلا علمی حال حاضر بیشتر تجلی پیدا میکند و دانشجویان زمانی که ببیند انجمن و فعالیت های ان حال در هر زمینه ای برایشان مفید خواهد بود به سوی آن خواهند آمد.
انجمن علمي مهندسي شيمي دانشگاه صنعتي اميركبير در دوره ي چهاردهم ، با برگزاري ٩ دوره ي اموزشي تا اين لحظه اعم از نرم افزار هاي مرتبط با اين رشته و دوره هاي عمومي كه به پيشرفت دانشجو كمك ميكند مثل دوره ي فن بيان
برگزاري دومين دوره همايش بين المللي در مبحث اتمسفر و ريزگرد كه سخنرانان ان ،
پروفسور گودرز احمدي استاد برجسته ي دانشگاه كلاركسون امريكا
دكتر مهدي عمويي ترك محله استاد دانشگاه نظر بايف قزاقستان
prof- Giorgio buonanno
استاد دانشگاه ناپلويي ايتاليا
دكتر يوسف رشيدي استاد دانشگاه شهيد بهشتي و مديرعامب شركت كنترل كيفيت هواي تهران
ms.- Zhuldyz Darynova و خانوم
از دانشگاه نظربايف قزاقستان
و برگزاري چند كارگاه با موضوعات مختلف مثل كارگاه اشنايي با مسابقات كميكار ( ماشين هاي شيميايي)
همچين انجمن علمي دوره ي چهاردهم با هدفمند كردن بازديد هاي خود و برقراري ارتباط با اساتيد دانشكده در دروس مختلف اقدام به برگزاري 6 دوره بازديد علمي تا اين لحظه كرده كه اين بازديدها از صنايع و پژوهشكده هاي مرتبط با اين رشته اعم از كارخانه ي توليد مبدل هاي حرارتي و پژوهشكده ي صنعت نفت و چند نمونه از كارخانه هاي مرتبط با صنايع غذايي نموده
در اين دوره نيز به همت انجمن علمي و دانشجويان علاقه مند و فعال اين دانشكده نشريه ي علمي (فراورش)در دست چاپ است كه انشالله به زودي به دست علاقه مندان خواهد رسید.
انتهای پیام/
