بررسی یک بازی سوم شخص اکشن به نام؛ Control

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، بازی‌های سوم شخص از جمله بازی‌های پرطرفداری محسوب می‌شود که در صورت داشتن ویژگی‌های خارق العاده می‌تواند مخاطبانش را میخکوب کند و از این رو بازی Control یک سوم شخص اکشن با دنیایی مترویدوانیایی است که امروز خبرگزاری آنا قصد دارد به معرفی و بررسی آن بپردازد.

معرفی بازی Control

باورپذیر نیست اما بیش از ۱۸ سال از زمان عرضه Max Payne می‌گذرد؛ عنوانی که نه تنها توانست استاندار‌های جدیدی را در بازی‌های اکشن پایه‌گذاری کند بلکه نام Remedy را به عنوان یکی از بهترین استودیو‌های بازیسازی جهان سر زبان‌ها انداخت.

از زمان عرضه Max Payne تا امروز، استودیو Remedy روی سه IP دیگر کار کرده که از بین تنها آن‌ها بازی Control موفق شده در سطح و اندازه‌های Max Payne ظاهر شود. دلیل اصلی موفقیت Max Payne کنار هم گذاشتن سه ویژگی؛ داستان جذاب، گیم‌پلی مهیج و گرافیک چشم نواز بود؛ ویژگی‌هایی که Remedy از آن هنگام نتوانسته بود همه آن‌ها در یک بازی گردهم آورد، اما بازی Control دقیقا به مانند Max Payne از هر سه این ویژگی‌ها بهره می‌برد.

بازی Control علاوه بر داشتن ویژگی‌های مذکور نشان از پختگی و تجربه بالای Remedy در ساخت و توسعه عناوین تک نفره می‌دهد. اینکه چگونه این استودیو فنلاندی بدون نزدیک شدن به آثار Open world، یک بازی عظیم و با جزییات را طراحی کرده است.

بازی Control به این ترتیب آغاز می‌شود که؛

جسی فیدن، زنی جوان و جویای نام (بله جویای نام)، در حالی که انگار دارد در ذهنش با فرد دیگری صحبت می‌کند، در آسمان‌خراشی در محله‌ی منهتن نیویورک را باز کرده و قدم‌زنان وارد ساختمان می‌شود.

این ساختمان، مرکز نیرو‌های فدرال امریکاست که از آن با نام «قدیمی‌ترین خانه» هم یاد می‌شود.

هرچند «مرکز نیرو‌های فدرال» بودن این ساختمان چندان اهمیتی ندارد، بلکه چیزی که مهم است فعالیت‌های نامعمولی است که در این ساختمان جریان دارد.

«قدیمی‌ترین خانه» یا آن‌طور که در بازی از آن نام می‌برند، «The Oldest House» مرکز انجام تحقیق و آزمایش روی هر آن‌چیزی است که برچسب ناشناخته و ماورالطبیعه را با خود یدک می‌کشد و هرچیزی که علم پاسخی برایش پیدا نمی‌کند، به قدیمی‌ترین خانه منتقل می‌شود تا اعضای این سازمان روی آن عامل ناشناخته آزمایش کنند و پی به چند و، چون ماجرا ببرند.

• بیشتر بخوانید:


• ۶۰ درصد زنان روزانه سرگرم اپلیکیشن‌های بازی در موبایل هستند


• بازوی رباتیکی که حرکات دست را تقلید می‌کند


• سنجش کیفیت هوا با اپلیکیشن موبایلی


• واتساپ به فکر ارسال پیام‌های حذف‌شونده و رقابت با تلگرام است

در ابتدا گویی عاملی ناشناخته، انگار صدایی در ذهن جسی، او را به سمت این ساختمان کشیده و حالا از او می‌خواهد که سِمت رئیس جدید این سازمان را برعهده گیرد. جسی هم بدون هیچ چک و چانه‌ای، «اسلحه سازمانی» را که یکی از اصلی‌ترین نشانه‌های ریاست است، برداشته و ماجراجویی‌های خود در این ساختمان بی‌سر و ته را آغاز می‌کند.

از طرفی دیگر از همان ابتدای بازی Control می‌دانیم که قدیمی‌ترین خانه، محل تلاقی بُعد‌های زمانی و مکانی مختلف هم بوده است و حالا همین سیخ زدن‌های اعضای سازمان به بُعد‌های دیگر، گویی باعث شده عاملی ناشناخته به درون سازمان نفوذ کند.

زمانی‌که جسی قدم به ساختمانِ قدیمی‌ترین خانه می‌گذارد، دیگر کار از کار گذشته است و این عامل ناشناخته که همه‌جا از آن با نام «هیس» یاد می‌کنند، کنترل تمامی امور را در دست گرفته است.

هیس نه‌تنها شکل و شمایل ساختمان را تغییر داده، بلکه تعدادی از اعضای قدیمی سازمان را نیز تحت کنترل خود در آورده است. حالا جسی درست وسط چنین وضع آشفته‌ای قدم به سازمان گذاشته و از آن‌جایی که هنوز نیامده، سِمت ریاست را در پاچه‌اش کرده‌اند، باید به جنگ این عامل ناشناخته برود و سازمان را باری دیگر به وضع طبیعیش بازگرداند.

بازی Control یک سوم شخص اکشن با دنیایی مترویدوانیایی است که تمامی اتفاقات آن در Oldest House اتفاق می‌افتد و به سبک بازی‌های مترویدوانیا، تمامی بخش‌های ساختمان از ابتدا در دسترس نیست و به مرور و با پیشروی در داستان بخش‌های بیشتری از آن برای جسی باز می‌شود و در یک کلام باید گفت طراحی Oldest House فوق العاده است.

این ساختمان همانند یک Maze طراحی شده و بخش‌های مختلفی دارد که روی نقشه بازی مشخص نیستند و شما باید با گشت و گذار در محیط به آن‌ها دسترسی پیدا کنید.

این شکل طراحی سبب می‌شود که در نیمه اول بازی Control در تعدادی از موقعیت‌ها گم شده و مسیر خود را به سختی پیدا کنید، اما این مشکل در نیمه دوم و درست در زمان بالا رفتن تجربه شما از بازی به خودی خود حل می‌شود.

از طرفی محیط Oldest House که آن قدر بزرگ است که Remedy ماموریت‌های جانبی را به بازی‌ای اضافه کرده در حالی که Control یک بازی open world نیست و این ماموریت‌های جانبی از دو جنبه بسیار مهم هستند.

نخست اینکه مانند هر بازی دیگری سبب بالا رفتن امتیازات و تجهیزات شما می‌شوند و در وهله دوم اینکه اکثر قدرت‌های مهم جسی تنها از طریق تکمیل ماموریت‌های جانبی باز می‌شوند.

موضوعی که شما را مجبور می‌کند اکثر ماموریت‌های جانبی را دنبال کنید. خوشبختانه طراحی این ماموریت‌ها به مانند ماموریت‌های اصلی است و به هیچ وجه حوصله شما را سر نمی‌برد.

بررسی مشکلات بازی Control

بازی Control تقریبا در تمامی بخش‌هایش سطح بالا ظاهر می‌شود، اما موضوعی که جلوی تبدیل شدن آن یه یک شاهکار بی بدیل را می‌گیرد مشکلات بخش فنی است.

گرافیک Control درجه یک است و می‌توان به جرات گفت بهترین فیزیک را در بین بازی‌های نسل هشتم ارائه می‌کند، اما مشکلاتی مثل افت فریم‌های دیوانه کننده و hitching می‌تواند حسابی کام شما را تلخ کند.

بازی Control برروی کنسول‌های پایه به بدترین شکل خود اجرا می‌شود. مخصوصا از ساعت دوم که تعداد دشمنان بیشتر می‌شود.

کار جایی بد می‌شود که در بعضی از مبارزات سرعت تا ۱۰ فریم بر ثانیه هم پایین می‌آِید. افت فریم روی کنسول‌های PS۴ Pro و Xbox One X هم وجود دارد و در بعضی صحنه‌ها فریم تا ۲۰ افت می‌کند، اما در نهایت تجربه بازی لذت بخش باقی می‌ماند و معدود صحنه‌هایی هستند که فریم زیاد افت کند.

به قول برخی بازی Control یک بازی فوق العاده است تا زمانی که شما روی پلتفرم درستی آن را امتحان کنید و علاوه بر افت فریم باز هم Remedy نتوانست بازی‌اش را با رزولوشن استاندار و عاری از مشکل اجرا کند.

مشکلی که Remedy از زمان عرضه Max Payne ۲ روی PS۲ با آن دست و پنجه نرم می‌کرد و حالا همین مشکل به Control رسیده است.

انتهای پیام/