بررسی مقیاس‌های بالینی عملکرد حرکتی در کم‌شنوایان

مهدی ضرغامی در گفتگو با خبرنگار حوزه وزش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا از تحقیق و ارائه مقاله در خصوص هنجاریابی و بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس‌های بالینی عملکرد حرکتی در کم‌شنوایان با سطح شنوایی متوسط خبر داد و اظهار کرد: هدف از این تحقیق سیستم کنترل وضعیت، سیستم پیچیده حرکتی است.

وی افزود: بر اساس تعامل بین فرایندهایی پویا و مختلف شکل‌گرفته است و بسیاری از تکنیک‌های آزمایشگاهی با استفاده از دامنه وسیعی از علائم و نشانه‌های عصب‌شناختی به تشخیص اختلالات عملکردی می‌پردازند. هدف از مطالعه حاضر هنجاریابی و بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس‌های بالینی عملکرد حرکتی در کم‌شنوایان با سطح شنوایی متوسط بود.

این پژوهشگر با بیان اینکه این مقاله یکی از طرح‌های پژوهشی در پژوهشگاه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی وزارت علوم است، عنوان کرد: در این تحقیق توصیفی پیماشی، 220 نفر کم‌شنوا باهوش طبیعی به‌صورت هدفمند به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری در این تحقیق پرسشنامه هوش ناوابسته به فرهنگ کتل فرم 3 و آزمون‌های بالینی عملکرد حرکتی (ایستادن روی یک‌پا با چشمان باز و بسته و روی پای برتر و غیر برتر، رساندن انگشت به بینی با دست برتر و غیر برتر، بلند شدن از صندلی و راه رفتن و آزمون راه رفتن پاشنه پنجه) بود که برای تهیه روان‌سنجی و تدوین نورم در ناشنوایان استفاده شد.

این عضو هیئت‌علمی دانشگاه اهواز در خصوص یافته‌های این تحقیق عنوان کرد: روایی آزمون‌های عملکرد حرکتی به شیوه تفاوت‌های گروهی و به روش تحلیل عاملی تأیید شد؛ بار عاملی آنها در حد قابل قبول بود. نتایج تعیین اعتبار همبستگی بین تکرار آزمون‌ها نشان داد که آزمون‌های رساندن انگشت دست برتر به بینی، رساندن انگشت دست غیر برتر به بینی ‌، بلند شدن از صندلی و راه رفتن، و آزمون راه رفتن پاشنه پنجه در مقایسه با آزمون ایستادن بر روی پای برتر و غیر برتر با چشمان باز و بسته از پایایی بالاتری برخوردارند. بررسی مدل‌های طراحی شده صحیح بودن دو مسیر ارتباطی سن و شاخص-های آنتروپومتریک و مسیر سن با اجرای آزمون‌های تعادلی را تأیید کردند. اما دو مسیر ارتباطی دیگر مورد تأیید واقع نشد.

ضرغامی گفت: بر اساس این تحقیق با در نظر گرفتن نتایج تکرار آزمون‌ها در همان جلسه و یک هفته بعد، آزمون رساندن انگشت اشاره دست برتر و غیر برتر به بینی، آزمون بلند شدن از روی صندلی و راه رفتن و آزمون راه رفتن پاشنه- پنجه به‌عنوان باثبات‌ترین آزمون موجود در ارزیابی تعادل و هماهنگی در کم‌شنوایان در نظر گرفته می‌شود. نتایج آزمون‌های حفظ تعادلی در سطح سخت با چشم‌باز و بسته و روی پای برتر و غیر برتر در تشخیص تعادل، لزوم احتیاط بیشتر در استفاده از این آزمون‌ها را نشان دادند.

انتهای پیام/4084/